Πριν την καταιγίδα

Πέρασε ο Ιούλιος και ο Αύγουστος και ακόμη το πακέτο των 11,7 ανοιγοκλείνει τις δαγκάνες του, για τους μη προνομιούχους. Οι προνομιούχοι – η πολιτικο-οικονομική ελίτ κινεί τους μηχανισμούς – δαγκάνες του κράτους – δυνάστη.

Ψάχνει η τριτοκομματική συγκυβέρνηση συνεργασίας να βρει το μονόδρομο, που χαράχτηκε, από τους δανειστές, τοκογλύφους, βαπτίζοντάς τον,  «ο δρόμος των μεταρρυθμίσεων», για να γίνουμε «μία σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα, αξιοκρατική και παραγωγική».

Τούτη φορά ο δρόμος της μεταρρύθμισης με το πακέτο μέτρων έχει και τα στημένα τηλεοπτικά σόου, πετώντας την μπάλα στην εξέδρα. ΜΑΤ στην Ύδρα, χειροπέδες σε ταβερνιάρισσα φοροφυγά, επέμβαση στη χαλυβουργία, επέμβαση κατά μεταναστών με το ειρωνικό όνομα «Ξένιος Ζευς», χειροπέδες σε θεολόγο αναρχικό για τη ληστεία στην Πάρο, την επίσκεψη Γιούγκερ στην Αθήνα και τέλος οι συναντήσεις του πρωθυπουργού με τον Γάλλο πρόεδρο, Ολάντ και την καγκελάριο Μέργκελ.

Η Γερμανίδα καγκελάριος, που  η κρίση βρήκε τη χώρα της με κέρδη 68 δις – νόμιμη τοκογλυφία,  στις δηλώσεις της μετά την συνάντηση με τον πρωθυπουργό, είπε μεταξύ άλλων πως "δεν πρέπει να πληρώνουν την κρίση μόνο οι οικονομικά αδύνατοι". Αυτό δήλωσε και η υπεύθυνη Διευθύντρια του παγκόσμιου πλούτου - Δ.Ν.Τ. Λαγκάρτ πριν λίγο καιρό. Αυτές οι δηλώσεις, ακόμη και μέσα από την υποκρισία, δεν παύουν να περιγράφουν την ελληνική πραγματικότητα, την κοινωνία των δύο ταχυτήτων, της εξαθλίωσης και της απόλαυσης των προνομίων.

Τα καθεστωτικά ΜΜΕ πέρασαν στα ψιλά γράμματα την δήλωση, για να μην ξεσηκώσουν τους συνήθεις υπόπτους, τα υποζύγια του πελατειακού συστήματος, μισθωτούς, συνταξιούχους, άνεργους, εξαθλιωμένους και χαλάσουν και την επικοινωνιακή τεχνική, που τώρα χτίζεται.

Οι δικοί μας «ελληνόφωνοι» πολιτικάντηδες, που διαχειρίζονται τις τύχες μας, που συμμετέχουν στους δεσμευτικούς όρους των πακέτων, δεν βγάζουν μιλιά για το πάρτι σε βάρος των ασθενέστερων οικονομικά πολιτών, που συνεχίζεται στο ρυθμό, του ό,τι προκάνουμε και αρπάξουμε, πριν το ξέσπασμα της κοινωνικής καταιγίδας.

Σ’ αυτούς τους μήνες είχαμε επίσης, όπως σχεδόν κάθε καλοκαίρι πολλές φωτιές, που κατέκαψαν τα πάντα, βρίσκοντας για μία άλλη φορά αυτοδιοίκηση και κράτος απροετοίμαστους.

Το πολιτικό κατεστημένο συνεχίζει, απτόητο, τα νόμιμα ρουσφέτια, που ψήφισε όλα τα χρόνια στη Βουλή και έγιναν προνόμια. Διορίζει, συγγενείς, φίλους και κουμπάρους, ξεκινώντας από γενικούς γραμματείς, συμβούλους, διοικητές, στρατηγούς και φτάνει μέχρι τη Βουλή. Κατά τ’ άλλα ο πρωθυπουργός δηλώνει στα ΜΜΕ το «προσωπικό» ενδιαφέρον για θέματα  διοικητικής μεταρρύθμισης.  Σοβαρά ερωτήματα προκύπτουν και για τον πρωθυπουργό, που επέλεξε ως νομικό σύμβουλό του πρώην νομικό σύμβουλο της Siemens Α.Ε.  

Το πελατειακό δίχτυ δεν καταλαβαίνει τίποτα, ακόμη και τώρα, άλλοτε εκβιάζει, άλλοτε κοιμίζει τους χρήσιμους πελάτες του, σε κάθε τι που εφαρμόζει και είναι «νόμιμο και ηθικό».   Η «αξιοκρατία», για την οποία μιλάνε οι πολιτικάντηδες, είναι ένα ρητορικό τέχνασμα, κοινώς, προεκλογικές αερολογίες.

Κατά 23 δις ευρώ αυξήθηκε μέσα σ' ένα τρίμηνο το χρέος της χώρας μας ( το χρέος της Κεντρικής Διοίκησης), καθώς στο τέλος Ιουνίου 2012 διαμορφώθηκε στα 303,527 δισ. ευρώ, από 280,292 δισ. ευρώ, που ήταν τρεις μήνες νωρίτερα.

Μάχη δίνεται και στους παιδικούς σταθμούς για μία θέση. Το θέμα των παιδικών σταθμών βασανίζει χιλιάδες μητέρες, που λόγω της οικονομικής κρίσης αδυνατούν να φροντίσουν τα παιδιά τους.

Οι απολύσεις ονομάζονται εργασιακή εφεδρεία.

Και ενώ οδεύουμε σε μία ανθρωπιστική και κοινωνική έκρηξη, με την ανεργία να καλπάζει, ιδιαίτερα στους νέους, το ίδιο, ο εφιάλτης της εξαθλίωσης, οι αυτοκτονίες και η βία, οι «ελληνόφωνοι» πολιτικάντηδες, σκέφτονται, όλους τους μήνες του καλοκαιριού, πώς θα σερβίρουν τους νέους φόρους των 11,7 δις στον εξαθλιωμένο εργαζόμενο, στον μη προνομιούχο πολίτη.

Όσες φορές και αν το πακέτο ανοιγόκλεισε, δεν ακούστηκε και δεν ακούγεται τίποτα, για:

Τα τεράστια ιδιωτικά κέρδη των τραπεζών, ιδιαίτερα την εποχή των «παχιών αγελάδων», που αντί να φορολογηθούν, τους δόθηκαν και 218 δις Ευρώ, συνολικά για τα τέσσερα τελευταία χρόνια – παγκόσμιο ρεκόρ κρατικής ενίσχυσης. 

Τα χιλιάδες ανεκμετάλλευτα δημόσια κτήρια ( ιδιαίτερα τα ολυμπιακά) και την ίδια στιγμή νοικιάζονται 902 κτήρια από ιδιώτες, επιβαρύνοντας τον προϋπολογισμό, πληρώνοντας 180 εκατομμύρια Ευρώ το χρόνο.

Τα 500 εκατομμύρια Ευρώ από ΦΠΑ, που χρωστάει η εταιρεία εκμετάλλευσης του αεροδρομίου Ε. Βενιζέλος. 

Το 1,1 δις Ευρώ, που χαρίστηκε στη «Νέα Proton». 

Το κλείσιμο στα γρήγορα του θέματος με τη SIEMENS (συγκάλυψη σκανδάλου ), χαρίζοντας τουλάχιστον 2 δις.

Τα 70 εκατομμύρια Ευρώ από πρόστιμο στην VODAFONE.

Τα 25 Εκατομμύρια Ευρώ, που οφείλει στο Δημόσιο o όμιλος Μπόμπολα (απ’ τα καζίνο).

Τα 130 εκατομμύρια Ευρώ, του ομίλου Λασκαρίδη. 

Τα 200 εκατομμύρια Ευρώ χρέη προς ΠΑΕ.

Τα 200 εκατομμύρια, που χρωστούν τα κόμματα στην Αγροτική Τράπεζα

Τα 45 δις από την επίσημη φοροδιαφυγή, που τα μοιράζονται τα πλοκάμια της πελατοκρατίας.

Τις 18.000 περίπου ανεξέλεγκτες OFFSHORE εταιρείες επί ελληνικού εδάφους.

Τα τεράστια ποσά των «εχόντων και κατεχόντων», που βρίσκονται σε τράπεζες του εξωτερικού, μαζί με αγορές πολυτελών κατοικιών.

Τις  φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών.

Τις φοροαπαλλαγές των πολιτικών προσώπων- προνόμια.

Τις δημεύσεις περιουσιακών στοιχείων ή  κατασχέσεις εκατομμυρίων όσων αδικαιολόγητα έχουν πλουτίσει.

Τις μίζες, τα υποβρύχια, τις αμυντικές δαπάνες, τις προμήθειες, τις χορηγίες και χορηγούς, τα δάνεια, τα διόδια, τα φακελάκια, το «πόθεν έσχες», την αδήλωτη εργασία, τους διορισμούς συγγενών τους, κ.λ. τους μισθούς των 5.500 Ευρώ ειδικών μισθολογίων, που συμπαρασύρουν βουλευτικούς μισθούς, τους μισθούς νομικών συμβούλων του κράτους, τους μισθούς των 1.700 υπαλλήλων της Βουλής, τα κλειστά επαγγέλματα με ¨κληρονομικό δικαίωμα¨, τις ισχυρές συντεχνιακές κοινωνικές ομάδες με τα προνόμια σ’ όλα τα επίπεδα του δημόσιου βίου, που δηλώνουν ψίχουλα, τις διπλές και τριπλές συντάξεις, τη γραφειοκρατία, που έχει γιγαντωθεί με δικές τους αποφάσεις, διατηρώντας τη φοροδιαφυγή, τη διαπλοκή, τη διαφθορά και τα προνόμια.

