Μετά την πρωτοφανή εξέλιξη της ψηφοφορίας επί του νομοσχεδίου για τις αποκρατικοποιήσεις, γεννώνται έντονοι προβληματισμοί. Τόσο για το μέλλον του ίδιου του ΠΑΣΟΚ όσο και για το σύνολο του πολιτικού συστήματος στη χώρα μας. Ένα σύστημα το οποίο μετά από τις αλλεπάλληλες πιέσεις από την τρόικα, αλλά και έχοντας την ευθύνη της υλοποίησης των πολιτικών και των μέτρων του Μνημονίου, συνεχώς «θρυμματίζεται…».
Εκείνο όμως που «σοκάρει» περισσότερο είναι η στάση του ΠΑΣΟΚ που σηκώνει στην πλάτη του το «φορτίο» της συγκυβέρνησης, αλλά και της στάσης του ίδιου του αρχηγού του.
Μέσα σε αυτή την τραγικά δύσκολη περίοδο, όπου όλοι «θυσιάζουμε» νοοτροπίες, αντιλήψεις, πρακτικές, επίπεδο ζωής, είναι αδιανόητο για πολιτικούς με μακροχρόνια παρουσία να χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα πεπαλαιωμένες πολιτικές τακτικισμού. Διασφαλίζοντας έτσι τη δική τους επόμενη μέρα και τις δικές τους πολιτικές συμμαχίες. Ο απλός πολίτης και ο ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ, αλλά και εγώ προσωπικά ως νέα πολιτικός, δεν μπορώ να παρακολουθήσω τις συνεχείς «μεταλλάξεις» και «κυλιόμενες» συμμαχίες.
Ένας αρχηγός με νωπή εντολή τη στιγμή που είναι δύσκολο να πετύχει σύγκλιση απόψεων με τους βουλευτές του, όταν αυτή η σύγκλιση επιτυγχάνεται, ο ίδιος να την αποδυναμώνει και να ανατρέπει τη στοιχειώδη συνοχή που υπάρχει στον «ιστό» του κόμματός του.
Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με τίποτα ότι ένας πολιτικός αρχηγός που αναφέρει επανειλημμένως ότι αποτελεί το συνδετικό κρίκο της κοινωνίας με την κυβέρνηση και τον κρίκο της τριτοκομματικής κυβέρνησης, να μην εισέρχεται στην αίθουσα για να ψηφίσει. Δείχνει αδυναμία και δημιουργεί σύγχυση στις «δυνάμεις του στρατεύματός του». Ενώ αποδυναμώνει την εικόνα της διακυβέρνησης της χώρας προς τους ευρωπαίους εταίρους.
Σε μια μάλιστα περίοδο που αρχίζει να «χαράζει» αίσθημα υπευθυνότητας και αξιοπιστίας της Ευρώπης προς τους ίδιους τους πολίτες της. Το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, δεν είναι «το μάννα εξ ουρανού» που θα επιλύσει το πολιτικό, θεσμικό και δημοσιονομικό ζήτημα της Ευρώπης. Αυτό πλέον όχι μόνο διαπιστώνεται, αλλά και πολιτικά έχει εμπεδωθεί ότι οι ισχύουσες δομές, τα χρηματοδοτικά όργανα της Ε.Ε δεν επαρκούν για να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση της Ευρώπης. Ταυτόχρονα σημαντικές πολιτικές, όπως αυτής της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, του ρόλου της ΕΚΤ, της επιμήκυνσης, είναι ζητήματα τα οποία διαφαίνεται ότι θα επιλυθούν.
Η συνεχιζόμενη σκληρή εθνική διαπραγμάτευση θα πρέπει να είναι προς την κατεύθυνση της μη περαιτέρω επιβάρυνσης των πολιτών. Η Ευρώπη να αναλαμβάνει πλέον τις ευθύνες της.
Είναι δύσκολο έτσι να γίνει κατανοητό το πώς μεσούσης αυτών των σκληρών διαπραγματεύσεων και αλλαγών σε ευρωπαϊκό επίπεδο για συνολική αλλαγή της αντιμετώπισης της κρίσης, στη χώρα μας να μην μπορούν να εφαρμοστούν οι υποχρεώσεις που όχι μόνο απορρέουν από τις υπάρχουσες συμφωνίες, αλλά και που αλλάζουν το μοντέλο και τους αναχρονιστικούς θεσμούς της χώρας μας.
Εάν όμως αποφασισθεί να διακοπεί ή να αποδυναμωθεί ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας μας, τότε ας τολμήσουν να το πουν ευθέως. Με απόλυτη σαφήνεια και ευκρίνεια να ξεδιπλώσουν το νέο μοντέλο, τις πολιτικές και τα μέτρα μιας χώρας που θα βρίσκεται σε εθνική και οικονομική απομόνωση.
Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για μια κοινωνία που θα βρίσκεται αντιμέτωπη με το 25% των ανέργων και χωρίς απονομή δικαιοσύνης.
Προσωπικά θα αγωνιστώ για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας όχι μόνο για λόγους οικονομικούς, αλλά και για λόγους ασφάλειάς της σε κρίσιμα γεωπολιτικά και εθνικά ζητήματα.
Φυσικά δεν μπορούμε να απαλλάξουμε την τρόικα από τις ευθύνες της. Όσο η τρόικα πιέζει με το γνωστό της τρόπο χωρίς να αφήνει χρονικό περιθώριο προσαρμογής στις νέες ευρωπαϊκές πολιτικές του Δημοσιονομικού Συμφώνου, τότε: είτε θα συνθλίβονται οι δημοκρατικοί θεσμοί της χώρας και θα αναπτύσσονται αντιδημοκρατικές και εθνικιστικές τάσεις είτε θα «ροκανίζεται» από λαϊκιστικές φωνές η οποιαδήποτε προσπάθεια συγκρότησης ενός νέου παραγωγικού μοντέλου της χώρας.
Δεν είναι σκόπιμο να κρίνω τις απόψεις των βουλευτών, διότι όλοι μας έχουμε δοκιμασθεί και σε δυσκολότερες στιγμές.
Τίθενται θέματα βασικών αρχών. Όπως δεν είναι δυνατόν να προκύπτουν ζητήματα ανατροπής ή αποδυνάμωσης των νέων δομών και των νόμων που έχουν ψηφιστεί και που ήδη εφαρμόζονται. Όταν μάλιστα οι νέοι θεσμοί αλλάζουν το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, αναδιαρθρώνουν την κρατική δομή και αποδυναμώνουν το πελατειακό σύστημα.
Εφόσον αποφασίστηκε η συνέχιση του ΕΟΠΠΥ, τότε πρέπει να στηριχθεί με «νύχια και με δόντια», ώστε να ενταχθούν όλες οι επαγγελματικές τάξεις χωρίς κραδασμούς. Και μάλιστα εκείνων των τάξεων που με την ένταξή τους δε διαταράσσεται η οικονομική λειτουργία του κλάδου τους, αλλά και των αποθεματικών τους.
Είναι αδιανόητο να εμποδίζονται με «τεχνητό» τρόπο οι αποκρατικοποιήσεις. Να γίνει όμως σαφές προς πάσα κατεύθυνση ότι οι πολιτικές των ΔΕΚΟ(μεταφορές, ενέργεια, ορυκτός πλούτος) – πέρα και έξω από το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς- αποφασίζονται βάσει της εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας.
Για ό,τι με αφορά προσωπικά δεν έχω δεχτεί αποφάσεις, πολιτικές και πρακτικές, ενίοτε και με πολιτικό κόστος. Όμως πιστεύω ακράδαντα ότι στα ζητήματα Υγείας και Παιδείας είναι θέμα αρχής η ισότιμη συμμετοχή και πρόσβαση όλων των πολιτών. Όπως και ότι δεν μπορεί να αγνοείται ότι η γραφειοκρατία του κράτους και η ύπαρξη επαγγελματικών στεγανών δεν οφείλονται απλά και μόνο στη συμπεριφορά των φυσικών προσώπων, αλλά στην αντίληψη που διαμορφώθηκε για το ρόλο του κράτους και το ρόλο των επαγγελματικών τάξεων σε μια κρατικοδίαιτη οικονομία.
Δεν μπορεί να πιστεύει κάποιος ότι η περίοδος αυτή θα είναι αναίμακτη για το πολιτικό, οικονομικό σύστημα και κυρίως για την ίδια την κοινωνία. Δυστυχώς όμως η κοινωνία, ο απλός πολίτης, που πολλές φορές δεν είναι πελάτης του συστήματος, βλέποντας αυτά τα πισωγυρίσματα χάνει και τη στοιχειώδη ελπίδα που του έχει απομείνει για ένα καλύτερο αύριο. Ένα καλύτερο αύριο που ελπίζει ότι θα το αναλάβουν πολιτικοί με ισχυρή βούληση και αποτελεσματικότητα.
Ως υπεύθυνοι και συνυπεύθυνοι οφείλουμε λοιπόν να αφήσουμε τους τακτικισμούς και να κάνουμε τη μεγάλη εθνική συμμαχία.
Με απλά λόγια και με ισχυρό όπλο την εθνική μας βούληση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε γράφετε τα σχόλια σας με ελληνικούς χαρακτήρες (κεφαλαία ή μικρά). Επίσης παρακαλούμε πολύ να μην γράφετε υβριστικά σχόλια. Πάντα υπάρχει τρόπος να περιγράψετε μία κακή κατάσταση χωρίς ύβρεις.
Σχόλια με λατινικούς ή άλλους χαρακτήρες, όπως επίσης σχόλια υβριστικά και συκοφαντικά στο εξής θα διαγράφονται.
Παρακαλούμε λοιπόν τους φίλους αναγνώστες:
ΟΧΙ SPAM,
ΟΧΙ GREEKLISH,
ΟΧΙ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Παρακαλούμε επίσης τα σχόλιά σας να είναι σχετικά με την ανάρτηση.
ΣΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΑΡΘΡΑ, ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΠΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΑ.