«ΝΤΑΝΤΑΙΣΜΟΣ Η …ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΜΟΣ;!»…

[ Του ΜΠΑΜΠΗ ΜΩΚΟΥ ]

 «Αλλ’ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου…!».-

                                                                (Σοφοκλής).-

Αν ζούσαν σήμερα ο Τζαρά και ο Μπρετόν ,μάλλον θα μας πλάκωναν στα …χαστούκια. Πρώτους τους αμφισβητίες του …«σάπιου»αστικού …δείγματος που βάλθηκαν να ενοχλήσουν και εν τέλει να σοκάρουν το αστικό κατεστημένο.Και αντί από περίπου  Ντανταιστές , προσεχώρησαν ως κυβερνώντες σε ύψιστο Σουρεαλισμό.

Η «βαπτισμένη» αντισυμβατότητα του ΣΥΡΙΖΑ ως απόρριψη κυρίαρχων ιδανικών της αστικής τάξης,η διφορούμενη λογική της βραχύβιας κυβερνητικής προσπάθειας ,δυστυχώς ώθησαν  την ελληνική κοινωνία ακόμα πιο βαθειά στον εγκλωβισμό και την  σύγχυση.

   

Παγιδευμένοι οι κυβερνώντες ανάμεσα σε Μοντέγους και Καπουλέτους και αφιονισμένοι, μεθυσμένοι από την κατάκτηση του εξουσιαστικού αγαθού ,δυστυχώς παρεξέκλιναν  και έχασαν δρόμο και πυξίδα.

    

Παραδόθηκαν και πάλι τα κλειδιά της χώρας με τον λαό, κουρασμένο, απηυδυσμένο  να διαπιστώνει εν τέλει την μεγάλη κυβίσθιση και όχι μόνο.

     

Ανάμεσα σε υποσχεσιολογία, μυθεύματα, ρήξεις, σχίσματα,πείσματα, εμμονές, λείανση προσωπικού προφίλ ωρισμένων, για μια ακόμη φορά το πόπολο καλείται να επιδοκιμάσει, να επικροτήσει, να συνηγορήσει σε μόνιμη …επίνευση κάθε λόγου και κυβερνητικού έργου. Τώρα τα λένε «κυβερνητικά αφηγήματα»!

                    

Ενός έργου, που πλέον, καθώς ισχυρίζονται, θα προκύψει ως αποτέλεσμα θετικό, αρκεί να ξανατύχουν της ψήφου του κόσμου.

  

Και καταχρώνται την λαική εμπιστοσύνη,προσπαθώντας για μια ακόμη φορά να παραπλανήσουν,δηλώνοντας πλέον «εμπειρική» ιδανική διαχείριση.

     

Σε μια χώρα που χρωστά μισό τρις (μόνον η κεντρική διοίκηση) δεν είναι απλά παραλογισμός να αναλίσκεται ο κάθε φέρελπις επίδοξος κυβερνήτης σε πειράματα. Είναι ανήθικο,αναίσχυντο. Είναι τυχοδιωκτισμός. Εκλογές ναι, αλλά γιατί; Για ανακύκλωση της αβεβαιότητας;

   

Για επιστροφή σε καινούρια κυβερνητικά …καπρίτσια ,προχειρότητες και πειραματισμούς;

  

Σε μια χώρα που κινείται ανάμεσα σε πολιτικούς τσαμπουκάδες  και πολιτικό ερμαφροδιστισμό,ο μόνος που την πληρώνει είναι ο λαός.

        

Κλίμα προεκλογικό. Αρχισαν τα όργανα και τα πανηγύρια στα πάνελ.

Ανάμεσα σε επίδειξη ευρυμάθειας ,σχολοαστικισμού, νεολογισμικής παραφραστικότητας, καθησυχαστικής νωθρότητας, μεταξύ διεκδίκησης του αλάθητου και του μοναδικού,καλούμεθα να επιλέξουμε τους ικανούς και τους αρίστους.Ακριβώς αυτό διακηρύσσουν και πάλι οι του …ακρωτηριασμένου πλέον ΣΥΡΙΖΑ.

