ΨΗΦΙΣΜΑ του Δημοτικού Συμβουλίου Καρπενησίου για την αντικατάσταση του προγράμματος “ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ” από το πρόγραμμα «Κατ’Οίκον Φροντίδα Συνταξιούχων»

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α

Το Δημοτικό Συμβούλιο Καρπενησίου με την αριθ. 85/2013  απόφασή του στην συνεδρίασή του στις 27/3/2013, αφού έλαβε γνώση του φεκ με Αρ. Φύλ. 2717/8-10-2012 καθώς και την ανακοίνωση-πρόσκληση από το Ι.Κ.Α-Ε.Τ.Α.Μ. με Αρ. Γ99/6/1-10-2012, σχετικά με τις προϋποθέσεις-κριτήρια επιλογής των δικαιούχων (ωφελουμένων) στο νέο πρόγραμμα   “κατ οίκον φροντίδα συνταξιούχων” που θα αντικαταστήσει, όπως αναφέρεται, το πρόγραμμα “ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ”, συνυπολογίζοντας τις αντιδράσεις των εργαζομένων αλλά και των ωφελουμένων του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι» εξέδωσε  το παρακάτω ψήφισμα ως πρόταση για τη διατήρηση και συνέχιση του προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι».

Ως Δημοτικό Συμβούλιο εκπροσωπώντας την τοπική κοινωνία αντιστεκόμαστε στην αντικατάσταση του προγράμματος “ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ” από το πρόγραμμα «Κατ’Οίκον φροντίδα συνταξιούχων» για τους παρακάτω λόγους:

- Οι εργαζόμενοι στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι», έχουν καταξιωθεί στη συνείδηση των ανήμπορων ηλικιωμένων και ΑΜΕΑ του Δήμου μας, ως μια υπηρεσία πάρα πολύ σημαντική και απαραίτητη. Εδώ και  πολλά χρόνια προσφέρονται  προς αυτούς πολυτιμότατες υπηρεσίες, χωρίς αποκλεισμούς, με κριτήρια κοινωνικά, οικονομικά και υγείας, ενώ δικαιούχοι αποτελούν όλοι οι συνταξιούχοι από 65 ετών και πάνω και όλα τα ΑΜΕΑ. Η επιλογή δε αυτών, γίνεται κλιμακωτά, από τα πιο «βαριά» περιστατικά, προς τα  λιγότερα, καλύπτοντας έτσι, έναν ικανό αριθμό συμπολιτών μας, (3 εργαζόμενοι=50 άτομα), αφού δεν είναι δυνατό λόγο πληθυσμιακής-ηλικιακής  κατανομής,  στο Δήμο μας όπως και σε άλλους Δήμους της χώρας, να υπάρχουν μόνο «βαριά» περιστατικά.

-Επίσης, κάθε Δήμος, καλύπτει γεωγραφικές περιοχές που πρώτα αποτελούσαν Δήμους και Κοινότητες (Καποδιστριακοί-Καλλικρατικοί), με ανάλογες δομές ΒσΣ.  Με αυτό τον τρόπο λοιπόν, το ΒσΣ και οι εργαζόμενοι, υλοποιούν σήμερα, μία από τις πιο πετυχημένες δράσεις πρόνοιας στο Δήμο μας και στη χώρα και τις καταστά σταθερά βιώσιμες.

Το κατ οίκον φροντίδα όμως, που προορίζεται ως συνέχιση-αντικαταστάτη του ΒσΣ, έτσι όπως έχει σχεδιαστεί, θεωρούμε ότι δεν ανταποκρίνεται στο σκοπό αυτό.

Διότι:

1. Σε πρώτη φάση του κατ οίκον: το κριτήριο ένταξης για τα  ΑΜΕΑ που είναι να έχουν αναπηρία πάνω από 67%  χωρίς μάλιστα να παίρνουν επίδομα αναπηρίας, περιορίζει στο ελάχιστο  τους δικαιούχους για ευνόητους λόγους. Δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι συνάνθρωποι και όπου υπάρχουν  παίρνουν τέτοιο επίδομα, ενώ το εισόδημά τους, μπορεί να υπερβαίνει το αναγκαίο από τα κριτήρια. Το ίδιο ισχύει βέβαια και για όσους έχουν σύζυγο.

