Επίσκεψη Τσίπρα σε Ανθήλη Φθιώτιδας και Νίκαια Λάρισας

Α. Τσίπρας στο μπλόκο των αγροτών στη Νίκαια: Μνημόνια, αγρότης και αγροτιά δεν πάνε μαζί ή που θα ανατρέψουμε αυτή την πολιτική ή θα γίνουμε όλοι αποικία χρέους

Ο Βαγγέλης Αποστόλου, συντονιστής θεμάτων αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων συνόδευσε μαζί με τοπικούς βουλευτές και στελέχη του κόμματος το πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στη σημερινή επίσκεψή του στα μπλόκα των αγροτών στην Ανθήλη Φθιώτιδας και στη Νίκαια Λάρισας.

Λίγο πριν οι 12 κατηγορούμενοι αγρότες παρουσιαστούν στο δικαστήριο Λαμίας, ο πρόεδρος του  Παμφθιωτικού Αγροτικού Συλλόγου Δημήτρης Δημογιάννης ενημέρωσε τον Αλέξη Τσίπρα για τη χθεσινή επιχείρηση καταστολής των αστυνομικών δυνάμεων κατά των αγροτών, τις άδικες κατηγορίες που τους απαγγέλθηκαν και τη θέλησή τους να συνεχίσουν το δίκαιο αγώνα τους. Ο Αλέξης Τσίπρας μεταξύ άλλων τόνισε ότι αντί ο πρωθυπουργός να σκύψει με ενδιαφέρον πάνω από τα προβλήματά σας, σας δίνει ψίχουλα και σας στέλνει τα ΜΑΤ. Για μια κόμη φορά επεσήμανε πως ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο πλευρό των αγροτών και του αγώνα που κάνουν.

Μερικές ώρες αργότερα κατά την ομιλία του στους συγκεντρωμένους αγρότες στη Νίκαια Λάρισας ο κ. Α.Τσίπρας είπε: 

«Το πρώτο που θέλω να πω είναι ότι είναι αδιανόητο και απαράδεκτο ο πρωθυπουργός της χώρας να μην δέχεται να δει τους ανθρώπους του μόχθου και της παραγωγής, τους αγρότες. Κι όχι μόνο να μην έρχεται να τους δει, αλλά να φέρνει και τα ΜΑΤ. Σε λίγο τα ΜΑΤ θα μπουν στα σπίτια σας. Να δέχεται οποιονδήποτε παρατρεχάμενο στο Μέγαρο Μαξίμου, να παίρνει μαζί του τα λαμόγια που χρωστάνε δισεκατομμύρια στο δημόσιο, αλλά να μην δέχεται να δει τους αγρότες.

 

Το δεύτερο που θέλω να σας πω είναι ότι ο αγώνας που εσείς δίνετε δεν είναι πια ένας αγώνας που μπορούσε παλιότερα να ήταν για καλυτέρευση ζωής. Είναι ένας αγώνας επιβίωσης. Αυτό που συζητιέται και διακυβεύεται δεν είναι να έχετε ένα καλύτερο εισόδημα, αλλά αν θα μείνετε στα χωράφια σας και εάν αυτή η χώρα θα έχει παραγωγή.

Όλα τα αιτήματά σας, τα οποία είναι δίκαια, έχουν σχέση με ένα πράγμα. Με το μνημόνιο. Ας μην γελιόμαστε. Γιατί οι δανειστές μας θέλουν αυτή η χώρα να μην μπορεί να παράγει. Για να είμαστε μια αποικία  χρέους, να είμαστε δέσμιοι των δανειστών και των δανείων.

Συζητάμε όλα αυτά τα χρόνια για την κρίση και για τις διαρθρωτικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας. Ένα πράγμα δεν λέμε. Ότι για να φύγουμε από την κρίση, πρέπει να ενισχύσουμε τους παραγωγούς του πλούτου και όχι αυτούς που έχουν τον πλούτο και τον έχουν βγάλει στις τράπεζες της Ελβετίας. Οι παραγωγοί του πλούτου είναι οι αγρότες, είναι οι μεροκαματιάρηδες, είναι οι εργάτες.

 

Και θα σας πω και κάτι ακόμα. Ο αγώνας είναι κοινός. Χθες βγήκε ένας κύριος του Υπουργείου Οικονομικών που έχει βεβαίως δύο και τρεις μισθούς -μας κατηγόρησε ότι δεν έχει, λέει, τρεις, έχει δύο-  και είπε ότι ο μισθός των 580 ευρώ, ο κατώτατος μισθός είναι πολύ υψηλός στην Ελλάδα και πρέπει να πέσει κι άλλο.

 

Και θα μου πείτε τώρα τι σας αφορά εσάς αυτό; Σε ποιον θα πουλήσετε εσείς τα προϊόντα σας; Στους κατόχους του πλούτου που είναι στη λίστα Λαγκάρντ; Σε ποιον θα πουλήσετε προϊόντα εάν πεθαίνει της πείνας ο κόσμος στην πόλη, και δεν έχει μισθό ο κόσμος να αγοράσει;

 

Άρα, λοιπόν, ο αγώνας ο δικός σας, που είναι σήμερα αγώνας επιβίωσης, έχει να κάνει με την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Με την ανατροπή της τρόικας εσωτερικού και εξωτερικού.