   

Ηδη, πέρα απ’ τα’άλλα, οι επίδοξοι εκπρόσωποί του μας έχουν τρελλάνει και στα Γκρίκλις.On the book λέει ο ένας, soui generis, ό άλλος και άλλα τρελλά. Για να εμπλουτίσουν ,να ισχυροποιήσουν τάχα τον λόγο ,τις θέσεις τους. «Σύντροφοι» και οι… απέναντι, ο λαός αυτά δεν τα καταλαβαίνει. Μιλήστε του απλά.Δώστε του στίγμα. Αλλιώς θα σας …ξεβρακώσει a priori και at hoc. Καταλάβατε;

        

Προσωπικά δεν με ενοχλεί η διαρκής-πάγια επισφαλής ιδεοληπτική εμμονικότητα κάποιων.Γούστο τους και καπέλλο τους! Εμένα άλλο με ενδιαφέρει, με ενοχλεί: Η διαρκής απομυθοποίηση,αποδυνάμωση των θεσμών της πολιτείας,που βάζει φυτίλι στην δημοκρατική ουσιαστική κρατική μας δομικότητα. Η κατά την αριστερά υπεραπλούστευση συμπεριφορών, η εως λαικίστικη αντιμετώπιση  κρατικών θεσμικών συμβόλων, που απαξιώνει, αδυνατίζει την κρατική και εθνική οντότητα αυτή καθ’ εαυτή.

      

Παραβολικά επαναστατικοί…οινόφλυγες και αθεράπευτα βουλιμικοί της εξουσίας προβάλετε δήθεν… ελαφρυντικά του μνημονίου «παράλληλα προγράμματα». Ποια προγράμματα ; Και δεν ντρέπεστε να ισχυρίζεστε πως «θα εφαρμόσουμε το μνημόνιο ,αλλά δεν το υιοθετούμε»! Είναι να σε πιάνει τρέλλα. Τι διάολο σε ποιους απευθύνεστε; Σε πολίτες …ευβήθεις. Σε Αβοργίνους;

Σε…χαχόλους;

        

Πλέον εγώ γιατί να σας πιστέψω; Γιατί να πιστέψω τον απερχόμενο Πρωθυπουργό ,γιατί να τον ξαναεμπιστευτώ ,όταν ως μετανούσα Μαγδαληνή ανερυθρίαστα δηλώνει: «Σχετικά με την διαπραγμάτευση, οφείλω να ομολογήσω ότι δεν είχαμε υπολογίσει το μέγεθος της αντίδρασης από τους συντητητικούς κύκλους της Ευρώπης και ενδεχομένως να είχαμε υπερτιμήσει την δύναμη της πολιτικής αλλαγής,να υπερτιμήσαμε τη δύναμη του δίκιου και να υποτιμήσαμε τη δύναμη  του χρήματος και των τραπεζών»!

        

Αν αυτό δεν δηλώνει ανεπάρκεια  η ασχετοσύνη από από ένα Πρωθυπουργό ,τότε τι σημαίνει; Και αυτός ο άνθρωπος ξαναζητά την ψήφο μας. Να την κάνει τι; Να μας αποτελειώσει;

      

Γρυλίσματα,τσαντίσματα(προσποιητά), «παράλληλα αντίβαρα», «Ηττηθήκαμε μα δεν παραδοθήκαμε!».Κουβέντες της πλάκας.Φληναφήματα. Σιγά μην συγκινηθούμε.Δηλαδή , να χουμε να λέμε.

        

Κύριε Πρωθυπουργέ ,ήλπιζα και σε εμπιστεύτηκα. Γιατί με γέλασες; Γιατί; Τώρα μου λές πως …έπαθες, έμαθες και…έβαλες μυαλό. Κι΄εγώ!..