«Η…ΜΕΤΑΒΛΗΤΗ»…

[ Του Μπάμπη Μώκου ]

   Το έλεγε και το ξανάλεγε στους φοιτητές του ο μακαρίτης ο Σάκης ο Καράγιωργας. Εφθανε να το στηρίζει έως υπερβολής-δογματικά. «Διαχειριστικά η πρώτη μεταβλητή για την οικονομία είναι απαράβατα η σχέση μεταξύ χρόνου και πόρων».

    

    Σήμερα που κινούμαστε ανάμεσα σε διλήμματα αν τα μέτρα βγαίνουν η οι προτεινόμενες συμφωνίες είναι αλισυτελείς,φαίνεται πως η εξουσιαστική πολιτική μας αρχή να το …ψιλοασπάζεται.

    

   Ψύχραιμοι εως απάθειας βασικοί, βασικότατοι υπουργοί ,παρακάμπτοντας κάθε θέση ορθολογισμού όχι μόνον  συνηγορούν , αλλά έχουν εμφατικά σαν βασική ,εν τέλει ,άποψη πως  «Η Ελλάς πέπρωται να ζήσει και θα ζήσει».

   

    Η εποχή όμως των ‘εμπροσθογεμών μουσκέτων’ εχει ανεπιστρεπτί παρέ λθει .« Κι’ας σκοτώνονται οι λαοί για τα’ αφέντη το φαί»,όπως θάλεγε και ο παππούς Βάρναλης.

     Ταλανιζόμενο  το …πόπολο μεταξύ… κόπωσης και… μοιρολατρείας η δεν θέλει να δεί την αλήθεια κατάματα η  από λάθος… ψηφοδοτικό εγωισμό στους νεοπαγείς κρατούντες αποφεύγει να παραδεχθεί – να αποδεχθεί  με τους δανειστές κάποιον«έντιμο συμβιβασμό».Γι΄αυτό και ενώ απαιτητικά… προτρέπει ,παραγγέλλει στους κυβερνώντες να μην κάνουν «ούτε βήμα πίσω» στην διαπραγμάτευση,από την άλλη γνωρίζει πως πλέον οι οικονομικοί πόλεμοι αναπαρίστανται με σημερινούς όρους. Γι’ αυτό και διαβιώνει σε συνεχή αβεβαιότητα, μεταξύ ελπίδας και …προσδοκίας.

   Κυρίως , ο παλαιός μικροαστός πού μια ζωή ονειρεύονταν να γίνει αστός αλλά το… μπόι του… δεν του έφτανε. Δεν είχε φαίνεται αντιληφθεί  πως’ ‘οσο πιο πολλά μαζεύεις, τόσο πιο πολύ χαζεύεις».Και αφού πλέον έπαψε να είναι …καβαντζωμένος, ακόμα χαζουπερηφανεύεται  ,θυμάται τον …Εμιλιάνο Ζαπάτα  και …κορδωμένος σε κάθε συζήτηση, σε κάθε ομήγυρη αναφωνεί.«Είναι καλλίτερα να πεθάνεις όρθιος ,παρά να ζείς γονατισμένος».

Αιωρούμενος,λοιπόν, κλείνεται στον εαυτό  του μεταξύ απορίας,δουλείας, ακινησίας και μετριότητας ,προσπαθώντας να καταλάβει γιατί  την ‘τρόικα’ την ονομάσαμε ‘θεσμούς’, το μνημόνιο «σχέδιο» και την κρίση ‘ευκαιρία’.

     Μακριά από την κοινωνική  αρμονία, την τάξη και την λογική κοσμιότητα ,δυστυχώς δεν υπάρχει ελπίδα. Τα περί ακατάβλητης αγωνιστικότητας και  συνεχούς  ανατρεπτικής εγρήγορσης είναι καλά και…άγια όταν δεν τα… πασπαλίζεις με δογματική κομματική … ωφελιμοθηρία.

     Η Ευρώπη, αυτό το νοσηρό περιθώριο, γεμάτο με αιρετικά χρονολόγια ευρετήρια και συμβιβασμούς  ένα στόχο έχει και αυτόν μεγαλομανώς υπηρετεί.Να μετατρέπει ανθρώπινες φιγούρες  αξιοπρέπειας σε υποτακτικούς, σε υποκείμενα της ιστορίας. Γι’ αυτό με υπερτροφική αλαζονεία ,αυθαιρεσίες και ανιστόρητους αφορισμούς ,στομφώδεις πλατειασμούς, αμετροέπεια και σκόπιμους σχολαστικισμούς , στοχεύει να  μας εκφυλίσει σε …γραικυλία. Η πείσμων άρνηση, η αντιπαθής υπεροψία και η πολλαπλασιαστικά ,εκβιαστικά ,προβαλλόμενη αίσθηση υπεροχής της μην μας εκπλήττει.

       Σε ό,τι μας αφορά,  σε κάθε μας κίνηση  απαιτείται σταθμισμένος …χρονισμός. Ούτε σχοινοβασίες, ούτε εμμόνές,ούτε αγκυλώσεις, ούτε ιδεοληψίες .Και σε τελευταία ανάλυση ,όσο το δυνατόν … αποκόλληση  από τα ιδεολογικά μας εσώψυχα .Αυτό επιβάλλει η σύνεση. Αυτό επιβάλλουν οι καιροί.

    Απόψεις , θέσεις ,διακηρύξεις στο εσωτερικό υπήρχαν ανέκαθεν και θα υπάρχουν. Αν ζούσε ο Πίνδαρος θα μας …μάλωνε και θα μας έλεγε: ‘Δεν θα μας θρέψει όλους η ίδια μελέτη». Αυτό εμείς οι Ελληνες το καταλαβαίνουμε .Οσο για τους Γερμανοδίαιτους ,που να το καταλάβουν  οι ανιστόρητοι;….