Ευρώ ή εθνικό νόμισμα (δραχμή), με απλά λόγια.

ΕΝΑ ΑΠΤΟ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΛΟΓΩ ΕΝΤΑΞΗΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩ 

Πριν 10 χρόνια η Ελλάδα είχε το εθνικό της νόμισμα. Οι συναλλαγές γίνονταν ομαλά και ο κόσμος εισέπραττε τις συντάξεις και τους μισθούς του, η δε αποδοτικότητα στην πληρωμή φόρων είχε ξεπεράσει το 92% των βεβαιωμένων φόρων.

 

Ξαφνικά μέσα σε λίγες μέρες η κοινωνία μας είδε τη μικρή φιάλη εμφιαλωμένου νερού από 50 δραχμές να πηγαίνει στα 50 λεπτά. Αυτό μεταφράζεται σε υπερπληθωρισμό 340% σε σχέση με την αρχική ισοτιμία μετατροπής μέσα σε μια ημέρα, ή με άλλα λόγια η πραγματική ισοτιμία μετατροπής για το λαϊκό εισόδημα ήταν στην πραγματικότητα περίπου 1 ευρώ προς 1.000 δρχ. αντί για 1 ευρώ προς 340,75 δρχ.

 

Για παράδειγμα ένας μέσος μισθός των 200.000 δρχ του 1997 με 25 ημέρες εργασίας ή με 8.000 δρχ ημερομίσθιο, αγόραζε 10 λίτρα βενζίνη με 160 δρχ το λίτρο δηλαδή 1.600 δρχ., ένα πακέτο τσιγάρα 350 δρχ και μια μερίδα φαγητό σε εστιατόριο προς 1.000 δρχ. Σύνολο 2.950 δρχ. Περίσσευαν 5.050 δρχ για αποταμίευση, επένδυση, διασκέδαση κλπ.

Σήμερα ένας εργαζόμενος με 750 ευρω που θεωρείται και καλός παίρνει 30 ευρώ ημερησίως. Από αυτά δίνει για 10 λιτρα βενζίνη από 1.6 ευρώ το λίτρο16 ευρώ, για ένα πακέτο τσιγάρα 4.20 ευρώ και για μια μερίδα φαγητό 8 ευρώ. Σύνολο 28.20 ευρώ τα οποία αντιστοιχούν στα 2.950 δρχ του 1997. Τι περισσεύει; Μόλις 1.80 ευρώ. Δηλαδή η μείωση στο ποσόν αποταμίευσης ή και για κατανάλωση σε άλλα είδη με βάση την αρχική ισοτιμία ένταξης στο ευρώ είναι τερατώδης, 823%. Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο πονηροί είναι αυτοί που εντέχνως μας έχωσαν στο ευρώ και πόση μείωση υπέστησαν οι πραγματικοί μισθοί; Η μείωση αυτή στην αγοραστική αξία του εισοδήματός μας, όπως λέγεται, είναι τρομακτική. Μετά από 15 χρόνια και ονομαστική αύξηση στο μισθό του παραδείγματος, αυτός υπέστη πραγματική μείωση 326%, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας το έχασε από την πρώτη στιγμή ένταξης στο ευρώ και όλα αυτά τα χρόνια της υποτιθέμενης ευμάρειας, την οποία τώρα δεν πρέπει να χάσουμε, προσπαθούσε να ανακτήσει, αλλά κατάφερε μόνο κατά 27%.

ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΠΑΘΟΥΜΕ ΑΝ ΒΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΥΙΟΘΕΤΗΣΟΥΜΕ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

Χαρούπια και αγκωνάρια τρώγαμε πριν μπούμε στο ευρώ (δηλαδή μέχρι το 2002); Τη δεκαετία του 70, του 80 και του 90; Ακόμα και πιο πίσω, το 50 και το 60, πέτρες τρώγανε οι Έλληνες; Γιατί δεν ρωτάτε τους πατεράδες και τους παπούδες σας όσοι δεν γνωρίζετε τι γινόταν τις περιόδους που αναφέραμε; Όσοι πάλι τα ζήσατε, γιατί δεν λέτε την αλήθεια στον λαό παρά τον τρομοκρατείτε;

Μπορεί το κόστος δανεισμού να γίνει δυσβάσταχτο αλλά μήπως δεν είναι σήμερα; H δεν θα είναι για τα επόμενα τουλάχιστον 20 χρόνια με το Ευρώ; Αντί λοιπόν κάποιοι να καταστροφολογούν, θα έπρεπε να βγουν τίμια και να εξηγήσουν στον κόσμο πως με το ευρώ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ, απλά παράταση της χρεωκοπίας! Αντίθετα με τη δραχμούλα, θα υπάρξει περιόδος προσαρμογής – ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΠΕΙΝΑΣ, ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ – και θα γίνει πραγματική επανεκίννηση της Οικονομίας! Θα ξαναθυμηθούν επιτέλους οι Έλληνες να παράγουν μόνοι τους ό,τι τους χρειάζεται, τουλάχιστον για τη διαβίωσή τους! Ναι, θα στερηθούμε τα γερμανικά αυτοκίνητα, τα αμερικάνικα ηλεκτρονικά κι ένα σωρό άλλα “απαραίτητα” προϊόντα: ΟΜΩΣ, ΝΑ ΦΑΜΕ  ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ!

Φυσικά, απαραίτητη προυπόθεση για να γίνει ομαλή επιστροφή στη δραχμή είναι ΜΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, που θα προστατέψει τον λαό από τους κερδοσκόπους και τους μαυραγορίτες!

Αυτή λοιπόν είναι η αλήθεια και δεν είναι τυχαίο που όλο και περισσότερος κόσμος, παρά την ανελέητη τρομοκρατία των τραπεζικών Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, ζητάει επιστροφή στη δραχμή!

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΦΤΩΧΟΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΟΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΙΜΩΣ ΣΚΛΑΒΟΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΦΤΩΧΟΙ!

Ξυπνάτε λοιπόν μην παραμυθιάζεστε άλλο απο τις αερολογίες τους.

http://seisaxthia.blogspot.com/2011/11/blog-post_6758.html

Α.Α.ΑΛΕΞΙΟΥ