Στις 8 του Μάρτη 1857 οι εργάτριες της κλωστοϋφαντουργίας κατεβαίνουν στους δρόμους της Νέας Υόρκης για να διεκδικήσουν 10ωρη εργασία αντί της 16ωρης που ίσχυε μόνο για τις γυναίκες, ίσα μεροκάματα με τους άντρες και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς. Ο αγώνας τους πνίγεται στο αίμα. Η ημέρα αυτή καθιερώνεται σαν η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας στη δεύτερη Διεθνή Συνδιάσκεψη των σοσιαλιστριών, το 1910, στην Κοπεγχάγη μετά από πρόταση της αγωνίστριας για τα δικαιώματα των γυναικών, Κλάρας Τσέτκιν. Οι γυναίκες συμφώνησαν σε κοινή δράση για τα δικαιώματα των εργατριών, για την προστασία της μητέρας και του παιδιού, για το δικαίωμα της ψήφου, για τον κοινό αγώνα κατά της ακρίβειας, που προκαλούσε η δίψα των μονοπωλίων για κέρδος, κατά του ανταγωνισμού των εξοπλισμών.
Μετά από σκληρούς μακροχρόνιους αγώνες, η ισότητα των φύλων αναγνωρίστηκε ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, ενώ η Διεθνής Σύμβαση του ΟΗΕ για την εξάλειψη κάθε μορφής διάκρισης σε βάρος των γυναικών, αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία δημιουργήθηκε μια διεθνής και ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Στις 8 Μάρτη 2013 η πατρίδα μας διανύει τον τρίτο χρόνο των μνημονιακών πολιτικών με τις καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον. Στην Ελλάδα των μνημονίων, της Τρόικας, της ΕΕ και του ΔΝΤ, οι γυναίκες βρίσκονται αντιμέτωπες με την καθημερινή αγωνία να καλύψουν τις βασικές ανάγκες της οικογένειάς τους με το συρρικνωμένο ή μηδενικό εισόδημα, με την ακρίβεια, τη φοροεπιδρομή και τα χαράτσια. Η εργασία των γυναικών έχει μετατραπεί σε δουλεία, με εξευτελιστικές αμοιβές, με ελαστικές μορφές απασχόλησης, με άνιση αμοιβή σε ίσης αξίας εργασία, συχνά χωρίς ασφάλιση. Επιπρόσθετα, ενισχύεται και το πρότυπο της γυναίκας-αντικείμενο, δημιουργώντας έναν ψεύτικο κόσμο με αυταπάτες για τις νέες κοπέλες ότι μπορούν να πουλήσουν ακριβά την ομορφιά και τα νιάτα τους.
Μπροστά σε αυτή τη βαρβαρότητα η δημοτική μας κίνηση παλεύει ώστε η τοπική αυτοδιοίκηση να ρίξει περισσότερο βάρος σε θέματα κοινωνικών υποδομών όπως οι παιδικοί σταθμοί, να αντισταθεί στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης των δημοσίων αγαθών, της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής πρόνοιας και να διευρύνει δομές κοινωνικής αλληλεγγύης όπως το κοινωνικό παντοπωλείο, ιατρείο, και φροντιστήριο καθώς και η στήριξη της μητρότητας, η βοήθεια σε μονογονεϊκές οικογένειες και η περίθαλψη άστεγων και κακοποιημένων γυναικών.
Η Παρέμβαση Πολιτών για τη Λαμία συμμετέχει στον αγώνα των γυναικών για επαγγελματική και κοινωνική ισοτιμία και αγωνίζεται για τα δικαιώματα των γυναικών μέσα στο γυναικείο και φεμινιστικό κίνημα, καθώς και στο ευρύτερο λαϊκό κίνημα, γνωρίζοντας ότι αυτές οι διεκδικήσεις περνούν μέσα από την ανατροπή των μνημονίων και των πολιτικών της Τρόικας, της ΕΕ και του ΔΝΤ, που ισοπεδώνουν τη ζωή όλου του κόσμου της εργασίας.
Δεν θα τους επιτρέψουμε να μας γυρίσουν πίσω, να μας σπρώξουν στην απογοήτευση και την παθητικότητα. Στον αγώνα αυτόν για αξιοπρέπεια και πραγματική ισοτιμία, οι γυναίκες πρέπει να είναι πρωτοπόρες, γιατί γνωρίζουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον για αυτές και τα παιδιά τους σε συνθήκες κοινωνικής βαρβαρότητας. Γνωρίζουν ότι δεν μπορεί να υπάρχει ισότητα σε συνθήκες συνολικής λεηλασίας και ανατροπής των δικαιωμάτων του λαού. Μέχρι τη νίκη λοιπόν, αγώνας για ισότητα, αγώνας για γη και ελευθερία.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΜΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε γράφετε τα σχόλια σας με ελληνικούς χαρακτήρες (κεφαλαία ή μικρά). Επίσης παρακαλούμε πολύ να μην γράφετε υβριστικά σχόλια. Πάντα υπάρχει τρόπος να περιγράψετε μία κακή κατάσταση χωρίς ύβρεις.
Σχόλια με λατινικούς ή άλλους χαρακτήρες, όπως επίσης σχόλια υβριστικά και συκοφαντικά στο εξής θα διαγράφονται.
Παρακαλούμε λοιπόν τους φίλους αναγνώστες:
ΟΧΙ SPAM,
ΟΧΙ GREEKLISH,
ΟΧΙ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Παρακαλούμε επίσης τα σχόλιά σας να είναι σχετικά με την ανάρτηση.
ΣΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΑΡΘΡΑ, ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΠΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΑ.