Πέμπτη 21 Μαΐου 2020

Σκανδαλώδεις αποδοχές στη ζημιογόνο ΛΑΡΚΟ



Μια ανάσα από το να διακόψει την παραγωγή της βρίσκεται η ΛΑΡΚΟ, η οποία από τον Μάρτιο έχει τεθεί σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης εν λειτουργία, με στόχο είτε να πωληθεί σε ιδιώτη επενδυτή είτε να κηρύξει πτώχευση.  

Για τη ΛΑΡΚΟ ισχύουν τα εξής παράδοξα: 
Πρώτον, είναι μια εταιρεία που παράγει νικέλιο και... ζημίες. Και όσο περισσότερο νικέλιο παράγει, τόσο μεγαλύτερες είναι οι ζημίες της. 
Δεύτερον, η διακοπή της παραγωγικής λειτουργίας της δεν είναι επιλογή της κυβέρνησης, επειδή αποφάσισε να απαλλάξει τον φορολογούμενο από τη χρηματοδότηση μιας βαθιά ζημιογόνου επιχείρησης. Είναι η μέθοδος που επέλεξαν οι συνδικαλιστές για να πιέσουν την κυβέρνηση και να μπλοκάρουν τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης.

Με διάφορους τρόπους έχει μειωθεί η τροφοδοσία του εργοστασίου της Λάρυμνας με λατερίτη, την πρώτη ύλη για την παραγωγή νικελίου, με αποτέλεσμα, αν δεν αλλάξει κάτι σύντομα, να σβήσει και η τελευταία από τις τέσσερις ηλεκτροκαμίνους που λειτουργούν σήμερα.

Η ΛΑΡΚΟ είναι η επιτομή της κακοδαιμονίας του σύγχρονου ελληνικού κράτους και των δημοσίων επιχειρήσεων, το σημείο όπου εδώ και δεκαετίες τέμνονται η κακοδιαχείριση, η αναποτελεσματικότητα, το ρουσφέτι, τα κατεστημένα συμφέροντα, ο κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός, αλλά και η εύλογη αγωνία για το αύριο τοπικών κοινωνιών που η ευημερία τους έχει ταυτιστεί σχεδόν αποκλειστικά με μία και μόνη επιχείρηση. Και όπως συμβαίνει συχνά, η εύλογη ανησυχία εργαλειοποιείται, γίνεται μοχλός πολιτικής πίεσης για να συντηρηθούν όλα τα υπόλοιπα.

Η ανάληψη της διοίκησης της ΛΑΡΚΟ από τον ειδικό διαχειριστή ήταν η θρυαλλίδα για να αποκαλυφθεί το δύσοσμο προϊόν πολιτικής συναλλαγής δεκαετιών: μια επιχείρηση που  έχει διαρρήξει τις σχέσεις της με οποιαδήποτε επιχειρηματική λογική και πρακτική.

______________________________________ Αρχειοθήκη αναρτήσεων ιστολογίου