Δεν ήρθα εδώ να σας πω λόγια παχιά και μεγάλα. Ήρθα να σας πω ένα συγκεκριμένο  μόνο και να κουβεντιάσω και μαζί σας. Χωρίς φτηνό ρεύμα, χωρίς φτηνό πετρέλαιο, χωρίς ρευστότητα δεν μπορεί να υπάρξει παραγωγή. Αυτά τα τρία μόνο θέλω να πω.

Πρέπει να δούμε ένα πράγμα. Με μεγάλα  λόγια και  παχιά όλα αυτά τα χρόνια έταζαν  τα κόμματα εξουσίας και το γεγονός ότι κάποιοι πίστευαν αυτά τα λόγια είναι μια από τις αιτίες που οδηγηθήκαμε ως εδώ. Γιατί όταν κάποτε έλεγαν να ξεκόψουμε τις επιδοτήσεις από την παραγωγή και βρισκόμασταν μια μικρή μειονότητα που έλεγε είναι λάθος αυτό, τώρα δικαιωνόμαστε.

 

Όταν κάποτε λέγαμε ότι η διάβρωση του συνεταιριστικού κινήματος θα είναι η ταφόπλακα του αγροτικού συνδικαλισμού, συνεταιρισμοί-σφραγίδες,  σύλλογοι- σφραγίδες, κάποιοι έλεγαν ότι δεν είναι αυτά τα προβλήματα. Είναι και αυτά τα προβλήματα. 

Αν πρέπει να πάρουμε κάτι υπόψη μας απ’ όλα όσα έχουν συμβεί για να διεκδικήσετε τα δίκαια αιτήματά σας, είναι ότι πρέπει κι εσείς να ξεμπερδέψετε με όλα αυτά που σας κρατάνε πίσω. Τώρα είναι η ευκαιρία για την ανασυγκρότηση του αγροτοσυνδικαλιστικού κινήματος, ώστε να υπάρξει ένα κίνημα διεκδικητικό, μαχητικό, δημοκρατικό, αυτοοργανωμένο σε όλη την Ελλάδα. 

Αύριο μπορεί να είμαστε εμείς κυβέρνηση. Πως θα έρθετε να διαπραγματευτείτε τα δίκαια αιτήματά σας; Αυτό είναι διαχρονικό και αναγκαίο. Είναι αναγκαίο και πρέπει εσείς να προχωρήσετε σ’ αυτό.

Δεύτερο. Λένε κάποιοι ότι δεν έχουμε δαπάνες να δώσουμε για τους αγρότες. Εγώ θέλω να σας πω σημαντικά ζητήματα που δεν χρειάζονται δαπάνες. Όταν ένα προϊόν έχει 0,20 στο χωράφι και έρχεται 2 ευρώ στο ράφι, είναι ζήτημα δαπανών; Είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης να συγκρουστεί κάποιος με τα καρτέλ, τους μεσάζοντες. Όταν οι μεσάζοντες εκμεταλλεύονται τον μόχθο του αγρότη και του παραγωγού, αυτό πρέπει να τελειώσει. Κι αυτό δεν χρειάζεται δαπάνες. Χρειάζεται πολιτική βούληση. Και χρειάζεται και από τη δική σας την πλευρά να προσανατολίσετε τη δράση σας έτσι ώστε να γίνετε οι ίδιοι μεσάζοντες, δηλαδή οι ίδιοι να διακινείτε τα προϊόντα σας. 

 

Όταν έχουμε δώσει 200 δις σε ρευστό και εγγυήσεις στις τράπεζες και έρχονται τώρα και λένε ότι οι αγρότες χρωστάνε και τους παίρνουν και τα σπίτια τους, σας παίρνουν και τα σπίτια, καμιά δαπάνη δεν χρειάζεται. Μια απλή απόφαση μέσα στη Βουλή, ώστε να διαγραφούν τα χρέη των αγροτών. Όταν παίρνουν χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αλλά κρατάνε τα κόκκινα δάνεια και ζητάνε επιπλέον να σας πάρουν και τα σπίτια, αυτό δεν χρειάζεται έξοδα και δαπάνες, αυτό είναι δίκαιο. Και βεβαίως όταν στους εφοπλιστές δίνουν αφορολόγητο πετρέλαιο και στους αγρότες και σε εσάς εδώ έχει ενάμιση ευρώ το πετρέλαιο, δεν μπορείς να έχεις παραγωγή.

Δυο πράγματα και κλείνω. Εσείς είστε οι μόνοι που μπορείτε να στηρίξετε τον αγώνα σας και πιστεύω ότι θα τα καταφέρετε και χωρίς εμένα. Αλλά τη δική μας τη βοήθεια θα την έχετε στην πράξη. Όχι επικοινωνιακού τύπου βοήθεια. Στην πράξη βοήθεια. Αλλά καταλάβετε ένα πράγμα. Μνημόνια και αγρότης και αγροτιά δεν πάνε μαζί. Ή που θα ανατρέψουμε αυτή την πολιτική και θα συνδεθείτε με τον αγώνα και του εργάτη και του εργαζόμενου και του μικρομεσαίου και της μεσαίας τάξης, ώστε να ξανασταθεί στα πόδια της αυτή η χώρα, ή θα γίνουμε όλοι αποικία χρέους. Αλλιώς θα γίνετε δούλοι στα ίδια τα χωράφια σας. Αυτό θα γίνει, αν δεν την ανατρέψουμε»