ΘΑΝΑΣΗΣ ΖΕΚΕΝΤΕΣ: "Η δικαιολογία ότι το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο δεν επιτρέπει την απονομή δικαιοσύνης λόγω παραγραφής είναι προσχηματική. Το Σύνταγμα δίνει τη δυνατότητα δημοψηφίσματος με το οποίο μπορεί να αλλάξει άρθρο του Συντάγματος ακόμη και αν η παρούσα βουλή δεν είναι αναθεωρητική".
* [Του Θανάση Ζεκεντέ]
Ελλάδα, 2011. Μια χώρα που ουσιαστικά έχει χρεοκοπήσει και εξαρτάται αποκλειστικά από τις διαθέσεις της Τρόικας για την επιβίωση της. Ένας λαός που στενάζει από τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, βιώνει την ανεργία και ζει στην αβεβαιότητα για το μέλλον του. Ένα πολίτικο σύστημα που συνεχίζει να ομφαλοσκοπεί και να αφήνει ατιμώρητους τους υπαίτιους κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος.
Ως πότε;
Ως πότε οι έλληνες πολιτικοί θα συνεχίσουν να λειτουργούν λες και βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου.
Οι θυσίες του ελληνικού λαού είναι πρωτοφανείς. Χωρίς πραγματικές αντιδράσεις κατακτήσεις γενιών χάνονται στο βωμό της σωτηρίας της χώρας. Συνεισφέρουν όμως όλοι το ίδιο στη σωτηρία της χώρας; Πολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα που καρπώθηκαν το μεγαλύτερο κομμάτι της ανάπτυξης των ετών που προηγήθηκε οφείλουν σήμερα να φροντίσουν για την αυτοκάθαρση τους.
Δυστυχώς όμως η ευκαιρία χάνεται. Το Συνταγματικό πλαίσιο έχει επιτρέψει την πλήρη ατιμωρησία των πολιτικών, αφήνοντας στο περιθώριο την ελληνική δικαιοσύνη.
Με την ευκαιρία της εξεταστικής για το σκάνδαλο της Siemens το ελληνικό πολιτικό σύστημα μπορούσε να κάνει ένα πρώτο βήμα αυτοκάθαρσης. Τριτοκοσμικές χώρες, όπως το Μπαγκλαντές, η Βενεζουέλα, ακόμη και η Νιγηρία προχώρησαν σε κάθαρση. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που στην ουσία μέχρι σήμερα δεν τιμωρήθηκε κανείς για το σκάνδαλο της Siemens. Δεν άνοιξαν οι τραπεζικοί λογαριασμοί των κομμάτων και όσων ήταν ταμίες στα κόμματα, δεν βρέθηκε η πολιτική ωριμότητα να ξεκαθαρίσουν οι πολιτικοί μας την ήρα από το στάρι. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται ότι τα όρια ανοχής των πολιτών έχουν στερέψει.
Οι πολίτες θέλουν δικαιοσύνη. Θέλουν τιμωρία γι’ αυτούς που έφταιξαν και φούσκωσαν υπέρμετρα το ελληνικό δημόσιο χρέος εξαιτίας υπερτιμολογήσεων για μίζες. Η δικαιολογία ότι το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο δεν επιτρέπει την απονομή δικαιοσύνης λόγω παραγραφής είναι προσχηματική. Το Σύνταγμα δίνει τη δυνατότητα δημοψηφίσματος με το οποίο μπορεί να αλλάξει άρθρο του Συντάγματος ακόμη και αν η παρούσα βουλή δεν είναι αναθεωρητική. Άρα η παραγραφή θα μπορούσε να ξεπεραστεί, αν οι πολιτικοί μας ήθελαν πραγματικά να ξεπεράσουν το κακό τους παρελθόν. Δυστυχώς όμως φαίνεται ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το παρελθόν του και άτολμο να προχωρήσει στην αυτοκάθαρση του.
Θανάσης Ζεκεντές
Οικονομολόγος
Ποιο άρθρο το προβλέπει αυτό;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άρθρο 44, παράγραφος 2, του Συντάγματος προβλέπει τα εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφή"O Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Yπουργικού Συμβουλίου.
Δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά, εφόσον αυτό αποφασιστεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών, ύστερα από πρόταση των δύο πέμπτων του συνόλου και όπως ορίζουν ο Kανονισμός της Bουλής και νόμος για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής. Δεν εισάγονται κατά την ίδια περίοδο της Bουλής περισσότερες από δύο προτάσεις δημοψηφίσματος για νομοσχέδιο. Aν νομοσχέδιο υπερψηφιστεί, η προθεσμία του άρθρου 42 παράγραφος 1 αρχίζει από τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος".
Γράφετε: "το Σύνταγμα δίνει τη δυνατότητα δημοψηφίσματος με το οποίο μπορεί να αλλάξει άρθρο του Συντάγματος ακόμη και αν η παρούσα βουλή δεν είναι αναθεωρητική".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άρθρο 44 δίνει τη δυνατότητα δημοψηφισμάτων για εθνικά θέματα και νόμους μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος όμως. Η αναθεώρηση του Συντάγματος γίνεται με συγκεκριμένη διαδικασία που προβλέπεται από το ίδιο το Σύνταγμα και δεν εμπίπτει στην δημοψηφισματική πρόνοια του Συντάγματος.
Το άρθρο 110 περιγράφει τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος μέσω του κοινοβουλίου. Όντως με τη συμβατική διαδικασία η επόμενη αναθεώρηση μπορεί να ξεκινήσει μετά το 2013. Ωστόσο, το κατά πόσο η ατιμωρησία των πολιτικών είναι ή όχι υπεύθυνη για την ουσιαστική χρεωκοπία της χώρας και την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων οικονομικής πολιτικής, είναι εθνικό θέμα ή όχι θα μου επιτρέψετε να το θεωρήσω εθνικό θεμά.
ΑπάντησηΔιαγραφήναι, είναι εθνικό θέμα, και επί αυτού μπορεί ο πρόεδρος με τη διαδικασία του άρθρου 44 να ζητήσει συγκεκριμένη «διαχείριση» αλλά αυτό δε σημαίνει ότι μπορεί να αντικατασταθεί το άρθρο του συντάγματος... Συνταγματική αναθεώρηση γίνεται μόνο σύμφωνα με το άρθρο 110...!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας θυμίζω ότι το 1974 το πολιτειακό λύθηκε με δημοψήφισμα, τροποποιώντας το πολίτευμα από Βασιλευόμενη σε Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Βάση του άρθρου 1 του Συντάγματος όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό. Άρα το Σύνταγμα μπορεί να αλλάξει με δημοψήφισμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΩΡΙΣ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΧΑΛΑΣΩ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΘΕΛΩ ΑΠΛΑ ΝΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΩ ΠΩΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑΝ Ή ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΤΡΌΠΟ Η ΣΧΕΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΎΤΩΣ ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΥ ΑΠΛΟ ΛΟΓΟ ΠΩΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ.