Η οικονομική στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας από την επομένη των εκλογών

[ Του Χρήστου Σταϊκούρα ]

Η χώρα οδεύει σε εκλογές γιατί η προηγούμενη Κυβέρνηση δραπέτευσε.

Δραπέτευσε υπό το βάρος των εσωτερικών διασπάσεων, ως αποτέλεσμα των μύθων και ψευδαισθήσεων που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ επί μακρόν καλλιεργούσαν για να αναρριχηθούν στην εξουσία, και της κατάρρευσης αυτών με την ψήφιση του 3^ου Μνημονίου.

Ένα Μνημόνιο που φέρει αποκλειστικά τη σφραγίδα των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ και το οποίο, πριν από ορισμένους μήνες, δεν ήταν αναπόφευκτο.

Κατέστη όμως αναγκαίο γιατί, το 1^ο εξάμηνο του 2015, η τότε Κυβέρνηση, μεταξύ άλλων:

§  Στηρίχθηκε σε εσφαλμένες θεμελιώδεις υποθέσεις. Υποθέσεις όπως ότι οι απόψεις της θα γίνουν άμεσα και πλήρως αποδεκτές από τους εταίρους και δανειστές ή ότι θα έχουμε οικονομική ενίσχυση από άλλες χώρες. Τις υποθέσεις αυτές, τις απέρριψε η πραγματικότητα. Έπρεπε να γνωρίζει ότι ζούμε σε περίοδο εφαρμογής μεγάλων στρατηγικών εκ μέρους των ισχυρών παικτών και εμείς οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί.

§  Αγνόησε και αδιαφόρησε για τους Ευρωπαϊκούς κανόνες διαπραγμάτευσης, με αποτέλεσμα, εσφαλμένα, να θεωρεί ότι όσο περνάει ο χρόνος, οι εταίροι θα υποχωρούν.

§  Παρασύρθηκε από δογματισμούς, εμμονές, μαξιμαλιστική ρητορική, ευθύγραμμες απλοποιητικές προσεγγίσεις.

§  Συζητούσε ακατάπαυστα, μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης, καλλιεργώντας περιβάλλον «δημιουργικής ασάφειας».

§  Κατανάλωσε σημαντικό διαπραγματευτικό κεφάλαιο και χρόνο σε θέματα διαδικαστικά και επουσιώδη, δίνοντας έμφαση στην επικοινωνία και όχι στην ουσία.

§  Κινήθηκε στη λογική της εσκεμμένης «πολιτικής διαπραγμάτευσης» και υποτίμησε την τεχνοκρατική διαπραγμάτευση, για να αποφύγει την αλήθεια των αριθμών, η οποία, με το πέρασμα των μηνών, γινόταν όλο και πιο ζοφερή.

§  Συγκρότησε οικονομικό επιτελείο χωρίς συνοχή και σταθερή στρατηγική, με συχνές αλλαγές της διαπραγματευτικής ομάδας, σε όλα τα επίπεδα.

§  Προχώρησε στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, μιας εσφαλμένης επιλογής τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς το χρόνο πραγματοποίησής της, με αποτέλεσμα αυτή η θεωρητικά κορυφαία πολιτική διαδικασία να απαξιωθεί τελείως, να κλείσουν οι τράπεζες και να επιβληθούν κεφαλαιακοί έλεγχοι, να κλονιστεί και να καταστεί θολός – στην πολιτική συνείδηση των Ευρωπαίων πολιτών – ο Ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας μας.

Αποτέλεσμα όλων αυτών των πράξεων και παραλείψεων της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, ήταν, μέρα με την ημέρα, η κατάσταση να επιβαρύνεται.

§  Η οικονομία επέστρεψε στην ύφεση, μετά την ανάκαμψη του 2014.

§  Η ανεργία αυξήθηκε, μετά τη μικρή υποχώρησή της το 2014.

§  Η πραγματική οικονομία, λόγω και των κεφαλαιακών περιορισμών, έχει καταρρεύσει.

§  Το κόστος δανεισμού του Δημοσίου έχει διογκωθεί.

§  Η δημόσια οικονομία έχει επιστρέψει στα πρωτογενή ελλείμματα.

§  Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου έχουν επιστρέψει στα προ-2013 επίπεδα. 

§  Οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων έχουν σημαντικά συρρικνωθεί.

§  Οι τράπεζες έχουν ανάγκη μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης.

Συμπερασματικά, η «κατασκευή» του ΣΥΡΙΖΑ δοκιμάσθηκε, μετρήθηκε με τα προβλήματα και διαπιστώθηκε ότι δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της διακυβέρνησης.

Συνεπώς, το κεντρικό ερώτημα που τίθεται στις προσεχείς εκλογές είναι ποιά πολιτική δύναμη μπορεί πιο αποτελεσματικά να ηγηθεί ενός σχηματισμού ώστε η χώρα, με σχέδιο, βούληση και σκληρή δουλειά να βγει γρήγορα και οριστικά από το τέλμα, να αναπτυχθεί με δικαιοσύνη και συνοχή και να πορευθεί με εθνική αξιοπρέπεια και δυναμισμό στο ανταγωνιστικό ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον.

Με δεδομένους τους αντικειμενικούς περιορισμούς στο πεδίο άσκησης της πολιτικής, καθώς και λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η συσσωρευθείσα από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ αρνητική δυναμική στην οικονομία δεν αποκαθίσταται «με το πάτημα ενός κουμπιού» ούτε αναστρέφεται «στον αυτόματο πιλότο», η επιτυχία της χώρας θα εξαρτηθεί από το πόσο «έξυπνα» θα χρησιμοποιήσουμε, εν πορεία, το καταλληλότερο από τα εφικτά μίγματα πολιτικών.

Εάν κινηθούμε, όπως είναι η πρόταση της ΝΔ, συνεκτικά, συμπληρωματικά και αποτελεσματικά, σε παράλληλους άξονες και με χρονική κλιμάκωση, με όρους ουσίας και όχι επικοινωνίας, συσσωρεύοντας αξιοπιστία και εμπιστοσύνη, μπορούμε να επαναφέρουμε, σχετικά σύντομα, την αναγκαία σταθερότητα στη χώρα.

Συγκεκριμένα:

Στον 1^ο άξονα, θα προηγηθεί, μέσα στο 2015, η υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και θεσμικών αλλαγών, όπως αυτές, εν πολλοίς, ήδη περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο, και οι οποίες, μέσω της άρσης στρεβλώσεων και αγκυλώσεων στην οικονομία, θα βοηθήσουν στη διατήρηση ή/και στη δημιουργία νέων εξωστρεφών και ανταγωνιστικών εγχώριων επιχειρήσεων, στην προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων και στη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.

Εδώ, περιλαμβάνονται και οι ρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, εναρμονισμένες όμως με τις βέλτιστες ευρωπαϊκές και διεθνείς πρακτικές.

Παράλληλα, θα εντατικοποιηθεί η υλοποίηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου.

Ενώ θα ολοκληρωθεί, μέσα στο 2015, η νέα, μεγάλη, ανακεφαλαιοποίηση των πιστωτικών ιδρυμάτων, συμπεριλαμβανομένων των μη συστημικών και συνεταιριστικών τραπεζών. Ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης η οποία προέκυψε, στο σύνολό της, το 1^ο εξάμηνο του 2015. Και η οποία είναι τεράστια, λαμβάνοντας υπόψη ότι το κόστος της διαμορφώνεται περίπου στο ύψος των ιδίων κεφαλαίων των τραπεζών.

Τέλος, κρίσιμος παράγοντας είναι η άμεση ενίσχυση και σταδιακή αποκατάσταση της ρευστότητας στην οικονομία. Σε αυτή την κατεύθυνση θα συμβάλει, πέραν της επιτυχούς ολοκλήρωσης της ανακεφαλαιοποίησης, η γρήγορη και επιτυχής ολοκλήρωση της προσεχούς αξιολόγησης του Προγράμματος, με στόχο την αποδέσμευση δόσης ύψους 3 δισ. ευρώ, που θα κατευθυνθούν εξ’ ολοκλήρου στην πραγματική οικονομία για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα.

Στον 2^ο άξονα, θα επιδιωχθεί η άμεση σταθεροποίηση των δημόσιων οικονομικών, μετά την επιστροφή της χώρας, και πάλι, στα πρωτογενή ελλείμματα. Αυτό θα πρέπει να αποτυπώνεται στο Προσχέδιο του Προϋπολογισμού, που αναμένεται να κατατεθεί στις αρχές Οκτωβρίου, και να επιβεβαιώνεται, σε μηνιαία βάση, όπως με επιτυχία έγινε την περίοδο 2012-2014, τους προσεχείς μήνες.  

Στην κατεύθυνση αυτή αναμένεται να συμβάλλει ο αυστηρός έλεγχος της πορείας εκτέλεσης του Προϋπολογισμού όλων των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, η ενίσχυση των ήδη θεσπισμένων κανόνων και πρακτικών χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και πειθαρχίας και η λειτουργία του Δημοσιονομικού Συμβουλίου.

Η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων και η διασφάλιση της δημοσιονομικής σταθερότητας θα προσδώσουν βαθμούς ελευθερίας, που θα επιτρέψουν με τη σειρά τους βελτίωση όρων του Μνημονίου, στην κατεύθυνση τόσο μείωσης των φόρων όσο και ενίσχυσης των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων.

Υπενθυμίζω ότι υπάρχει το προηγούμενο του 2014, με τις στοχευμένες φορολογικές ελαφρύνσεις (ΦΠΑ στην εστίαση, ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης, μείωση έκτακτης εισφοράς, βελτίωση ρυθμίσεων ληξιπρόθεσμων φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων κ.ά.) και τη διανομή κοινωνικού μερίσματος, εξαιτίας της υπερκάλυψης του δημοσιονομικού στόχου για το 2013. Κοινωνικό μέρισμα ύψους 450 εκατ. ευρώ, υπερδιπλάσιο του ποσού που χορηγήθηκε εφέτος για την ανθρωπιστική κρίση, ύψους 200 εκατ. ευρώ, το οποίο και απαιτούσε την εύρεση δημοσιονομικών ισοδυνάμων.

Στον 3^ο άξονα, θα κινηθούμε, μέσα στο 2015, για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του διαχρονικά υψηλού δημοσίου χρέους, το οποίο έχει επιβαρυνθεί αισθητά από τους ανερμάτιστους χειρισμούς της απελθούσας Κυβέρνησης.

Υπενθυμίζεται ότι η αυξητική δυναμική του δημοσίου χρέους, που οφείλεται εν πολλοίς στις ασκούμενες πολιτικές της δεκαετίας του ‘80, «φρέναρε» με τη διπλή αναδιάρθρωση του 2012. Όπως καταγράφει και η «Προκαταρκτική Ανάλυση Βιωσιμότητας του Χρέους για την Ελλάδα», της 25^ης Ιουνίου 2015, που η προηγούμενη Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ κατέθεσε στη Βουλή, «το PSI οδήγησε σε μείωση του δημοσίου χρέους κατά περίπου 100 δισ. ευρώ τον Μάρτιο του 2012 (52% του τότε ΑΕΠ)». Σε καθαρούς όρους, το δημόσιο χρέος μειώθηκε κατά 51 δισ. ευρώ.

Παράλληλα, μετά το 2012, μέσω της επέκτασης της περιόδου χάριτος και των ωριμάνσεων, της μείωσης των επιτοκίων και της αναβολής πληρωμών τόκων, βελτιώθηκε και το «προφίλ» του χρέους. Και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό γιατί, όπως και η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ απεδέχθη, μέσω των τοποθετήσεων του πρώην Υπουργού Οικονομικών στα Eurogroup της 11^ης Φεβρουαρίου και της 16^ης Φεβρουαρίου 2015, «η δομή του χρέους είναι τόσο σημαντική όσο και ο δείκτης χρέος / ΑΕΠ προκειμένου να αξιολογηθεί η βιωσιμότητά του».  

Όμως, η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους επιδεινώθηκε ραγδαία μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Όπως καταγράφει και η Έκθεση του ΔΝΤ, της 25^ης Ιουνίου 2015, «οι βασικοί παράγοντες που οδήγησαν τους τελευταίους μήνες στην επιδείνωση της Ανάλυσης Βιωσιμότητας Χρέους είναι η μείωση της οικονομικής ανάπτυξης, η αναθεωρημένη πορεία του πρωτογενούς ισοζυγίου, τα χαμηλότερα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις και πιθανές επιπρόσθετες οικονομικές ανάγκες του τραπεζικού συστήματος».

Συνεπώς, είναι αναπόφευκτη και αναγκαία η λήψη πρόσθετων παραμετρικών μέτρων για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους. Η απόφαση κατά τη Σύνοδο Κορυφής, της 12^ης Ιουλίου 2015, επιβεβαιώνει την απόφαση του Νοεμβρίου του 2012. Συγκεκριμένα,  αναφέρει ότι «σύμφωνα με το πνεύμα της δήλωσης της Ευρωομάδας του Νοεμβρίου του 2012, η Ευρωομάδα παραμένει έτοιμη να εξετάσει, εάν χρειαστεί, πιθανά πρόσθετα μέτρα (πιθανή παράταση των περιόδων χάριτος και αποπληρωμής), για να εξασφαλιστεί ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες παραμένουν σε βιώσιμο επίπεδο».

Συμπερασματικά, το μακροχρόνιο μείζον πρόβλημα του δημοσίου χρέους, που αποτελεί βαρίδι στην πορεία της χώρας, πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με σχέδιο, συντεταγμένη δράση και σκληρή εργασία η οποία θα φέρνει θετικά αποτελέσματα, ενώ οι εταίροι, από τη μεριά τους, πρέπει να ανταποκριθούν στις δεσμεύσεις που είχαν αναλάβει από το 2012, για την ενίσχυση της βιωσιμότητάς του.

Στον 4^ο άξονα, σταδιακά και πέραν της επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων, αξιοποιώντας το κεφάλαιο αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης που θα έχει συσσωρευθεί, θα αναζητήσουμε δημοσιονομικά ισοδύναμα, κυρίως από το σκέλος των δαπανών, ώστε να αλλάξουμε εσφαλμένες δημοσιονομικές πολιτικές που «στραγγαλίζουν» τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.

Όπως ήδη, ενδεικτικά, πράξαμε με την επιβολή ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση. Καταθέτοντας μέτρο ισοδύναμης απόδοσης μέσω του περαιτέρω περιορισμού των λειτουργικών δαπανών, προκειμένου να επιτευχθεί εξοικονόμηση ύψους 150 εκατ. ευρώ ή 15% του συνόλου των δαπανών ελαστικού χαρακτήρα (μετακινήσεις προσωπικού, προμήθεις υλικοτεχνικού εξοπλισμού, αγορά υπηρεσιών τρίτων κ.α.) του Τακτικού Προϋπολογισμού.

Αυτό είναι εφικτό και ρεαλιστικό, αφού, κατά την περίοδο 2012-2014, οι συνολικές καταναλωτικές δαπάνες μειώθηκαν κατά 302 εκατ. ευρώ.

Στον 5^ο άξονα, θα προχωρήσουμε, μέχρι το Μάρτιο του 2016, σε ένα εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας.

Με έμφαση στη δημιουργία ενός δίκαιου, αποτελεσματικού και σύγχρονου κράτους, περνώντας στην εκπλήρωση κρίσιμων ποιοτικών μεταρρυθμίσεων στη δημόσια διοίκηση, με προτεραιότητα τη λειτουργική αποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα, την ενίσχυση της διαφάνειας, την εξασφάλιση της ισονομίας, την αποτελεσματική αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και την εδραίωση ενός διαφανούς πλαισίου αξιολόγησης και επιβράβευσης της παραγωγικότητας.

Με τη βελτίωση της «ποιότητας» των δημόσιων οικονομικών, που θα επιτευχθεί με την αύξηση της αποτελεσματικότητας των πόρων και με την ενίσχυση, σταδιακά, των δαπανών που έχουν υψηλό πολλαπλασιαστή και απόδοση, προάγουν την οικονομική ανάπτυξη και δημιουργούν υψηλή κοινωνική ανταποδοτικότητα. Αυτός ο προσανατολισμός των δημόσιων δαπανών συνάδει και με τη θεωρία της ενδογενούς ανάπτυξης, σύμφωνα με την οποία η ανάδειξη παραγόντων όπως η εκπαίδευση, η έρευνα και η καινοτομία συνιστούν «ατμομηχανές» για μια ισχυρή και σύγχρονη αναπτυξιακή δυναμική.

Αλλά και με την αξιοποίηση των ανταγωνιστικών μας πλεονεκτημάτων, του τουρισμού, της ναυτιλίας, αλλά και της αγροτικής παραγωγής, της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, της αλιείας, της μεταποίησης αγροτο-κτηνοτροφικών προϊόντων.

Στον 6^ο άξονα, θα αξιοποιήσουμε ταχύτατα και εμπροσθοβαρώς τους ευρωπαϊκούς πόρους που εξασφάλισε και θεσμοθέτησε η Κυβέρνηση ΝΔ/ΠΑΣΟΚ, ύψους 35 δισ. ευρώ για την προγραμματική περίοδο 2014-2020.

Και που η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ είχε την δυνατότητα να αξιοποιήσει αλλά δεν το έπραξε, μη ολοκληρώνοντας τις διαδικασίες που προβλέπει ο εφαρμοστικός Νόμος διαχείρισης των πόρων του νέου ΕΣΠΑ (Ν. 4314/2014), αφού ούτε σχέδιο διέθετε ούτε το χρονοδιάγραμμα, που παρέλαβε, τήρησε.

Συμπερασματικά, όπως έχει ήδη αποδειχθεί, κανένα Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής δεν είναι άκαμπτο.

Η τροποποίση όμως όρων του απαιτεί σοβαρότητα, σχέδιο, αξιοπιστία και συνέπεια.

Η ΝΔ, αυτά, τα διαθέτει.

Για το λόγο αυτό, προχωρεί με αυτοπεποίθηση, ρεαλιστική αισιοδοξία, πολιτική βούληση, σχέδιο και προγραμματικό προσανατολισμό για τη χώρα.

Όλο και περισσότεροι πολίτες κατανοούν την πραγματικότητα, το διακύβευμα των εκλογών, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει η ΝΔ σε σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ,  συστρατεύονται με τη ΝΔ και θα την αναδείξουν πρώτη πολιτική δύναμη, όπως επιτάσσει το συμφέρον της χώρας.

Χρήστος Σταϊκούρας

Υποψήφιος Βουλευτής ΝΔ