ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

[ Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΓΟΡΑ ]

Δεύτερη εκλογική διαδικασία θα ζήσει μέσα σε ένα χρόνο αυτός ο τόπος. Αναγκαίες, μιας και δεν μπορούσε να σχηματιστεί κυβερνητική πλειοψηφία μετά την διάσπαση που πραγματοποιήθηκε.

Το σίγουρο είναι ότι πληρώνουμε έναν ακραίο λαϊκισμό 5 χρόνων. Μαγικές λύσεις και ψεύτικες υποσχέσεις όλων όσων σκόπιμα δεν ήθελαν να δουν την πραγματικότητα. Τα “Ζαππεία” και τα “Προγράμματα Θεσσαλονίκης” είναι δύο όψεις του ακριβώς ιδίου νομίσματος.

Ταυτόχρονα, πληρώνουμε και την ατολμία της τέως κυβέρνησης να στραφεί γρήγορα και εγκαίρως προς τον ρεαλισμό.

Από την ανάληψη των καθηκόντων της, η ηγεσία της αποδεικνύεται μετρ του τακτικισμού κερδίζοντας χρόνο μέσα από την ψευτοδιαπραγμάτευση.

Είναι καλό να γνωρίζουμε ότι τον κ. Τσίπρα δεν τον πίεζαν ελλείμματα, είχαν φροντίσει άλλοι προκειμένου να έχει στα χέρια του διπλά πλεονάσματα.

20.2.2015
Ο κ.Βαρουφάκης «κέρδιζε» την παράταση μέχρι 30.6.2015 του προηγούμενου προγράμματος, της “κύριας σύμβασης χρηματοοικονομικής διευκόλυνσης” μεταξύ Ελλάδας και EFSF, χωρίς να πάρει λεφτά και με την δέσμευση ότι η Αθήνα θα παρουσιάσει δικές της προτάσεις μεταρρυθμίσεων. Είναι τότε που ο υπουργός Οικονομικών δεν ήθελε τα λεφτά της δόσης διότι δεν ήθελε να ολοκληρώσει 5^η αξιολόγηση που του είχαν αφήσει «προίκα» οι Σαμαράς – Βενιζέλος.

20.4.2015Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ στέγνωνε τα ταμειακά διαθέσιμα των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης προκειμένου να πληρώνει τις υποχρεώσεις τις χώρας σε μισθούς και συντάξεις.

Δευτέρα 22.6.2015Η Κυβέρνηση καταθέτει πρόταση μέτρων 8 δις, ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω και αφού η κυβέρνηση συνεχίζει συνειδητά να κωλυσιεργεί. Παρά ταύτα οι Ευρωπαίοι χαιρετίζουν την πρόταση η οποία μπαίνει στην διαδικασία της διαπραγμάτευσης.

Παρασκευή 26.6.2015Η Κυβέρνηση φεύγει από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων επικαλούμενη διαφορών που παρουσιάστηκαν στην  αντιπρόταση των θεσμών και συγκεκριμένα του κ.Γιούνκερ. Η πραγματικότητα είναι ότι αυτό συνέβη διότι οι λαϊκίστικες φωνές εντός της κυβερνητικής πλειοψηφίας ορθώνονται ξανά.

Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι η κυβέρνηση έψαχνε πρόφαση γιατί οι διαφορές δεν ήταν μεγάλες, όπως φαίνεται και στον παρακάτω πίνακα (Πηγή: Ριζοσπάστης).

  

Την ίδια μέρα ο τέως Πρωθυπουργός ανακοινώνει το δημοψήφισμα. Ένα δημοψήφισμα μεταξύ ενός ΝΑΙ στην πρόταση των θεσμών (που δεν ήταν οριστική) και ενός ΟΧΙ που δεν ήξερε ούτε η Κυβέρνηση τι σήμαινε.

Το σαββατοκύριακο που έρχεται είναι τρομακτικό. Οι Έλληνες πολίτες υπό τον φόβο ενός κουρέματος στις καταθέσεις τους οδηγούνται στην μαζική ανάληψη μετρητών. Αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας είναι ο κλυδωνισμός του τραπεζικού συστήματος και η επιβολή των capital controls.

Αξίζει να σημειωθεί ότι για να επιβληθούν τα capital controls θα πρέπει προηγουμένως η ΕΚΤ να έχει σταματήσει να στηρίζει τις τράπεζες μέσω του ELA*.  Και γιατί σταμάτησε ο ELA; Επειδή η Ελλάδα από 30.6.2015 ήταν εκτός προγράμματος. Οπότε καλό είναι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρος του να σταματήσουν την κλάψα.

