«ΘΕΩΣΗ η… ΣΠΑΡΑΚΤΙΚΗ ΦΑΣΗ;»

[ Του ΜΠΑΜΠΗ ΜΩΚΟΥ ]

«Δεν ξέρεις καημένε τη λαική ψυχή. Οι λαοί πιστεύουν πιότερο τ’αυτιά τους, παρά τα μάτια τους. Πιότερο το μύθο, παρά τα γεγονότα. Πιότερο τη φαντασία τους από την κρίση τους». 

                                                       Κ. Βάρναλης

                               (Από τον «Μονόλογο του Μώμου»)

Είδαμε και τι δεν είδαμε. Ακούσαμε και τι δεν ακούσαμε.

“Η υλοποίηση, η εφαρμογή της συμφωνίας θα είναι …Εβερεστ”. Κάποιοι μίλησαν για το τέλος του «κτήνους του λαικισμού».Κάποιοι άλλοι για το… «δάκρυ της αριστερής παιδούλας».

      

Μυαλό όμως δεν βάλαμε. Και δεν θα βάλουμε ποτέ. Γιατί κινούμαστε ανάμεσα στη …φραπεδιά και την πολιτική υπερβολή. Εγινε και το δημοψήφισμα  και κατά «πρωίαν ημέρας τρίτης» μας προέκυψε μετάλλαξη. Μπήκε το Όχι στο μπουκάλι, δεν χώραγε ,το κόψαμε από δώ, το κόψαμε από ‘κεί και, ω! του θαύματος βγήκε Ναι. Miracolo αναφώνησαν οι περισπούδαστοι νεοπαγείς «βολευτές» οικονομολόγοι και …πολιτειολόγοι!

                            

Και φθάσαμε στο …Βουλευτήριο.Κάτι …σουρεαλιστικό ,μεταξύ εικόνας και βίντεο-κλίπ.Οπου επικράτησε η …ανάσυρση σοφισμάτων και γνωμικών ,ώστε να αιτιολογηθεί η ψήφος του καθενός στα μέτρα. Οπου επιφανείς εκπρόσωποί μας επιδόθηκαν σε πολιτικό κους-κούς αβάσταχτης ελαφρότητας, σε ανταγωνισμό τσιτάτων, εφυολογημάτων και δηκτικών  ρήσεων, γραμματολογικών και…άλλων. Τραγική κωμωδία η…κωμική τραγωδία;   

                                          

Είπε κάποιος για το δημοψήφισμα: «Ο λαός εψήφισε Βαρραβάν και όχι Ιησούν»! .» «Το πραγματικό ερώτημα του δημοψηφίσματος ήταν τελικά: Σαςφθάνουν αυτά τα μέτρα; Όχι θέλω κι΄άλλα»! Και ο απέναντι θυμήθηκε τον Σεφέρη και του ανταπάντησε : «Οι γάτες του  Αη Νικόλα φαρμακώνονται αλλά δίνουν τη μάχη τους»!

   

Ασε που ωρισμένοι πήραν την πολιτική λογική και την …τσουρούτεψαν: «Διαφωνώ με τη συμφωνία ,αλλά στηρίζω την κυβέρνηση»! Ετσι είπαν. Δηλαδή , διαφωνώ με τη …δολοφονία ,αλλά στηρίζω τον δολοφόνο!. (Εδώ χρειάζεται …Σινούρης!).

     

Και ενώ στη βουλή η …παράσταση  συνεχίζονταν ,μπήκε από αντιπάλους στο στόχαστρο ο Τσίπρας: Εδώ ακούσαμε και τι δεν ακούσαμε: «Μάθετε, τα δίδακτρα κοστίζουν!». «Μπήκε ο Τσίπρας νεοσσός  και προσπάθησε να πετάξει ,αλλά…». «Είστε οι αρχή του τέλους η το τέλος της αρχής».» «Κατσικωθήκατε στο Email Χαρδούβελη, αλλά τούτα, φέρνουν …κείνα!».» «Ανάμεσα στον φαντασιακό χώρο και την πραγματικότητα επικρατεί πάντα η πραγματικότητα!».» «Μπήκατε …Τσε και βγήκατε…Τζήμεροι!».κ.α.

