Η ΕΥΕΛΙΞΙΑ ως έννοια μπαίνει ολοένα και πιο πολύ στη ζωή μας, ανατρέποντας με τρόπο απότομο τις σταθερές πάνω στις οποίες η ελληνική κοινωνία είχε δομήσει επί δεκαετίες τον τρόπο ζωής της. Αρχικά, η ευελιξία ξεκίνησε ως όρος στην αγορά εργασίας, αλλά σήμερα τείνει να γίνει καθεστώς και επηρεάζει το σύνολο των εκφάνσεων της οικονομικής δραστηριότητας, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία της «ευέλικτης ζωής».
Του Θανάση Ζεκεντέ *
Οικονομική Εφημερίδα "ΕΞΠΡΕΣ"
Η ευελιξία στην αγορά εργασίας προέκυψε ως ανάγκη των επιχειρήσεων να διαχειρίζονται καλύτερα το εργατικό τους δυναμικό και να ανταποκρίνονται στα οικονομικά δεδομένα που δημιούργησε η παγκοσμιοποίηση. Η ευελιξία στο ωράριο απασχόλησης των εργαζομένων διευκολύνει τις επιχειρήσεις να αξιοποιούν καλύτερα το εργατικό δυναμικό τους στη διάρκεια του έτους, ανάλογα με τις ανάγκες τους. Η ευέλικτη εργασία επιτρέπει στις επιχειρήσεις να μην έχουν κενά διαστήματα για τους εργαζόμενούς τους και παράλληλα τις διευκολύνει όταν χρειάζονται περισσότερη εργασία να τους ζητούν περισσότερες ώρες απασχόλησης. Η ευέλικτη εργασία έσπασε την αντίληψη της σταθερής οκτάωρης εργασίας και προσάρμοσε τις ώρες απασχόλησης των εργαζομένων στις ανάγκες των επιχειρήσεων.
Η απότομη προώθηση αλλαγών στην ελληνική οικονομία επηρεάζει άμεσα την κοινωνία και τους οικογενειακούς προγραμματισμούς ετών. Η αύξηση του ποσοστού της ανεργίας, η μείωση των αμοιβών και των συντάξεων, η συρρίκνωση της δραστηριότητας των ελεύθερων επαγγελματιών, η χρεοκοπία επιχειρηματιών υπό το βάρος της ασφυκτικής έλλειψης ρευστότητας, η αύξηση των φόρων και των τελών σε εισόδημα, κατανάλωση, ακίνητα και ίσως καταθέσεις στο μέλλον, ανατρέπουν κάθε ατομική και οικογενειακή πρόβλεψη. Η νέα εποχή δεν επιτρέπει υπολογισμούς με βάση την εμπειρία του παρελθόντος. Η συρρίκνωση του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων της Ελλάδας πρέπει να θεωρείται βέβαιη. Η δημοσιονομική ασφυξία, από τη στιγμή που δεν υπάρχει ανάπτυξη, υπονομεύει την καθημερινότητα των Ελλήνων και δημιουργεί ένα διαφορετικό μέλλον απ'Α αυτό που οι ίδιοι οραματίζονταν.
Η Ελλάδα, ως χώρα, είναι δέσμια των συσσωρευμένων δημοσιονομικών λαθών της. Το μέγεθος του χρέους της, η αδυναμία επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος τα τελευταία 37 χρόνια, το τεράστιο εμπορικό της έλλειμμα και η χαμηλή ανταγωνιστικότητά της, συνθέτουν ένα ζοφερό περιβάλλον μέσα στο οποίο ο ελληνικός λαός καλείται να λάβει οικονομικές αποφάσεις. Οι αλλαγές είναι τέτοιες, και σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, που ουσιαστικά ο ελληνικός λαός θα πρέπει να είναι έτοιμος να ζήσει μια «ευέλικτη ζωή». Δηλαδή, μια ζωή που δεν υπάρχουν εργασιακά, ασφαλιστικά, προνοιακά και συνταξιοδοτικά κεκτημένα. Οι Eλληνες θα πρέπει να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν αλλαγές που θα επηρεάσουν τον τρόπο ζωής τους. Οι πολίτες που θα είναι σε θέση να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις, δηλαδή να ζήσουν «ευέλικτα», θα προσαρμοστούν και θα συνεχίσουν στην Ελλάδα που θα δημιουργηθεί μετά την ολοκλήρωση των μεταβολών που βρίσκονται σε εξέλιξη. Οι Eλληνες που είναι εκτεθειμένοι σε πολλά δάνεια, έχουν αυξημένες οικογενειακές υποχρεώσεις και συντηρούν έναν πολυδάπανο τρόπο ζωής, εφόσον δεν προσαρμοστούν έγκαιρα, θα αποτελέσουν μια μάζα νεόπτωχων, η οποία, παρά τις βίαιες αντιδράσεις της, θα αξιοποιηθεί ως φτηνό εργατικό δυναμικό.
Με τον τρόπο που εξελίσσεται η οικονομική κρίση στη χώρα, είναι αναπόφευκτη η μείωση των αμοιβών, των τιμών των υπηρεσιών, των τιμών των ακινήτων, δηλαδή όλων όσα μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε ότι είχαν ακαμψία τιμής. Η ανεργία, η χαμηλή ζήτηση και η έλλειψη ρευστότητας δημιουργούν νέα δεδομένα για την εξέλιξη των αμοιβών και των τιμών στη χώρα. Eως σήμερα, το ύψος των αποταμιεύσεων επέτρεψε στους πολίτες να απορροφήσουν μέρος των οικονομικών μέτρων, χωρίς αυτό να αποτυπωθεί στις τιμές. Η συνεχής μείωση των αποταμιεύσεων, εξαιτίας της ύφεσης και των συνεχών φορολογικών μέτρων, θα περιορίσει τις αντοχές της ελληνικής κοινωνίας και θα οδηγήσει σε αποπληθωρισμό.
Τα νέα και συνεχή φορολογικά μέτρα επιτείνουν την αβεβαιότητα στην αγορά και στους πολίτες, εντείνοντας τον φόβο και την ανασφάλεια για το μέλλον. Οι μακροχρόνιες εκτιμήσεις των Ελλήνων για τις οικονομικές αποφάσεις ανατρέπονται από μέρα σε μέρα, με αποτέλεσμα η μοναδική εναλλακτική να φαίνεται πως είναι η αύξηση της προσαρμοστικότητας των Ελλήνων στα νέα δεδομένα, χωρίς αυτά να είναι προβλέψιμα στο σύνολό τους.
Ζούμε την εποχή της μετάβασης από την Ελλάδα της ασφάλειας στην Ελλάδα των αλλαγών και της αβεβαιότητας. Στην Ελλάδα της αβεβαιότητας, η ζωή των Ελλήνων γίνεται «ευέλικτη», ανάλογα με τις οικονομικές εξελίξεις.
* Ο κ. Ζεκεντές είναι Οικονομολόγος MSc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε γράφετε τα σχόλια σας με ελληνικούς χαρακτήρες (κεφαλαία ή μικρά). Επίσης παρακαλούμε πολύ να μην γράφετε υβριστικά σχόλια. Πάντα υπάρχει τρόπος να περιγράψετε μία κακή κατάσταση χωρίς ύβρεις.
Σχόλια με λατινικούς ή άλλους χαρακτήρες, όπως επίσης σχόλια υβριστικά και συκοφαντικά στο εξής θα διαγράφονται.
Παρακαλούμε λοιπόν τους φίλους αναγνώστες:
ΟΧΙ SPAM,
ΟΧΙ GREEKLISH,
ΟΧΙ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Παρακαλούμε επίσης τα σχόλιά σας να είναι σχετικά με την ανάρτηση.
ΣΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΑΡΘΡΑ, ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΠΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΑ.