ΕΑΒ: ΠΥΛΩΝΑΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΚΛΩΤΣΟΣΚΟΥΦΙ

[ Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΡΑΝΤΖΗ ]

Έχουν  περάσει 40 χρόνια από την  ίδρυση  της  Ελληνικής  Αεροπορικής  Βιομηχανίας (ΕΑΒ) όπου και γιορτάστηκαν φέτος στο χώρο της  Βιομηχανίας  στην Τανάγρα με  έναν  σύντομο  απολογισμό  από την  Διοίκηση της  Εταιρείας.

Σε  κάθε  δημόσια εμφάνιση  της  Διοίκησης,  της  ηγεσίας των  Ενόπλων  Δυνάμεων, αλλά και  των  πολιτικών  αρχών , τονίζεται  η τεράστια   προσφορά της   Εταιρείας

- Στην  επιχειρησιακή  ετοιμότητα  των πτητικών μέσων των  Ενόπλων  Δυνάμεων.

-Την  ετήσια  συντήρηση  και τεχνική υποστήριξη  των  πυροσβεστικών  αεροσκαφών.

-Την συμμετοχή  σε ερευνητικά προγράμματα με της  μεγαλύτερες  ευρωπαϊκές  βιομηχανίες.

-Την υιοθέτηση μιας  δυναμικής  πολιτικής  εξωστρέφειας  της  Εταιρείας  που ως υποκατασκευαστής των μεγαλύτερων  βιομηχανιών  αεροναυπηγικής   την έχει αναδείξει σε εξαγωγικό  φορέα  που με την  εισροή  συναλλάγματος  συμβάλει στην  οικονομική ανάπτυξη της  χώρας.

-Όλοι αναγνωρίζουν και παραδέχονται δημόσια όλα αυτά τα επιτεύγματα και πολλά ακόμη που δεν μπορούν να συμπεριληφθούν σε ένα σύντομο άρθρο. Όπως: Απασχόληση, εκπαίδευση, επικοινωνίες, περιφερειακή ανάπτυξη στηρίζονται στους εργαζόμενους της ΕΑΒ που όλα αυτά τα χρόνια με αυταπάρνηση  και πατριωτισμό πρόσφεραν τον  καλύτερο εαυτό τους για την  επίτευξη της αποστολής της  Εταιρείας.

Η έναρξη  λειτουργία της  ΕΑΒ έγινε μετά την αποκατάσταση της  Δημοκρατίας  και την μεγάλη  ήττα του Ελληνισμού στην Κύπρο  ήταν  μια απόφαση   της  τότε  ηγεσίας  να δημιουργήσει  ένα βασικό  πυλώνα  για την στήριξη  των  ενόπλων  δυνάμεων  ώστε  να μπορούν να  προστατέψουν  την  εδαφική ακεραιότητα της   χώρα μας.

Δυστυχώς  τα  πολιτικά κόμματα  αυτά τα χρόνια ακολούθησαν μια πορεία  παρακμής και εκφυλισμού, σε αντίθεση με την ΕΑΒ που παρά τον  πελατειακό  κομματικό εναγκαλισμό ανταποκρίθηκε  στην αποστολή της,  έμαθε να παράγει  ποιοτικά προϊόντα και υπηρεσίες και να βραβεύεται από τους πελάτες της , έμαθε να  εφαρμόζει την αξιολόγηση  και την μέτρηση της παραγωγικότητας  και να  διακρίνεται  στο  διεθνή  ανταγωνισμό .

   

Η αφοσίωση των εργαζομένων στην εθνική αποστολή που είναι η διασφάλιση της επιχειρησιακής  ετοιμότητας  των ελληνικών Ενόπλων  Δυνάμεων, ο αγώνας  για την ποιότητα και την  διάκριση της  εταιρείας  επιβραβεύθηκε  με την προσβολή  και την αχαριστία  των υποταγμένων  πολιτικών  με   ενιαίο μισθολόγιο  και προκρούστεια  κλίνη.

   

Προσποιούνται   ότι  αγνοούν  προκλητικά  ότι η ΕΑΒ είναι  μια βαριά  βιομηχανία  με χημικές διεργασίες, κατεργασία μετάλλων, ακτινοβολίες  σε ένα  εξαιρετικά βεβαρημένο περιβάλλον. Κάνουν πως δεν  καταλαβαίνουν ότι όλες  αυτές οι  ειδικότητες έχουν ιδιαίτερη  νομοθεσία μέσα από συλλογικές  συμβάσεις. Ξεχνούν  πως οι αποδοχές των εργαζομένων προέρχονται  αποκλειστικά από την τιμολόγηση της παραγωγικής τους εργασίας και σύμφωνα με αυτό  γίνεται η προσφορά  στους  πελάτες.

Το πρωτοδικείο των Θηβών  με μια  απόφαση σταθμό για τα  Δίκαια  αιτήματα των εργαζομένων  μας γέμισε ελπίδες  ότι η Δικαιοσύνη  θα σταματήσει  την υποβάθμιση  και διάλυση της  Εταιρείας.

   

Δυστυχώς  αντί να αρκεσθούν  σε αυτή την  Δίκαιη  κρίση  προχώρησαν  σε  έφεση  για να διεκδικήσουν  το Δίκαιο των  Δυναστών.

    

Όλοι  αυτοί που στα  Ελληνικά  και Διεθνή  φόρουμ υπερηφανεύονται για  την τεχνογνωσία  και τα τεχνικά και ποιοτικά  πλεονεκτήματα  της ΕΑΒ  για  να  προσεγγίσουν νέους  πελάτες  προσβάλουν τους  εργαζόμενους  αυτούς  δηλαδή που  αποτελούν  το συγκριτικό  τους πλεονέκτημα ∙ αυτό τα λέει όλα  και μπορούν  οι συμπολίτες μας και  οι Δικαστές του  Εφετείου  Χαλκίδας  να σχηματίσουν  γνώμη  για μια  Δίκαιη  κρίση  που να εξυπηρετεί  τα  εθνικά συμφέροντα και την  αξιοπρέπεια  της   Χώρας μας.

                                                          ΦΡΑΝΤΖΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Εργαζόμενος της ΕΑΒ

Πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Χαλκιδέων