ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΑΤΖΕΛΗ: "Η δήλωση Δαμανάκη προκάλεσε κραδασμούς"

-->

Κριτική στη Μαρία Δαμανάκη για την πρόσφατη παρέμβασή της ασκεί η Κατερίνα Μπατζελή στη συνέντευξη που ακολουθεί. Η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στη Φθιώτιδα και τέως υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων συστήνει μεγαλύτερη υπευθυνότητα στο οικονομικό επιτελείο σχετικά με τα μέτρα που παίρνει και επικρίνει την κυβέρνηση για την καθυστέρηση που επέδειξε στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων. 

   

Σας αιφνιδίασε η δήλωση της Ελληνίδας επιτρόπου, της κ. Δαμανάκη;

Στην πιο δύσκολη περίοδο διαπραγματεύσεων με τους διεθνείς και κοινοτικούς δανειστές μας, για τη χρηματοδότησή μας μέχρι το 2012-2013 από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, οι οποίοι προσπαθούν να «αλληλοδεσμευτούν» για τη στήριξη της χώρας μας, της προσαρμογής της υποχρεωτικά διαμέσου του ευρωπαϊκού μεσοπρόθεσμου προγράμματος (2012-2015), κάθε δήλωση, και μάλιστα από πολιτικό πρόσωπο που θέτει σε αμφισβήτηση ή αποσταθεροποιεί τη θέση της χώρας εντός της Ευρωζώνης, δημιουργεί κραδασμούς. Προφανώς κάθε επίτροπος αμοιβαία ενημερώνεται και ενημερώνει την κυβέρνηση και τους πολιτικούς αρχηγούς. Έχει όμως αποσαφηνιστεί ότι δεν υπάρχει τεχνική, συνταγματική διασφάλιση και νομισματική διαδικασία για την έξοδο μιας χώρας από την Ευρωζώνη. Πολύ περισσότερο όταν από το 2013, διαμέσου του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, δίνεται η δυνατότητα επιπλέον στήριξης ή διαχείρισης της βιωσιμότητας του χρέους μιας χώρας-μέλους της Ευρωζώνης που βρίσκεται σε κρίση. Η νομοθετική όμως αυτή διασφάλιση για μη έξοδο της χώρας μας από την Ευρωζώνη δεν μπορεί να αποτελεί «αντικείμενο εκμετάλλευσης» και να θεωρείται από πολιτικές δυνάμεις «σωσίβιο» για να μην αποδέχονται τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές οι οποίες πρέπει να γίνουν στη χώρα μας και για τις οποίες κρινόμαστε από την Ε.Ε., αλλά και από τις ίδιες τις αγορές.

 
Επί τη ευκαιρία, και ο πρωθυπουργός στην κατ’ ιδίαν συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είχε υπογραμμίσει ότι αν δεν αντιμετωπιστεί έλλειμμα και χρέος, η Ελλάδα θα βρεθεί στο περιθώριο των ευρωπαϊκών εξελίξεων. Πώς ερμηνεύετε τη θέση αυτή;

Προφανώς αν το επόμενο χρονικό διάστημα δεν αντιμετωπιστεί το συνεχώς αυξανόμενο έλλειμμα και χρέος της Ελλάδας, θα δημιουργηθεί πρόβλημα στη χώρα, η οποία στην ουσία δεν θα μπορεί να εκμεταλλευτεί τις ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις για διαρθρωτικές πολιτικές, πολιτικές συνοχής, αναπτυξιακές πολιτικές και πολιτικέςενίσχυσης της ανταγωνιστικότητάς της. Επιπλέον, θα επιβαρυνθεί με κυρώσεις που στη βάση τους είναι ετήσιες παρακρατήσεις ενός ποσοστού του ΑΕΠ. Όμως, βάσει του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, προβλέπεται πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής για χώρες που δεν μπορούν να επαναφέρουν το δημόσιο χρέος σε βιώσιμη πορεία, αλλά και δυνατότητα επαναδιαπραγμάτευσης του ίδιου του χρέους εντός της Ε.Ε.
 

Υπάρχουν δηλαδή πάρα πολλά «σαμαράκια» διάσωσης μιας χώρας από υπερβολικό δημόσιο χρέος, που άλλωστε στη δική μας περίπτωση είναι και αποτέλεσμα της διεθνούς και ευρωπαϊκής κρίσης. Τις ευκαιρίες και τις δυνατότητες που δίνονται πρέπει να τις διαπραγματευτούμε δυναμικά, σταθερά και αποτρεπτικά σε κάθε κερδοσκοπική πίεση του ιδιωτικού και τραπεζικού χώρου. Ο πρωθυπουργός έχει δώσει σαφές μήνυμα ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στην Ευρωζώνη και ότι απαιτείται χρόνος, τον οποίο άλλωστε και διεκδικεί, για την προσαρμογή της χώρας μας. Πίσω από αυτό το «μότο» πρέπει να στοιχηθούμε όλοι μας. Η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού για εκ νέου συνάντηση των πολιτικών κομμάτων παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας δηλώνει την ανάγκη συμφωνίας και σταθερότητας, ως προαπαιτούμενα για τη μελλοντική χρηματοδότηση.

Επειδή η διακομματική συναίνεση είναι το ζητούμενο, συμφωνείτε με την άποψη, και υπουργών, ότι το Μεσοπρόθεσμο πρέπει να ψηφιστεί από 180 βουλευτές;

Εκείνο το οποίο πρέπει να διασφαλιστεί για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, στο οποίο πρέπει να περιλαμβάνονται όλες οι διαρθρωτικές, δημοσιονομικές και αναπτυξιακές πολιτικές μέχρι το 2015, είναι η κοινωνική και πολιτική συναίνεση. Γίνονται συνεχείς διεργασίες σε εθνικό επίπεδο, με πρωτοβουλία του ίδιου του πρωθυπουργού, έτσι ώστε όχι μόνο το πρόγραμμα να ψηφιστεί, αλλά να είναι αποδεκτό, εφαρμόσιμο, αποτελεσματικό και αναπτυξιακό. Εάν ύστερα από αυτές τις διαπραγματεύσεις κάποια πολιτικά κόμματα δεν συμφωνήσουν, αναλαμβάνουν πλέον τις πολιτικές και ιστορικές τους ευθύνες για το μέλλον της χώρας.