Η άλλη λύση: Ακαριαία υποτίμηση και προσγείωση… στα κυβικά μας!

[ Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΡΕΚΟΥΛΑΚΗ ]

Ένα δημοψήφισμα δεν μπορεί παρά να πάρει τη μορφή μέσα ή έξω από την Ευρώπη. Και οι εκλογές δεν μπορεί παρά να περιέχουν το αίτημα της ρήξης. Κι όσοι νομίζουν πως σκανδαλολογούμε, θα τους επισημάνουμε πως σχεδόν όλα τα μεγαλοστελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, έχoυν αναφερθεί στην πιθανότητά του.   

Στην κυβέρνηση δεν λείπουν ο ψήφοι συμπαράστασης αλλά κάποια δισεκατομμύρια ευρώ, που θα μπορούσαν να τονώσουν την ανάπτυξη, αφού πρώτα εξασφαλίσουν μια ασφαλή πορεία χωρίς πτώχευση και Grexit.

Δεν θα μας δώσει πιο εύκολα χρήματα η Ευρώπη επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει σκαρφαλώσει στο 40%, όταν θα δυσκολευόταν να το αποφασίσει αν η σημερινή κυβέρνηση έμενε σε ένα 36%.

Από την Κύπρο μέχρι τη Φιλανδία η Ευρώπη προετοιμάζεται για την αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη και μάλιστα το δηλώνει για πρώτη φορά.

Οι εταίροι αντιλαμβάνονται πως ίσως η έξοδος της χώρας από το ευρώ (όχι από την Ε.Ε. όπως πονηρά λένε κάποιοι για να θολώσουν την καθαρότητα μιας εξόδου από την ευρωζώνη), να αποτελεί μοναδική δυνατότητα που θα αναγκάσει την Ελλάδα να αντιληφθεί την πραγματικότητα και να επιστρέψει σε αυτήν.

Όχι πως δεν μετρούν το κόστος και δεν το υπολογίζουν. Αλλά από ένα σημείο και μετά, κουρασμένοι κι αυτοί από την έλλειψη σχεδίου εξόδου από την οικονομική κρίση εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, που με χίλιους δύο τρόπους έδειξε ανέτοιμη και εκτός πλαισίου, θεωρούν πως τελικά πιθανώς μια έξοδος θα απελευθερώσει και τις δυο πλευρές…

Κι έπειτα η χώρα… ας κάνει ό, τι καταλαβαίνει. Χωρίς να είναι πρόβλημα για τους άλλους, χωρίς να απαιτεί διαρκώς οικονομική βοήθεια. Ζώντας, όπως άλλες χώρες, σύμφωνα με τις δυνατότητές της χωρίς πρόγραμμα και υποστήριξη.

Αυτή όμως είναι η προοπτική της καταστροφής και δεν αποτελεί άλλη μια προοπτική.

Ο τρόπος που λειτουργούν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δίνει την εντύπωση πως έχουν χαράξει πορεία προς τη δραχμή και θέλουν να την παρουσιάσουν ως αντίδοτο στη λιτότητα. Όμως, μια τέτοια εξέλιξη θα φέρει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Θα μας οδηγήσει σε άμεση, ακαριαία υποτίμηση και προσγείωση… στα κυβικά μας!

Πότε θα καταλάβουμε τι σημαίνει η απειλή «μισθοί Βουλγαρίας-Ρουμανίας», προς τους οποίους λένε ότι θέλουν να μας σπρώξουν οι εταίροι μας;

Ίσως τότε καταλάβουμε πως το οικονομικό μοντέλο που έχουμε και δεν θέλουμε να αλλάξουμε, είναι χειρότερο και από αυτό αυτών των χωρών. Και πως μόνο οι ενισχύσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση μας επιτρέπουν να ζούμε καλύτερα.

Υπολογίζεται πως η υποτίμηση του όποιου νομισματικού συστήματος επιλέξουμε θα είναι γύρω στο 60%. Τι σημαίνει αυτό;

Αν πούμε, εισοδήματα τωρινής αξίας 1000 ευρώ σε πολύ λίγο διάστημα θα έχουν αγοραστική δύναμη 200 με 300 ευρώ.

Ένα αυτοκίνητο που κάνει 10.000 θα κοστίζει 60.000.

Ένα φάρμακο που σήμερα αγοράζεται με  10 ευρώ, αύριο θα κοστίζει 60.

Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι ότι πουλάει μόνο ακριβά, αλλά ότι δεν παράγει.

Για να αναπτύξει την οικονομία της πρέπει να κάνει άμεσα μεγάλες διαθρωτικές μεταρρυθμίσεις.   Είναι η μόνη διέξοδος και η μόνη προοπτική.