Θα μου άρεσε να γράψω ένα παραμύθι για τον βασιλιά αλλά ποιος θα με πίστευε αφού τώρα δεν έχουμε βασιλιά. Έτσι λοιπόν έδωσα την θέση του βασιλιά στους τωρινούς άρχοντες που σήμερα τους λέμε Δημάρχους.
……ο κόσμος τον περιτριγύριζε, τον προσκυνούσαν, όλο και κάτι ήθελαν από αυτόν.
Είτε κάποιο ρουσφέτι, είτε μερίδιο από την διασημότητα και μερικοί απλώς γιατί θεωρούσαν ότι έτσι βοηθούν τον τόπο τους… όλοι κάτι ήθελαν.
Εκείνη την εποχή λοιπόν εμφανίζονται στον τόπο μας κάτι λαμόγια και δήλωσαν ότι είναι υφαντές και ότι θα κάνει καλό στον άρχοντα να τους διορίσει κοντά του εξ άλλου αυτός δεν θα τους πληρώνει θα πληρώνονται από τους φόρους του λαού του.
θα ύφαιναν λοιπόν στον άρχοντα, ένα ωραίο κουστούμι από ένα μαγικό πανί που μονάχα οι ανίκανοι και οι ανόητοι δεν μπορούσαν να το δουν.
«Σπουδαία ιδέα» σκέφτηκε ο Άρχοντας.
«θα μάθω ποιοι από τους ανθρώπους μου είναι ανίκανοι και ποιοι ανόητοι και έτσι θα μπορώ να τους ξεχωρίσω».
Τους έβαλε να υπογράψουν συμβόλαιο ,πέρασε και από το συμβούλιο το κονδύλι ,έδωσε και μια προκαταβολή τους πήγε και για προβατίνα και περίμενε το αποτέλεσμα .
Αμέσως τα λαμόγια υφαντές και υφάντρες έπιασαν δουλειά μπροστά στους αδειανούς αργαλειούς τους.
Οι μέρες περνούσαν και ο Άρχοντας σκέφτηκε: «Θα στείλω τους εκλεγμένους μου να δω τι κάνουν με το κουστούμι μου».
Έτσι κι έγινε. Πήγαν οι εκλεγμένοι στα χωριά τους και βρήκαν τα λαμόγια αλλά δεν είδαν πρόοδο οι αργαλοί ήταν όπως πριν άδειοι «Θεέ μου!» σκεφτήκαν .
Τα λαμόγια υφαντές πήγαν κοντά τους και τους έδειχναν το ανύπαρκτο κουστούμι . Κοιτούσαν τι τους έδειχναν οι κατεργάρηδες , μα εκείνοι και πάλι δεν έβλεπαν τίποτα. Άρα λοιπόν αφού δεν έβλεπαν τίποτα …..ήταν ανίκανοι …. ;;;;
«Ω, μα είναι υπέροχοo, τα καλύτερο !» είπαν όλοι με ένα στόμα «Τι σχέδια! Και τι χρώματα! Τρέχω αμέσως να το πω στον Άρχοντα». Κι έτσι οι κατεργάρηδες τσέπωσαν κι άλλα χρήματα, πήραν τον τίτλο του Μεγάλου Συμβούλου και εξακολούθησαν να υφαίνουν στους αδειανούς αργαλειούς τους.
Ο Άρχοντας έδωσε στα λαμόγια παράσημα πολλά γιατί όπως έλεγαν ξενυχτούσαν για να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα .
«Έτοιμο!» ανακοίνωσαν με μια φωνή τα λαμόγια. Ο άρχοντας γδύθηκε και οι υφάντριες τον έντυναν με τα καινούρια ρούχα.
Ο άρχοντας βγήκε με τα καινούρια ρούχα στους δρόμους.
Οι εκλεγμένοι φώναζαν «Δέστε πόσο του πάνε τα καινούρια ρούχα !».
… Ο λαός έκπληκτος παρακολουθούσε ..
«Μα αυτός δεν φοράει τίποτα!» φώναξε ξαφνικά ένα παιδάκι.
«O ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ!».
Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ένιωσε να τον πιάνει σύγκρυο.
Οι εκλεγμένοι του σκόρπισαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Όσο για τους κατεργάρηδες, έφυγαν για άλλη πολιτεία για να πουλήσουν αλλού την ανύπαρκτη πραμάτεια τους.
Το ότι «ο Βασιλιάς είναι γυμνός» όλοι το γνωρίζουν…, αδύναμος και… γυμνός.
Έτσι λοιπόν, αν αυτό ήταν πραγματικό παραμύθι, θα έπρεπε να τελειώνει με την κλασική ατάκα “και έζησε αυτός καλά και εμείς καλύτερα”…
Αλλά δεν είναι παραμύθι!
sigouratzis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε γράφετε τα σχόλια σας με ελληνικούς χαρακτήρες (κεφαλαία ή μικρά). Επίσης παρακαλούμε πολύ να μην γράφετε υβριστικά σχόλια. Πάντα υπάρχει τρόπος να περιγράψετε μία κακή κατάσταση χωρίς ύβρεις.
Σχόλια με λατινικούς ή άλλους χαρακτήρες, όπως επίσης σχόλια υβριστικά και συκοφαντικά στο εξής θα διαγράφονται.
Παρακαλούμε λοιπόν τους φίλους αναγνώστες:
ΟΧΙ SPAM,
ΟΧΙ GREEKLISH,
ΟΧΙ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Παρακαλούμε επίσης τα σχόλιά σας να είναι σχετικά με την ανάρτηση.
ΣΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΑΡΘΡΑ, ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΠΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΑ.