«Η…ΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ;».-

[ Του ΜΠΑΜΠΗ ΜΩΚΟΥ ]

Και δολιχοδρομίες και μανικουλάρισμα και μαξιμαλισμοί  και ελεεινολογίες και μισαλλόδοξη ρητορική του παρελθόντος. Και η χώρα να …στεγνώνει από …μέλλον. Να …σαπίζει από δημογραφική απογύμνωση, με το …πόπολο σε μετεωρισμό, να ασκείται σε διερμηνεία…πολιτικών χρησμών, μην ξέροντας τι θα του ξημερώσει.

      

Δεν νοείται να λέγεσαι αριστερά και να είσαι κόμμα μικροαστικού ριζοσπαστισμού.Είναι ασύμβατο.Δεν ταιριάζει.Πως να το κάνουμε;

    

Σπάνιο,εως αδύνατο ,κυβερνώσα αριστερά να ευδοκιμήσει  όταν κυκλοτερώς τη ζώνει…θάλασσα καπιταλισμού, δογματικού αστισμού.

        

Οχι βέβαια πως και καλά ο ριζοσπαστισμός είναι κατάρα. Σπάνια όμως όπως ιστορικά εχει αποδειχθεί εχει εντοπιστεί συμβατότητα φιλολαϊκών αριστερών σχηματισμών και ριζοσπαστισμού ,από την ώρα που καλούνται να κυβερνήσουν,ιδίως σε εποχές κρίσεων.

     

Στην αντίθετη περίπτωση,αν έχεις «γκάτς» ό,τι θα εχεις καταφέρει θα λέγεται η ανατροπή η επανάσταση.(Σύνδρομο του Ροβεσπιέρου). Δεν μπορείς όμως να είσαι αριστερός ριζοσπάστης ενώ κυκλώνεσαι από χώρες ακόμα και άκρατου φιλελευθερισμού. Εκτός κι’αν φρονείς πως πρέπει να πείς ναι σε ριζοσπαστικοποήση με συστατικά αντιιμπεριαλισμού και μόνον. Αυτό όμως δεν αρκεί.

      

Άλλωστε ο ιμπεριαλισμός  δεν είναι από προοίμιο μόνον δυτικός.Το φιλελεύθερο δεν είναι εξ ορισμού φιλοκαπικαταλιστικό.Δυστυχώς η ευτυχώς  έτσι σήμερα, κατά σύνθεση, κυβερνώνται πλέον παγκόσμια πολλά  προηγμένα κράτη. Η κυβερνητική εξυπνάδα και δεινότητα εφεκτικότητας έγκειται στο να είσαι σε θέση να εκτιμήσεις δεδομένα «συγκρουσιακών συμβιβασμών»  και όχι μετωπικές ρήξεις με το σύστημα. Δεν μπορείς μόνον να καταργείς, πρέπει και να δημιουργείς. Άμεσα απαιτούνται παραγωγικές βεβαιότητες.

                      

Αλλιώτικα θα κατατρίβεσαι ,προβάλλοντας θέσεις «απλοικού μανιχαισμού» την ώρα που είσαι σε παραγωγική υποβάθμιση. (Η ΟΝΕ δεν υπαγορεύει μόνον δημιουργία αλλά και ΕΚΤΡΟΠΗ εμπορίου). -Κι’ αυτό για τις μικρές χώρες είναι δυστυχώς σκλαβιά,αφού στραγγαλίζονται να αναπτύξουν δυναμικά τομείς ,όπως ο πρωτογενής και ο μεταποιητικός (τριτογενής). Ετσι φθάσαμε σήμερα να τρώμε φακές Καναδά και φασόλια απροσδιόριστης προέλευσης καταγωγής.(Και που είσαι ακόμα;). -Δεν μπορείς να αρκείσαι σε αντιστασιακή μυθολογία. Χρειάζεσαι σύγκλιση. Δεν γίνεται καθετοποιώντας, δια μιάς, βραχυπρόθεσμα διαθέσεις, να προκύψεις ένα νέο ΕΑΜ!.Οι καιροί  έχουν αλλάξει.Ούτε μπορείς να δαιμονοποιείς κάποιους που ακόμη πιστεύουν σε πρότυπα Κευνσιανικά ,την ώρα  που πολλούς απ’ αυτούς τους έχεις κομματικά ενσωματώσει.

