Η ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΩΝ ΔΟΝΤΙΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ – Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΥ

Ο παιδίατρος είναι ο γιατρός που εξετάζει το παιδί από τη στιγμή κιόλας της γέννησης του στο μαιευτήριο, το παρακολουθεί μετά όταν επιστρέφουν οι γονείς στο σπίτι τους και κατά τακτικά χρονικά διαστήματα αναλαμβάνει να το ξαναβλέπει, να διαπιστώνει τυχόν προβλήματα, να καθοδηγεί τους γονείς, να συμβουλεύει, να προγραμματίζει την πρωτοβάθμια φροντίδα του (εμβόλια, ανάπτυξη, διατροφή κ.λ.π) και να θεραπεύει τις όποιες διαταραχές.

Μέσα στις αρμοδιότητες του παιδιάτρου είναι εκτός από όλα τα άλλα και οι πρώτες συμβουλές για την υγιεινή των δοντιών του βρέφους ακόμα και από την ανατολή του πρώτου δοντιού .Όπως κι όλα τα άλλα όργανα και μέρη του σώματος έτσι και τα δόντια είναι ένα αναπόσπαστο και σημαντικό μέρος του οργανισμού και χρέος του γιατρού είναι να επισημάνει στους γονείς τη σημασία της υγιεινής και φροντίδας τους, ώστε να προλαμβάνονται έγκαιρα τυχόν προβλήματα παρά να θεραπεύονται.

Όπως οι γονείς φροντίζουν στο μωρό τους το δέρμα του ,τα γεννητικά όργανα, τα μαλλιά του και το υπόλοιπο σώμα έτσι πρέπει να προσέχουν και να περιποιούνται και τα δόντια του όσο πιο νωρίς γίνεται και αργότερα βέβαια όταν γίνει παιδάκι ,να μάθουν και εκείνο να κάνει το ίδιο στον εαυτό του.

Από τα πρώτα δόντια (νεογιλά) συστήνεται καθαρισμός με νερό (εμποτισμένη γάζα), αργότερα με βουρτσάκι και σε πιο μεγάλη ηλικία με οδοντόπαστα.

Ανιχνεύονται τυχόν ανωμαλίες (χρώμα, σχήμα, θέση κ.λ.π) και εάν υπάρχει λόγος εξετάζονται από οδοντίατρο.

Οι γονείς μαθαίνουν να προσπαθήσουν να διακόψει το παιδί τους επιβλαβείς συνήθειες για τα δόντια όπως η πιπίλα, το πιπίλισμα  του δακτύλου (ιδίως του αντίχειρα), το μπιμπερό στον ύπνο, η κατάχρηση γλυκών και τροφών με ζάχαρη.

Μπορεί να ανιχνευθεί έγκαιρα η τερηδόνα, ακόμα και από τη στοιχειώδη παιδιατρική εξέταση. Καλύτερα όμως προτείνεται εκτός από την εξέταση των δοντιών σε κάθε προληπτική παιδιατρική εξέταση (στα πρώτα χρόνια γίνεται αρκετά συχνά), να γίνεται κατά συχνά διαστήματα (συνήθως κάθε εξάμηνο) και προληπτική εξέταση από οδοντίατρο. Εκείνος θα εμπλουτίσει τις γνώσεις των γονέων από όσα τους έχει πει ο παιδίατρος, θα ανιχνεύσει και θα θεραπεύσει διαταραχές όπως τερηδόνα, ανώμαλη έκφυση, στίγματα, ορθοδοντικές ανωμαλίες, προβλήματα ούλων, θα συστήσει φθορίωση στην κατάλληλη ηλικία και θα υποδείξει όπως και ο παιδίατρος τρόπους για καλό καθαρισμό και περιποίηση των δοντιών.

Είναι ανάγκη να τονιστεί στους γονείς και στα παιδιά ότι καλό είναι αν δεν γίνεται να αποφεύγονται τροφές που επιβαρύνουν τα δόντια (γλυκά, σοκολάτες, ζαχαρούχοι χυμοί) , τουλάχιστον να πλένονται μετά  τα δόντια σχολαστικά, όπως επίσης αυτές οι τροφές να καταναλώνονται μετά τα κύρια γεύματα, οπότε και είναι πιο εύκολο μετά να καθαριστούν τα δόντια.

Δυστυχώς υπάρχουν ακόμα κάποια κατάλοιπα, απόψεις παλαιές και δοξασίες που δημιουργούν μια δυσκολία στην πράξη να εφαρμοστούν τα όσα αναφέραμε. Ακόμα κάποιοι γονείς πιστεύουν ότι τα πρώτα δόντια δεν χρειάζεται να βουρτσίζονται γιατί έτσι και αλλιώς θα αντικατασταθούν, αναφέρουν ως επιχείρημα ότι δύσκολα καταφέρνουν να συνεργαστούν με τα παιδιά τους , γιατί συνήθως εκείνα αντιδρούν έντονα (δαγκώνουν τα χέρια τους!), ανησυχούν γιατί δεν κόβουν κακές συνήθειες (γλυκά, μπιμπερό ,πιπίλισμα), φοβούνται τον οδοντίατρο όπως και τα εμβόλια, νομίζουν ότι θα πονέσουν πολύ (αυτό το νομίζουν και οι γονείς) και υπάρχει επίσης και το πρόβλημα ότι λίγοι οδοντίατροι αναλαμβάνουν παιδιά.

Όλα αυτά ο παιδίατρος μπορεί να τα εξουδετερώσει με τον κατάλληλο χειρισμό και καθοδήγηση ώστε να γίνει η φροντίδα των δοντιών μια ευχάριστη συνήθεια και ο οδοντίατρος ένας φίλος της υγείας του παιδιού και όχι φόβητρο.