«ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η …ΤΕΛΕΙΑ…!».-

[ Του ΜΠΑΜΠΗ ΜΩΚΟΥ ]

«Ανάμεσα στο ερωτηματικό  και το

θαυμαστικό υπάρχει και η…τελεία…»

                                (Fernado Pessoa)

                                                                                                  

Βασανιστικοί αναπόδραστοι,συνειρμοί   αθέτησης  υπεσχημένων  απασχολούν ακόμα μια φορά τον πολίτη- εκλογέα.Τον αβέβαιο,τον ταλαιπωρημένο,τον οικονομικά απισχνασμένο, τον απογητευμένο, τον πικραμένο και συνεπώς, εν πολλοίς, πλέον, πολιτικα αναπροσανατόλιστο…άστεγο.

        

Πολιτικοί αλχημιστές, υπερλογιόφρονες ,τάχα μου θεραπευτές  του εως σήμερα  πολιτικού κυβερνητικού ανορθολογισμού, περιδιαβαίνουν απ’ ακρου εις άκρον τη χώρα και ως …αμόλυντοι, ως λευκές περιστερές και απευθυνόμενοι σε …χειροκροτητές ,ανταλλάσουν ευφυολογήματα και φληναφήματα ,με στόχο τα λαικά ψηφαλάκια.Εκλογές ..γαρ και… «σφίξανε τα …γάλατα!».

   

«Μεταξύ του ερωτηματικού και του θαυμαστικού, υπάρχεια και η τελεία!» λέει ο Pessοα.

        

Σοφή γνωμικολογική αποτύπωση που περικλείει νόημα ρεαλιστικά ακατάρριπτο. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την πολιτική.Οπου κατά συνήθη παραδοχή ισχύει το ευκταίο και το εφικτό.Οπου κάθε δυναμική κυβερνησιμότητας προσδιορίζεται από σύνολο προυποθέσεων που οφείλει να χρωματίζει να προσδιορίζει οντολογικά και βέβαια καθοριστικά  το…εκτόπισμα πολιτικής εν γένει ικανότητας κάθε επίδοξου εξουσιαστή.

              

Πέρα από τα διάφορα εγχειρίδια της κυβερνητικής σαν επιστήμης ,καθοριστική σαν βασική  για άσκηση γόνιμης πολιτικής και πρωταρχική  σαν προυπόθεση  είναι η στιβαρότητα  της προσωπικότητας των κυβερνώντων .Ιδίως των ηγετών.

               

Ανάμεσα στο ευκταίο και το εφικτό υπάρχει και η…τελεία! ,λέει ο Pessoa. Και ως τελεία στην πολιτική δεν ορίζεται ο ισορροπισμός,το ψεύδος, η παραπλάνηση ,οι αμφισημίες , το…διφορούμενο ,το «στρίβειν δια του αρραβώνος!» η κάποια σκόπιμη  και διαρκής… άσκηση λόγου …γκαιμπελικού!.

             

Ορίζεται λοιπόν ως τελεία,η διαχείριση , η αντιμετώπιση του  αναπόφευκτου, του μη προβλέψιμου, του έκτακτου ,το εως διαχειριστικά μη δυνητικά  αντιμετωπίσημου  ,έως ακατόρθωτου,που μπορεί να …θεραπευτεί,να τακτοποιηθεί.Κι’ αυτό αντιμετωπίζεται κάθε φορά πρώτιστα και καθοριστικά από το ειδικό βάρος του κάθε αρχηγού –καθοδηγητή.

                  

Στην διπλωματική ελικτικότητα , το όχι σημαίνει ίσως και το ίσως σημαίνει …ναι.Είναι το πρώτο μάθημα-φροντιστήριο  σε κατά το αξίωμα πρέσβεις τύπου Γ΄.

                    

Ακριβώς σ’ αυτό το σημείο και εκ του κάθε φορά αποτελέσματος αναδεικνύεται ο μεγάλος ηγέτης.Οπου με την διπλωματικότητα, την σύνεση ,την σοβαρότητα, την εστηριγμένη επιχειρηματολογία και την απ’ αρχής εως τέλους συγκροτημένη,εξειδικευμένη γνωστικότητα ,την εμπειρία ,καθορίζει εν τέλει πολιτικό  στίγμα απέναντι σε πολιτικά οικείους και αντιπάλους.

