Άρθρο "γροθιά στο στομάχι" για τον αδικοχαμένο 25χρονο Νίκο

Ένα άρθρο γροθιά στο στομάχι και ύμνο σε μια ψυχή που έφυγε νωρίς δημοσιοποίησε η Χριστίνα Παπαδημοτροπούλου στο site του ΑΝΤ1 news. 

Η είδηση αφορά στον 25χρονο νέο από τον Μέγα Πλάτανο Αταλάντης που σκοτώθηκε σε καρτέρι για κυνήγι την περασμένη Παρασκευή.

Δεν είναι προορισμός των γονιών να βάζουν το παιδί τους στον τάφο. Όσο σκληρό και να ακούγεται είναι λογική φυσική εξέλιξη τα παιδιά να βλέπουν τους γονείς τους να φεύγουν πλήρεις ημερών από τη ζωή. Δυστυχώς όμως, πάλι αναφέρω, πολλά άσχημα περιστατικά συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας, νέοι χάνονται και αλίμονο στους γονείς που μένουν πίσω. Οι νέοι οπλίτες στο Βόλο -οι νέοι στο τροχαίο στην Πέτρου Ραλλη.....αμέτρητα τροχαία κι ατυχή συμβάντα που θερίζουν ζωές.

Έτσι ξαφνικά σε δευτερόλεπτα μέσα έφυγες Νίκο μου κι εσύ στα 25 σου χρόνια επειδή σε έβαλε σημάδι ο Θεός και σε ήθελε κοντά του εκεί ψηλά. Είχες όμως, πολλά ακόμα χαμόγελα να μας χαρίσεις. Δεν θα ξεχάσει κανένας το γέλιο σου, τη γλυκύτητα σου, την ευγένεια της ψυχής σου, το οτι ξεχώριζες από άλλους νέους της ηλικίας σου για το ήθος σου, η λέξη "όχι" δεν υπήρχε στο λεξιλόγιο σου, ακολουθούσες πάντα την παρέα γιατί έδειχνες εμπιστοσύνη στους φίλους σου. Δεν σε ένοιαζε πού και τι...αρκεί που ήσουν με εμάς τους δικούς σου ανθρώπους και ήξερες να σταθείς τόσο σε παρέα με άτομα της ηλικίας σου, όσο και με μεγάλους, τους γονείς μας δηλαδή. Πρόθυμος να βοηθήσεις την οικογένεια σου στις δύσκολες αγροτικές δουλειές, ήσουν ο ορισμός του καλού παιδιού. Ήσουν εκείνος που αργότερα καθώς θα μεγάλωναν οι γονείς σου θα έπιναν ένα ποτήρι νερό από σένα.Δεν εγκατέλειπες επέμενες για να πετύχεις στην τελειότητα οτιδήποτε καταπιανόσουν, σεβόσουν και ήξερες να ακούς τον άλλον που ήθελε να σου μιλήσει να σου πει ένα προβληματισμό του. Ένα παιδί εκδηλωτικό σε συναισθήματα αγάπης αλλά πάντα σεμνός. Κανένας μας δεν θα ξεχάσει τις πάντα όμορφες και χαρούμενες στιγμές που περάσαμε μαζί σου, γιατί όπως ανέφερα πριν δεν έκανες τίποτε άλλο παρά μόνο να μας χαρίζεις χαμόγελα! Χαμόγελα τόσο εκφραστικά, που δεν γέλαγαν μόνο τα χείλη σου αλλά και τα μάτια σου που αυτό μόνο αν εισαι αληθινός το καταφέρνεις.Για όλη μας τη ζωή η θέση που είχες ανέκαθεν στην καρδιά μας θα παραμείνει, δεν χάνεται την έχεις κερδίσει επάξια. Δεν θα ξεχαστείς ποτέ. Σε ευχαριστούμε για όλα όσα μας έμαθες,κυρίως πάνω απ' όλα να προσπαθούμε να κρατάμε τα καλά στοιχεία του χαρακτήρα μας και να πετάμε τα άσχημα, ήσουν Άνθρωπος με άλφα κεφαλαίο και μας αφήνεις, εκτός από το γέλιο σου, παρακαταθήκη πολλές ηθικές αξίες.

Λόγια για τους γονείς δεν υπάρχουν, καμία παρηγοριά σε αυτές τις περιπτώσεις. Το μονάκριβο τους πλάσμα δεν έρχεται πίσω. Συγχωριανοί ξέρω ότι είστε όλοι εκεί και θα στηρίξετε όσο γίνεται το βαρύ φορτίο της οικογένειας.

Για όσους δεν γνωρίζουν ο Νίκος ήταν ένα πανέμορφο πλάσμα που έφυγε στο άνθος της ηλικίας του από εκπυρσοκρότηση όπλου σε κυνήγι.