        

Και ενώ εναγώνια οι πάντες περιμέναμε την ψηφοφορία, ξαφνικά στο παρα πέντε μας προέκυψε η Πρόεδρος (μία είναι η Πρόεδρος!), που εξήγησε  πως «διαφοροποιείται,αντιστρατεύεται ,αντιπαλεύεται, διαφωνεί και καταψηφίζει».Ασε που κατά συνήθεια δεν έπαυσε να διακηρρύσσει πως «Το μνημόνιο είναι σχέδιο δολοφονίας και εργαλείο εξόντωσης όχι

μόνον της κοινωνίας αλά και της …Δημοκρατίας!»

ΣΗΜ: Κατά την ταπεινή μου γνώμη, καμιά συμφωνία δεν θα τελεσφορήσει. Σε λίγο ερχονται για ψήφιση το ασφαλιστικό και κυρίως το…αγροτικό. Εδώ οι απώλειες της κυβέρνησης θα είναι περισσότερες και καθοριστικές. Όταν όλη η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ,με πρώτο τον Πρωθυπουργό και τους υπουργούς  διακηρύσσει πως καλείται να ψηφίσει κάτι που δεν το πιστεύει, μιλά για …ποινική συμφωνία ,είναι δυνατόν να υπάρξει συμφωνία, που θα κληθούν να την εφαρμόσουν; Θα εχουμε δηλαδή εδώ φαινόμενο όχι πολιτικής σύγχυσης ,αλλά…παράκρουσης.… αντίφασης ολκής; Δηλαδή παγκόσμια …πρωτοτυπία!: Αντιπολιτευόμενη συμπολίτευση η …συμπολιτευόμενη …αντιπολίτευση; Οπότε…

    

Οι συνεχείς… διαβουλεύσεις , τα διάφορα ..προκρίματα για εκλογές, δημοψηφίσματα , αίολες ιδεοληπτικές  θέσεις διαχειρίσεως πραγμάτων δεν οδηγούν πουθενά. Αιχμαλωτισμένη η κοινωνία αναμένει λύτρωση. Κάποιοι οφείλουν να πάψουν να …πουλούν αντίσταση στην κοινωνία. Η φάση της…«γοητείας του νικητή» οφείλει να σταματήσει τώρα. Αλλιώτικα η μέγιστη…αντίφαση αν δεν επιλυθεί θα σχηματοποιήσει ασφαλή, ασφαλέστατη πορεία προς την καταστροφή.

        

Είδαμε στη Βουλή την εως …εκνευρισμού αναμονή και αμηχανία  για τις επιλογή της υπογραφής  συμφωνίας . Και το αποτέλεσμα;

                         

Το βλέμμα του Πρωθυπουργού καταφανέρωτα να μαρτυρά…  θέωση η σπαρακτική φάση έκθεσης στα μέτρα; Το ερώτημα πάντα θα παραμένει: Υπήρξε η όχι μόχλευση; Μάλλον πάλη της… οργής με την …αλήθεια.

     

Σε λίγο το μνημόνιο θα είναι γεγονός.Προσωπικά αναλογίζομαι ανάμεσα  στον Λαφαζάνη που μιλά για «ξεπεσμένη αριστερά παντός καιρού» η  στον προβληματισμό  του Βέμπερ: «Η ηθική του φρονήματος η η ηθική της ευθύνης». Εγινε και ο …ανασχηματισμός!... Οπότε, μάλλον στη ρήση του Σμαραγδή θα επαφιεθώ: «Το πρόβλημα είναι όταν κάποιος βγάζει  γέλιο σαν ηθοποιός να μην βγάζει γέλιο σαν πολιτικός».