   

Χωρίς αυτούς πως θα περάσεις τον κοινωνικό ριζοσπαστισμό στην πολιτική όπως κατ’ εφαρμογήν την διακηρύσσεις,την ώρα που βασικοί σου υπουργοί προβάλλουν κατ’ επιλογή το δίλημμα: «Θα θυσιαστούν οι εξαγγελίες της αριστεράς η θα θυσιαστεί ο λαός;!».-Στηρίχτηκες στον κατά κοινωνιολογικά δεδομένα αποκαλούμενο «μεταβατικό θυμό».Απ’ τον κόσμο έχεις…δανεική εμπιστοσύνη.Σαν σχηματισμός είσαι ΚΕΝΤΡΟ με ολίγον ΑΡΙΣΤΕΡΑ!..Η δεν είναι έτσι; (Ασε που «την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος»,κατά πολιτική ανορθογραφία…συνέπραξες  και με κάποιους …ΣΤΡΑΤΗΓΟΥΣ!..). (Εις δόξαν ,επιτέλους,πολυπόθητου κυβερνητισμού!...).

   

Στηρίχτηκες στα «δεν χρωστάω», «δεν πληρώνω», «δεν πουλάω». Ομως «η αγανάκτηση δεν αρκεί» (Πιέτρο Ιγκράο). Τώρα κυβερνάς .Τι θα πείς; Τα ίδια; Η εποχή της «κομμούνας των Παρισίων» είναι πλέον ανάμνηση.

Αν δεν το καταλάβεις,τότε θα προκαλέσεις κοινωνική ανεξέλεγκτη εκκρηξη αφού οι ανταλακλάσεις κοινωνικής πόλωσης θα προκύψουν δυσθεώρητες  και η θεσμική κανονικότητα εναλλαγής στην εξουσία θα πάει …κατά διαόλου. Και τότε δεν θα έχουμε πολλές «αποχρώσεις του γκρί». Μιά και μοναδική ,αλλοίμονό μας ,θα έχουμε και γνωρίζεις ποιά.

      

Να που ήρθαν πάλι στο προσκήνιο λέξεις ξεχασμένες,αφορισμένες: Αξιολόγηση,νέο μοντέλο,βιωσιμότητα ασφαλιστικού,βιωσιμότητα χρέους κ.α.(Φτού!..Πιπέρι!!)..Είμαστε στα καλά μας;

Θα είναι σουρεαλιστικό ,παραλογισμός να χαιρόμαστε σαν κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ την ώρα που θα… πληρώνουμε περισσότερα. Δηλαδή θα φθάσουμε σε σημείο, να εχει  δίλημμα ο κόσμος  για το ποιο σχοινί θα επιλέξει να  τον κρεμάσουν; Που είναι η ριζοσπαστικότητα; Δεν σημαίνει γονυκλισίες  και ιδεοληπτικα  μπερδέματα. Δεν αρκεί ο «συνταγματικός πατριωτισμός» (Χάμπερμας). Ούτε διακηρύξεις περί «λαικού At Hoc νεωτερισμού». Βολοδέρνουμε ανάμεσα σε στέγνωμα της οικονομίας και πρωτογενή πλεονάσματα και το χρέος να αυξάνει.Κάποιοι συνεχίζουν να επιδιώκουν την εως πέρατος εξαθλίωσή μας.

    

Ας ελπίσουμε να μη «συμβάλουμε»-εκόντες-άκοντες- και εμείς οι ίδιοι, όντας εύπιστοι σε αβελτηριακά εσωστρεφείς  χειρισμούς και …λογίδρια ως εκ περισσού και «περί διαγραμμάτων» κάποιων  απ’ αυτούς   που τώρα εσωτερικά κουμαντάρουν τις τύχες μας.

Και κάτι για το τέλος:Πίσω από την…πάγια αυτοθαυμαστική εως ναρκισισμού αριστεροφροσύνη ,κρύβεται ένα μοναχικό εσωστρεφές και ενιοτε αυτοκαταστροφικό εγώ.Τα …κοντόθωρα «αριστερόμετρα» ,μόνο αριστερά της ευθύνης δεν πιστοποιούν . 

          

Για την ώρα,το…γκεσέμι –και μόνον αυτό-είναι αποδειγμένα δυνατό ,λογικό και άκαμπτο. Χρειάζεται να αποδειχθεί το ίδιο και το …κοπάδι.Χρειάζεται γεναία προσπάθεια πολιτικής αυτογνωσίας. Εσωστρέφεια και πολιτικά…γινάτια ,τέλος.Κρεσέντα… ιδεοληπτικών παθών τέλος.

Λύσεις καθαρές κρυστάλλινες και αποφάσεις …σπαθάτες! Αυτό γυρεύει ο κόσμος…

     

Αλλιώτικα «σύντροφοι» θα αγναντεύετε τη βουλή με νοσταλγία  και θα διερωτάσθε πως θα διαβείτε την πόρτα.Αριστερά …μπαίνοντας η αριστερά…βγαίνοντας!... Και θα υπάρχετε σε…υπέροχη …απομόνωση!..

Ως πρότερον…