Επιπλέον, με το αναγκαίο 67%, περιορίζει επιπρόσθετα τους δικαιούχους, αφού αφήνει απ έξω  άλλες κατηγορίες ΑΜΕΑ με λιγότερο ποσοστό, που ενώ έχουν ανάγκες(κοινωνικός αποκλεισμός, ψυχοσωματικά προβλήματα υγείας, αδυναμία εκπλήρωσης υποχρεώσεων κ.λπ.), δεν δικαιούνται φροντίδας.

Με βάση αυτά, πώς είναι δυνατόν να γίνουν σταθερά βιώσιμες οι Δομές χωρίς δικαιούχους; Πώς θα συντηρηθεί ο εξοπλισμός και οι μισθοδοσίες των εργαζομένων, τη στιγμή μάλιστα που  δίνονται για κάθε έναν ΑΜΕΑ 100 ευρώ; Θεωρούμε ότι με αυτά τα κριτήρια, αποδομείται η όποια κοινωνική πολιτική υλοποιείται αυτή τη στιγμή, σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης.

2. Σε δεύτερη φάση:  στα κριτήρια επιλογής των ηλικιωμένων-ωφελουμένων, διαπιστώνουμε ότι αναγκαία προϋπόθεση για την ένταξή αυτών είναι η συμπλήρωση του 78ου έτους. Πράγμα που σημαίνει ότι και εδώ περιορίζεται  δραστικά ο αριθμός αυτών που μπορούν να ενταχθούν. Ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν πολλοί ηλικιωμένοι στο Δήμο μας με το κριτήριο αυτό, τόσοι ώστε να κάνει τις Δομές σταθερά βιώσιμες. Επιπρόσθετα, ο μέσος όρος ζωής στη χώρα μας είναι για τους άνδρες το 75ο και για τις γυναίκες το 82ο , ενώ για κάθε μια δομή με 3 εργαζόμενους βασικές ειδικότητες, αντιστοιχούν 50 ωφελούμενοι.

Πώς είναι δυνατόν να καταστά σταθερά βιώσιμες τις δομές  ένα σχέδιο που με τα κριτήρια που βάζει, περιορίζει στο ελάχιστο το σύνολο σχεδόν των δικαιούχων,  αδιαφορώντας αν καλύπτονται με επάρκεια οι αυξημένες ανάγκες των ηλικιωμένων του Δήμου μας αλλά και της χώρας;

3. Για τους παρόχους: διαπιστώνεται ότι γίνεται κοινή πρόσκληση Δημοτικών δομών και ιδιωτών που θέλουν να συμμετάσχουν μπαίνοντας σε κοινή αντιμετώπιση. Αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση κοινής αίτησης στο Δήμο μας, δικής μας συμμετοχής και ενός ή περισσότερων Ιδιωτών, θα υπάρξει επιλογή του ενός ή άλλου. Το άνοιγμα των ίσων ευκαιριών, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να συνδυάζεται με Δημοτικές δομές που λειτουργούν εδώ και πολλά χρόνια. Τη στιγμή μάλιστα που ως χώρα και ως τοπική αυτοδιοίκηση δεν έχουμε σταθερές δομές πρόνοιας ακόμα.

Την ίδια στιγμή, δεν προβλέπεται τίποτα για την κατοχύρωση των εργαζομένων οι οποίοι κάνουν ότι είναι δυνατό για την φροντίδα των συμπολιτών μας.  Κάτω από αντίξοες συνθήκες, απλήρωτοι πολλές φορές για μεγάλα διαστήματα, βάζοντας «πλάτη» για την ύπαρξη στοιχειωδώς, ενός προβληματικού έως τώρα μοντέλου υλοποίησης, προγράμματος ΒσΣ. Η σύμβασή τους λήγει 31/3/2013 και από 1 Απριλίου 2012 αν δεν υπάρξει πρόβλεψη θα μείνουν άνεργοι.