Κυριακή 5.7.2015Πραγματοποιείται το δημοψήφισμα με το ΟΧΙ στην πρόταση των θεσμών να λαμβάνει περίπου 62%. Η Ελληνική Κυβέρνηση επιστρέφει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και «κερδίζει»  το χειρότερο μνημόνιο:

Με χρονική διάρκεια  από το 2016 μέχρι το 2019,  ύψους  86 δις και με:

• μέτρα ύψους 13-14 δις,
• διατήρηση του ΕΝΦΙΑ,
• απώλεια του αφορολόγητου των 12.000 ευρώ,
• απώλεια της 13^ης σύνταξη,
• ΦΠΑ στην εκπαίδευση 23%,
• 29% φορολογία στις επιχειρήσεις,
• 100% προκαταβολή φόρου,
• κατώτατο μισθό 586 ευρώ,
• κουβέντα για τα εργασιακά που αφορούν περισσότερο από όλα την νέα γενιά.

Παρασκευή 14.8.2015Η συμφωνία επικυρώνεται από την ελληνική βουλή με ψήφους της αντιπολίτευσης και με τις γνωστές εσωτερικές διαφωνίες εντός της μεγαλύτερης Κοινοβουλευτικής Ομάδας, που οδήγησαν μετέπειτα στην δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα.

Παράλληλα με όλα τα παραπάνω η Ελλάδα δέχεται τις μεγαλύτερες προσφυγικές ροές στην ιστορία της. Μία πρόκληση που δοκιμάζει οριακά τις αντοχές της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, τα αντανακλαστικά της, αλλά και αυτά του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Κυρίως όμως δοκιμάζει τις αντοχές και τα αντανακλαστικά ολόκληρης της κοινωνίας με τον φασισμό και τους ναζί να καιροφυλαχτούν για μία πλήρη κατάρρευση της κοινωνικής συνοχής.

Σε πέντε ημέρες καλούμαστε να εκλέξουμε την κυβέρνηση που θα ολοκληρώσει το νέο τριετές πρόγραμμα σωτηρίας έως το τέλος. Το σίγουρο είναι πως μόλις ολοκληρωθεί και τυπικά το πρόγραμμα, θα αρχίσει η συζήτηση για την μετάβαση στην προληπτική πιστωτική γραμμή (ECCL) για την ήπια μετάβαση της χώρα στις αγορές.

Μόνο με ευρεία πολιτική συνεννόηση μπορεί η χώρα να προχωρήσει και να τα καταφέρει. Η συνεννόηση πέρα από υποχρέωση του πολιτικού προσωπικού είναι υποχρέωση και όλων των πολιτών, ώστε να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή και να μην γίνουν τα οικονομικά προβλήματα σε συνδυασμό με τις προσφυγικές ροές, εκρηκτικό κοκτέιλ στα χέρια φασιστικών μορφωμάτων που θέλουν να την διαλύσουν.

Οι κοινοβουλευτικές φιλοευρωπαϊκές ομάδες που θα αναδείξουν οι εκλογές, οφείλουν να συγκροτήσουν εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης για την βελτίωση κάποιων όρων της νέας δανειακής σύμβασης και ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία που να έχει αντοχή και να μπορεί να στηρίξει μία νέα κυβέρνηση με πλήρη νομιμοποιητική εντολή τετραετίας που θα μπορεί να αντιμετωπίσει όλες τις προϋπάρχουσες και τις μελλοντικές προκλήσεις.

Κανένα κόμμα και κανένα πρόσωπο δεν μπορεί μόνο του.

Μαζί θα τα καταφέρουμε.

* Τα πιστωτικά ιδρύματα στη ζώνη του ευρώ έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν χρηματοδότηση από τις κεντρικές τράπεζες σε εξαιρετικές περιπτώσεις μέσω της παροχής έκτακτης ενίσχυσης σε ρευστότητα (Emergency Liquidity Assistance – ELA).

Δημήτριος Α. Παπαγόρας,

ιδ.υπάλληλος,

πρ.μέλος Κ.Σ. Ν. Πα.Σο.Κ.

Ο Δημήτρης Παπαγόρας γεννήθηκε στη Αθήνα το 1988. Μεγάλωσε στην Αταλάντη Φθιώτιδας και σπούδασε στο ΤΕΙ Πειραιάστο τμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής. Εργάζεται στον Ιδιωτικό Τομέα σε ελεγκτική (πολυεθνική) εταιρεία.