«Ήπια λιτότητα»...

   Για «λιτό βίο» μίλαγε, σε «ήπια λιτότητα» κατέληξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Διαπρέπουν σε λεξιπλασίες, για να αποσπάσουν τη συναίνεσή μας στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής με άλλο περιτύλιγμα. Μ' αυτόν ακριβώς τον όρο μιλούσε το Δεκέμβρη του 2004 η τότε κυβέρνηση, αναγγέλλοντας τριετή μείωση μισθών με το Πρόγραμμα Σταθερότητας. Επίσης, το Μάρτη του 2012 και η τότε κυβέρνηση μιλούσε για «ήπια λιτότητα» ύψους 13 δισ. ευρώ (το «μέιλ Βαρουφάκη» φέρνει βάρη για το λαό ύψους 11 δισ. και βλέπουμε...).

   Η λογική ότι «η ήπια λιτότητα είναι ο δρόμος για να φύγουμε απ' την πολιτική λιτότητας» είναι απάτη κολοσσιαίων διαστάσεων. Αυτό που κρύβουν οι εκάστοτε κυβερνώντες είναι ότι η λιτότητα (ήπια ή μη) αφορά τους εργαζόμενους και όχι το κεφάλαιο για το οποίο «σκίζονται» ώστε να στηρίξουν την ανάκαμψη των κερδών του(ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα). Αυτό που επίσης έκρυψαν και κρύβουν απ' το λαό, όταν του υπόσχονται ψίχουλα, είναι ότι η ανάκαμψη των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων προϋποθέτει λιτότητα διαρκείας για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και τις ανάγκες.

   Η «ήπια λιτότητα» περιέχει, ήδη, όλα όσα περιλαμβάνονται στους έως τώρα μνημονιακούς νόμους που παραμένουν άθιχτοι και στους οποίους προστέθηκε επίσης, με την προηγούμενη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, το χάρισμα προστίμων εκατομμυρίων ευρώ σε επιχειρήσεις για φορολογικές απάτες και λαθρεμπόριο. Κι όλα αυτά με τη βούλα της θεσμο-τρόικας. Η κουβέντα για ήπια ή άγρια λιτότητα κρύβει το συνολικό «πακέτο» που περιέχει ξεπούλημα της λαϊκής περιουσίας, άγριο φοροκυνηγητό για το λαό, ξεπάτωμα μικρών και μεσαίων, συντριβή εργατικών κατακτήσεων, τσαλαπάτημα δικαιωμάτων, παρατεταμένη ανεργία, εγγυημένη φτώχεια, υποβαθμισμένη γνώση και αμορφωσιά, εκπαίδευση που θα «παράγει» περιστασιακά εργαζόμενους με ελαστικές συνειδήσεις.  

   «Ήπια λιτότητα» είναι η απόφαση του ΟΑΕΔ που διέθεσε 215 εκατομ. ευρώ για τη σωτηρία των κεφαλαιοκρατών, την ώρα που μόνο ένας στους εννιά ανέργους παίρνει το πετσοκομμένο επίδομα ανεργίας. Δείχνει για ποια τάξη δουλεύουν όλοι τους, βάζοντας στην μπάντα τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες.

   Η «ήπια λιτότητα» μεταφράζεται επίσης σε διαρκή επίθεση στο εργατικό - λαϊκό εισόδημα. Μεταφράζεται σε διατήρηση του εργασιακού μεσαίωνα. Μεταφράζεται σε μη αποκατάσταση μισθών και συντάξεων, Συλλογικών Συμβάσεων. Έγινε, άλλωστε, φανερό και από τον «κοινωνικό διάλογο», που έστησε η συγκυβέρνηση με την εργοδοσία για το περίφημο νομοσχέδιο που παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες.

   Θεωρούν «περασμένες - ξεχασμένες» τις απώλειες των εργαζομένων. Τον πλούτο, που στερηθήκαμε οι εργαζόμενοι όλα αυτά τα χρόνια και κέρδισαν άκοπα οι επιχειρηματικοί όμιλοι, η κυβέρνηση τον χαρίζει. Την ίδια στιγμή, οι εργοδότες ζητούν ακόμα μεγαλύτερα προνόμια, φτηνό ρεύμα, απαλλαγές από ασφαλιστικές εισφορές, κάθε είδους επιδότηση των κερδών τους.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

   Όλα αυτά είναι «ήπια λιτότητα» απέναντι στην οποία πρέπει να ορθώσουμε ανάστημα οι εργαζόμενοι σε κάθε ευκαιρία που έχουμε μπροστά μας: Την Πρωτομαγιά συμμετέχουμε στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Την 9^η Μάη, Ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών διδάσκουμε στους μαθητές μας την ιστορική αλήθεια για το Β Παγκόσμιο Πόλεμο και όχι για την Ημέρα της Ευρώπης που με πρωτοπορία της Ε.Ε. παραχαράσσεται η Ιστορία. Στις εκλογές των εκπαιδευτικών για αντιπροσώπους στα Συνέδρια της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ ψηφίζουμε αυτό που δεν επιθυμεί η κυβέρνηση και ο κυβερνητικός συνδικαλισμός, ψηφίζουμε τα ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΠΑΜΕ.

ΛΑΜΙΑ     30/4/2015