Η φοροδιαφυγή έχει τόσο γερά οικονομικά και πολιτικά στηρίγματα εδώ και έξω, που όχι μόνο ανθίσταται, αλλά θέτει όρους σε Μνημόνια, πακέτα, επιτροπές, διαμορφώνει πολιτικές.

Παράδειγμα πρώτο: Ο βουλευτής επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, Μανώλης Γλέζος, έχει καταθέσει εδώ και έναν χρόνο στο δημοτικό συμβούλιο της Πάρου ως μέλος του, ότι υπάρχουν 1.300 πολυτελείς επαύλεις με πισίνες ιδιοκτησίας Δυτικοευρωπαίων, οι οποίες ενοικιάζονται μέσω Διαδικτύου έναντι 750 ευρώ ημερησίως. 

Από τότε έως και σήμερα, δεν έγινε απολύτως καμία ενέργεια, παρά το γεγονός, ότι, στην Πάρο βρίσκονται εννέα πρώην και νυν υπουργοί. Ως εκ τούτου, η φοροδιαφυγή είναι τεράστια. Με το μαύρο χρήμα θησαυρίζουν οι Ευρωπαίοι δανειστές μας. Και αυτό σε μία περιοχή, ενός νησιού μόνο.

Παράδειγμα, δεύτερο, πολιτικής υποκρισίας: Συγκροτούν επιτροπή ελέγχου του «πόθεν έσχες» πολιτικών, από το ’74 μέχρις τις μέρες μας. Οι πολιτικοί των επιτροπών, για Βατοπέδιο, για Siemens, για λίστες φοροφυγάδων στο εξωτερικό, για χορηγίες, για... θα έχουν ρόλο αυτοελεγκτή; Κάποιοι μέσα από τις εξεταστικές επιτροπές, λόγω των «καλών πορισμάτων» πήραν πολιτική προαγωγή. Η πολιτική υποκρισία και κοροϊδία δεν έχει όρια.

Παράδειγμα, τρίτο:  Την περίοδο 2003 - 2011 «έφυγε» από την Ελλάδα το ιλιγγιώδες ποσό των 200 δισ. Ευρώ, αποκλειστικά για λόγους φοροδιαφυγής, ξεπλύματος χρήματος και απόκρυψης εσόδων «διεφθαρμένων» λειτουργών. Την διετία 2010 και 2011, όταν η Ελλάδα βρισκόταν εντός Μνημονίου και η ελληνική οικονομία έβλεπε την ρευστότητά της να εξαφανίζεται, «μπήκαν» στην Ελλάδα 150 δισ. Ευρώ αντίστοιχα. Χρησιμοποιήθηκαν τοκογλυφικά  και επενδύθηκαν σε αγορές ακινήτων σε τιμές ευκαιρίας, από ανθρώπους που εκμεταλλεύονται την κρίση για να ξεπλύνουν χρήμα και να βγάλουν μακροπρόθεσμα μεγάλα κέρδη. Ελέγχτηκαν ποτέ τα στοιχεία αυτά, που μας δόθηκαν;

Οι ελληνόφωνοι πολιτικάντηδες, οι δουλικοί υπηρέτες των τοκογλύφων θα συνεχίσουν να απολογούνται στα αφεντικά τους, να σκηνοθετούν τηλεοπτικά σόου, για να μείνουν στην εξουσία, μέχρι να «τηρήσουμε στο ακέραιο τις δεσμεύσεις, που αναλάβαμε», δηλαδή, μέχρι τελικής εξαθλίωσης του λαού.

Οι ελληνάρες φοροφυγάδες και αυτοί  θα συνεχίσουν το πάρτι, προστατευόμενοι από τη συγκυβέρνηση. Η οποία ζητάει, με ευκολία, πίσω χρηματικά ποσά, που τα θεωρεί υπερβολικά ( εφάπαξ, κρατήσεις με αναδρομική ισχύ …) ή κλέβει το πορτοφόλι του χαμηλοσυνταξιούχου, αλλά, όταν πρόκειται για κλοπιμαία δις Ευρώ, που έχουν ονοματεπώνυμο, δεν προβαίνει σε καμία προσπάθεια.

Με τις βάρβαρες πολιτικές και κοινωνικές συμπεριφορές, προκαλούν και οδηγούν το λαό στα άκρα. Όσες επικοινωνιακές τεχνικές και να σχεδιάσουν με τα «αδέσμευτα» ΜΜΕ, οι τσέπες των φτωχών παραμένουν άδειες. Οι εκβιασμοί, οι κοινωνικές αδικίες και τα επικοινωνιακά τρικ δυναμώνουν τους αδικημένους. Οι βρεγμένοι δε φοβούνται την (κοινωνική) καταιγίδα.