Άρα, συμπερασματικά θα λέγαμε, ότι το κατ οίκον φροντίδα, δεν εκπληρώνει το σκοπό του που υποτίθεται ότι είναι, να παγιώσει την βοήθεια και την φροντίδα προς τους ηλικιωμένους και ΑΜΕΑ στη χώρα μας. Γιατί απλά, δεν τους καλύπτει. Και για αυτό, πρέπει να το απορρίψουμε ως έχει.

Με βάση τα παραπάνω, θεωρούμε ότι:

  Από τη στιγμή που  ως χώρα πρέπει να κάνουμε υπηρεσία τη φροντίδα ηλικιωμένων και ΑΜΕΑ  ώστε να την εξασφαλίσουμε σταθερά για το Δήμο μας και για τη χώρα

  που πρέπει να έχουμε ένα δίχτυ προστασίας για τους ανήμπορους και φτωχούς που συνεχώς αυξάνονται λόγο δημοσιονομικής πολιτικής

   που  πρέπει να εξασφαλίσουμε το υπάρχον προσωπικό οι οποίοι προσφέρουν τόσα χρόνια τις υπηρεσίες τους και έχουν «δεθεί» με τον κόσμο ενώ έχουν προσληφθεί μέσω ΑΣΕΠ και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες

  που οι Δημοτικές δομές οι οποίες  λειτουργούν σήμερα σε όλη τη χώρα φροντίζουν ομοιοτρόπως χωρίς να καταστρατηγείται η αρχή της ίσης μεταχείρισης, 130000 ηλικιωμένους και ΑΜΕΑ καθώς τα κριτήρια είναι πρωτίστως προνοιακά (οικονομικά, κοινωνικά, υγείας) και επιλέγονται κλιμακωτά χωρίς αποκλεισμούς

  που δεν πρέπει οι Δημοτικές δομές να μπαίνουν σε κοινή αντιμετώπιση με ιδιωτικές επιχειρήσεις και πρόσωπα.

Θα πρέπει:

  Να εξασφαλιστεί με ένα συνολικό πλαίσιο-νόμο η σταθερή χρηματοδότηση του υπάρχοντος ΒσΣ και των Δημοτικών δομών ως έχει, (πηγές χρηματοδότησης Εσωτερικών-Εργασίας το αναγκαίο ποσό χρηματοδότησης του ΒσΣ περίπου 55.000.000)

  Να διασφαλιστεί η σταθερή εργασία των ήδη εργαζομένων στις Δημοτικές δομές που έχουν προσληφθεί μέσω ΑΣΕΠ και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Να προστεθεί ότι η συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή επιτροπή σε όποιο πλαίσιο, ως μέσο εξασφάλισης της συνέχισης εργασίας των εργαζομένων, έχει αποκλειστεί από το Υπ. Εργασίας, καθώς από επαφές τους έχουν πάρει αρνητική απάντηση προς ώρας, ενώ και ο πρώην Υπουργός Εργασίας κ. Κουτρουμάνης που  προσπάθησε μέχρι τελευταίας, δεν μπόρεσε τελικά να την εξασφαλίσει.

  Να δημιουργηθούν Κοινωνικές Υπηρεσίες στους Δήμους και να ενταχθούν εκεί όλοι οι εργαζόμενοι.

Όπως και να έχει, το κατ οίκον φροντίδα, αν δεν αλλάξουν αυτά που θίξαμε και δεν εξασφαλιστούν τα όσα προείπαμε, απλά θα καταστεί ανεφάρμοστο και θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που θέλει να λύσει.

Νομοθετική ρύθμιση, αναγνώριση των συμβάσεων ως αορίστου χρόνου και σταδιακή ένταξη των εργαζομένων, είναι εργαλεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη. 

                             ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΗΜΟΥ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