Τον Συμεών Κεδίκογλου φιλοξένησε ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής μεταξύ δύο ακόμα νέων βουλευτών, της Νάντιας Γιαννακοπούλου και του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου.Η ερώτηση που τους ετέθη έχει ως εξής:
«Πως βλέπετε το μέλλον της χώρας μετά την ψήφιση και την εφαρμογή του τετραετούς μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού πλαισίου, των πρόσθετων μέτρων για το 2011 και του πακέτου των αποκρατικοποιήσεων; Είναι γενικά παραδεκτό ότι ως νέοι βουλευτές, καλείστε να σηκώσετε ένα βάρος που δε σας αναλογεί, τη στιγμή που οι πολίτες δηλώνουν αγανάκτηση και οργή. Τι θα πράξετε;»
Η απάντηση του Συμεών Κεδίκογλου είναι η ακόλουθη: «Είναι άχαρη η εποχή για σας τους πρωτοεκλεγμένους», ακούω τους παλαιότερους συναδέλφους να μας λένε. Και άδικα εν πολλοίς τα συνθήματα για ευθύνες που πράγματι δεν μας αναλογούν.
Ωστόσο, στην πολιτική, δεν διαλέγεις τις εποχές τις συνδιαμορφώνεις ίσως. Ζούμε σε ιστορικές και κρίσιμες στιγμές, όποιος δεν αντέχει την πίεση των ευθυνών, απλά αποχωρεί.
Θα έπρεπε ίσως να εξηγήσουμε στον πολίτη νωρίτερα και πιο καθαρά την κρισιμότητα της κατάστασης, το διακύβευμα για τη χώρα. Καθυστερήσεις, αστοχίες έγιναν. Γίνεται όμως και μια προσπάθεια επιτέλους από μια κυβέρνηση να βάλει τάξη στα κακώς κείμενα δεκαετιών σε σύντομο χρόνο. Αυτό προφανώς προξενεί αντιδράσεις. Όλοι ωστόσο επιθυμούσαμε μια κυβέρνηση που δεν θα υπολόγιζε το πολιτικό κόστος. Θα έχει συνέπειες στο μελλοντικό εκλογικό αποτέλεσμα; Πιθανώς. Αλλά επί του παρόντος, το συμφέρον της πατρίδας προσπερνά τους πάντες, και εμάς και τα κόμματα.
Το μνημόνιο έδωσε χρονικό περιθώριο να κάνουμε απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Αλλά από μόνο του δεν αρκεί. Θα πρέπει να ενταχθεί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο εκσυγχρονισμού του πολιτικού συστήματος, ανασυγκρότησης της χώρας και νέου αναπτυξιακού μοντέλου.
Δεν χρειαζόταν όμως το μνημόνιο για να καταλάβουμε ότι πρέπει επιτέλους να έχουμε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, να μειώσουμε τη σπατάλη και τη γραφειοκρατία στο δημόσιο, να αξιοποιήσουμε την ακίνητη περιουσία, να κλείσουμε άχρηστους οργανισμούς. Αφήνοντας τις θεωρητικές συζητήσεις για το χρέος, τις θεωρίες συνομωσίας που τελευταία βρίσκουν γόνιμο έδαφος και την επωδό ότι «οι Ευρωπαίοι θα μας σώσουν έτσι κι αλλιώς», που απλά αποπροσανατολίζουν από το κύριο πρόβλημα, ας καταλάβουμε ότι χωρίς δουλειά, χωρίς κόπο και υπερπροσπάθεια, η χώρα δεν σώζεται.
Σε εμάς απομένει να παλεύουμε οι θυσίες να πιάνουν πραγματικά τόπο και τα μέτρα να διαπνέονται από κοινωνική δικαιοσύνη. Θα ψηφίσω το μεσοπρόθεσμο. Χωρίς αυτό, η στάση πληρωμών αναγκαστικά θα επέλθει και μαζί οικονομικό και κοινωνικό χάος. Ξέρω τώρα που ο θυμός και ο λαϊκισμός επικρατούν της λογικής, πολλά από όσα λέμε ακούγονται περίεργα. Ελπίζω όμως η ευθύνη τελικά να επικρατήσει, ώστε η χώρα να γίνει ένα πραγματικά σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος και όχι μια απομονωμένη χώρα των Βαλκανίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε γράφετε τα σχόλια σας με ελληνικούς χαρακτήρες (κεφαλαία ή μικρά). Επίσης παρακαλούμε πολύ να μην γράφετε υβριστικά σχόλια. Πάντα υπάρχει τρόπος να περιγράψετε μία κακή κατάσταση χωρίς ύβρεις.
Σχόλια με λατινικούς ή άλλους χαρακτήρες, όπως επίσης σχόλια υβριστικά και συκοφαντικά στο εξής θα διαγράφονται.
Παρακαλούμε λοιπόν τους φίλους αναγνώστες:
ΟΧΙ SPAM,
ΟΧΙ GREEKLISH,
ΟΧΙ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Παρακαλούμε επίσης τα σχόλιά σας να είναι σχετικά με την ανάρτηση.
ΣΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΑΡΘΡΑ, ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΠΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΑ.