 |
[ Του ΜΠΑΜΠΗ ΜΩΚΟΥ ] |
Η σημειολογική ανεπανάληπτη γραφίδα. Μια πέννα ανθρώπινη, αυστηρή και βαθειά πραγματιστική, αληθινή, δεν υπάρχει πιά.
Ο δικός μας Ουμπέρτο έφυγε χθες στα 84 του από την …παρέα μας. Μορφή αλτρουισμού στα γράμματα, Μορφή πρωτεύουσα στις αναφορές μας. Γέφυρα ανάμεσα στο ανθρώπινο είναι, το ανθρώπινο όνειρο και την παραβολικότητα του ανθρώπινου ζην. Μέγας πολέμιος της ματαιοδοξιας και της επίπλαστης ευτυχιας. Της ανθρώπινης παρακμής. Επισημαντής της φάλτσας ευτυχίας και του ανθρώπινου απατηλού ψεύτικου προσκαιρου ευδαιμονισμού, λιτός λογοπλάστης, ώθησε πέντε γενιές να ενσκήψουν σε ό,τι περιτριγυρίζει την ανθρώπινη οντότητα, να αναστοχαστούν και να πραττουν ανάλογα, δόκιμα, θετικά, γόνιμα και όχι παρασημαντικά.
Τι ηταν ο Ουμπερτο Εκο; Ηταν αυτός που επακριβώς προσδιόρισε την διάσταση ανάμεσα στην ανθρώπινη μικρότητα και το ανθρώπινο οντολογικό …μεγαλείο. Το ανεπανάληπτο της ανθρώπινης ύπαρξης, πέρα από σχολαστικισμούς, υπερβολές και πασαλείμματα .Ενας μέγιστος αποκωδικοποιητής και αναλυτικώτατα μελετητής των σημείων από τα οποία συντίθεται η κοινωνική μας ζωή. Σημεία και φαινόμενα άρρηκτα συνδεδεμένα με την ύπαρξη,την κοινωνία,τον πολιτισμό μας.Σημεία προσδιορισμού και ιεράρχησης ερεθισμάτων ,ερεισμάτων , κινήτρων συμπεριφορών κ.α.
Ηταν ο άνθρωπος που μαζί με τους Ferdinard de Saussure,Charles Sanders Peirce και Ronald Barthes ,αφιέρωσαν όλη τους τη ζωη στην αναζήτηση ,ανάλυση και επεξήγηση τη σημασίας που έχουν τα πάντα στη ζωή μας.