           

Και επειδή «Αρχή άνδρα δείκνυσι!»,είναι ώρα οι πολιτικοί ,κάθε τρείς και λίγο να μην αναμασούν πως «στην πολιτική δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Υπάρχουν όμως στην οικονομία.Και αυτό οι τελευταία κυβερνώντες φαίνεται να μην το αντελήφθησαν,συντηρώντας ακόμα και σήμερα προεκλογικά θέσεις αίωλες. Πρωτίστως ο αρχηγός τους.

                

Υβρίδια κομματικού σωλήνα οι κυρίως νεότευκτοι  πολιτικοί μας είδαν την σκηση εξουσίας ως εκπλήρωση εμμονικών ιδεοληψιών η προσωπικών προσδοκιών και μόνο. Πολλές φορές μάλιστα εως υπερφίαλου εγωκεντρισμού ,ματαιοδοξίας και εκνευριστικής εμμονικής αμετροέπειας.

                      

Γι’ αυτό και όσον αφορά σε κινήσεις του τελευταίου χρονικού πολιτικού διαστήματος ,ο λαός έγινε μάρτυρας πρωτόγνωρων χειρισμών εθνικών θεμάτων από πληθώρα κάποιων trendy που προβλήθηκαν ως …διαπραγματευτικές αυθεντίες.

    

Σε ό,τι βέβαια αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, πράξεις του και επιλογές είναι σίγουρο οτι θα βαρύνουν και στο μέλλον τη συνείδηση της αριστεράς. Ηδη ο λαός τα ξέρει όλα , τα… είδε όλα.

     

Είναι μέγιστο θράσσος και πολιτική ανευθυνότητα να λές πως  ότι υπέγραψες ,ό,τι ψήφισες σαν μνημόνιο,θα ελαφρύνεις τις συνέπειές του με «παράλληλο πρόγραμμα». Ποιο παράλληλο πρόγραμμα; Δηλαδή θα αρχίσουμε και πάλι τα ίδια και τα ίδια. «Σύντροφε» Αλέξη ,ότι υπέγραψες ,το αποδέχτηκες, πάει και τελείωσε.Τι θα πεις τώρα; Δεν το θέλω, δεν μου αρέσει; Γιατί εγκατέλειψες τις ιδεολογικές σου αφετηρίες;

    

Μιλάς για το παλιό και το καινούργιο.Ασε που με τις ενέργειές σου στην επτάμηνη διακυβέρνηση κι’ εσύ μάλλον… πάλιωσες. Αντε , να αναστήσωμε και τον …Δαρβίνο, να τον ρωτήσωμε!.

   

Μιλούν οι πάντες για ανάπτυξη.«Σύντροφοι» και οι…άλλοι, οι συνδιεκδικητές της πρωτιάς στις εκλογές,λέτε πολλά ,αλλά κανείς δεν αναφέρεται σεό,τι εχει υποστεί η μεσαία τάξη. Η ραχοκοκαλιά της οικονομίας όπως συνηθέστατα την χαρακτηρίζετε δεν έχει απλά υποστεί …σκολίωση, έχει υποστεί αναπενόρθωτη… κύφωση.Με την πραγματική οικονομία… διασωληνωμένη ,ο όρος ανάπτυξη είναι …ανέκδοτο.

     

Η εγκατάλειψη προγράμματος δεσμεύσεων ,η μνημονιακή μετάλλαξη,η μεταστροφή σύμφωνα με τα συμφέροντα του ευρωενωσιακού κατεστημένου έβαλαν στην …ελπίδα τρικλοποδιά! Ηρθε και το 3ο μνημόνιο και …δέσαμε ! Και ζούμε κατάσταση …πολιτικής ψυχανάλυσης.Κατα τα άλλα κατατριβόμαστε σε νεολογισμική υποσχεσιολογία.Και κουραστήκαμε.

   

Πιτσιρικαδες ,όταν παίζαμε μπιλιάρδο,πέρα από την ικανότητα για να «βρούμε μπίλια» χρειάζονταν και άλλα μεσα ,τεχνικά .Ετσι στην κορυφή της «στέκας» βάζαμε και λίγο ..τεμπεσίρι για να βγαίνουν τα ..φάλτσα!

   

«Σύντροφοι» του ΣΥΡΙΖΑ, μιλήστε αυτή τη φορά ειλικρινά.Βάλτε και λίγο «τεμπεσίρι». Αλλιώς θα …σκίσετε την …τσόχα! Αν δεν την έχετε σκίσει ήδη…