[ Του Κωνσταντίνου Κούρου ] |
Είναι
στιγμές που εμείς οι νέοι διαλογιζόμαστε προσπαθώντας να προβάλουμε τη ζωή μας
στο μέλλον και όλο αυτό φαντάζει μάταιο. Πώς μπορείς να δεις το μέλλον όταν τα
θεμέλια της ζωής σου είναι κτισμένα σε ένα αμμώδες υπόβαθρο;
Η προηγούμενη
γενιά έζησε δύσκολες στιγμές … είχε όμως αντίστοιχα και καλές έστω και αν αυτές
ήταν παροδικές. Η δική μας η γενιά έζησε μια γεύση ευημερίας πάνω στην οποία
επένδυσε το μέλλον της, επένδυσε σε μια ψευδαίσθηση και σε στερεότυπα (Αν
σπουδάσεις, Αν φτιάξεις το τέλειο
βιογραφικό… θα βρεις μια καλή δουλειά και θα έχεις μια ζωή με συνεχή ευημερία).
Το αποτέλεσμα 60% ανεργία των νέων 10% στο εξωτερικό, 29% στρατό φοιτητές κτλ.
και 1% εργάζεται.
Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν είναι ένα… τι είναι πιο πιθανό να
κερδίσεις το τζόκερ ή να βρεις δουλεία;
Τι μένει λοιπόν ένα 0.2% για άξιους
ονειροπόλους που παρά την πιθανή δυνατότητά τους για φυγή στο εξωτερικό, μένουν
γιατί αγαπούν την Ελλάδα , τους ανθρώπους της, την αύρα του αέρα, το καλημέρα
του γείτονα …Δυστυχώς όσο συνεχίζεται αυτός ο διαλογισμός οδηγεί σε ένα και
μόνο συμπέρασμα.
Είμαστε η γενιά που αλλάζει το κίνητρο της ζωής, το καταναλωτικό
μοντέλο δεν αποτελεί κίνητρο. Είδαμε τα αποτελέσματα, αγοράσαμε τα πάντα, φάγαμε, ήπιαμε τα πάντα αυτά για τα οποία μόχθησε η προηγούμενη γενιά για να
αποκτήσει τώρα μοιάζουν αυτονόητα παρωχημένα.
Αυτή η αίσθηση της ματαιότητας
τι και αν το αμάξι είναι BMW, τι και αν είναι Hyundai;
Και επειδή κάποιοι ίσως με περάσουν για τρελό σκεφτείτε
την τελευταία φορά που αγοράσατε ένα αυτοκίνητο πόσο κράτησε η χαρά για την
ίδια την αγορά; την ημέρα της αγοράς άντε και για τον επόμενο μήνα και
σκεφτείτε μετά πόσο κόπο δαπανήσετε για να το αποκτήσετε και αν τελικά αξίζει
αυτή η διαφορά μεταξύ BMW και Hyundai…
Το κίνητρο λοιπόν είναι η πραγματική ευτυχία, η
κοινωνικοποίηση, η συμμετοχή στα κοινά η δημιουργικότητα, είναι λοιπόν ανάγκη
να κάνουμε REBOOT. Να ξεχάσουμε τα στερεότυπα ( τα ποσοστά είναι τέτοια που αν μιλήσετε με
κάποιον στατιστικολόγο θα σας μιλήσει για «χαμένη γενιά»). Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε. Η ζωή μας θα
είναι σίγουρα δυσκολότερη αλλά η δύναμη κρύβεται στη συλλογικότητα στις συνέργειες.
Πρέπει λοιπόν να μαζευτούμε να βάλουμε
κάτω τις ιδέες μας και να φτιάξουμε δουλειές για εμάς.
Μας έμαθαν πώς να
γίνουμε καλοί επιστήμονες για να γίνουμε καλοί υπάλληλοι. Όπως καταλάβατε,
υπάλληλοι δεν πρόκειται να γίνουμε με τα ποσοστά που προανέφερα. Ήρθε η ώρα να
σκίσουμε τα πτυχία μας ,να εκμεταλλευτούμε το μυαλό και τις ιδέες που έχουμε
για να χτίσουμε μια κοινωνία με τα δικά μας θετικά και νέα στερεότυπα…
Κωνσταντίνος Α. Κούρος
Τομεάρχης Τουρισμού & υπεύθυνος Γραφείου τύπου΄΄Κοινωνίας Αξιών΄΄
Editor www.kedroos.gr
ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ κ.ΚΟΥΡΟΥ ...ΙΣΩΣ ΘΑΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥ ΣΗΜΕΡΑ....ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΕΙΕΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΥΡΙΕ ΚΟΥΡΕ ΜΕ ΤΙ ΑΣΧΟΛΗΣΤΕ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΑΝΕΡΓΟΣ?
ΕΔΩ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://kouroskostas.blogspot.gr/2014/04/blog-post_2430.html