Άθλια μαγειρέματα προνομιούχων

Η προχθεσινή εικόνα του ελληνικού κοινοβουλίου, στο ναό της Δημοκρατίας ήταν άθλια, από τη διαδικασία μέχρι τη θεματολογία ουσίας, που υποτίθεται, ότι συζητήθηκε. Ακόμη και παραβίαση της μυστικής ψηφοφορίας με επίδειξη, έκαναν τα μέλη του. Όσο  για κομματική πειθαρχία και στοίχιση με απειλή  διαγραφής, είναι πια συνηθισμένο φαινόμενο στη Δημοκρατία του Ελλαδιστάν. Υπήρξαν και εξαιρέσεις, που έδωσαν κάποια ελπίδα για το μέλλον του τόπου.

    Το πολιτικό μόρφωμα με το πολιτικό του προσωπικό, που λέγεται κατά επίφαση ελληνική Δημοκρατία έδωσε και πάλι ρεσιτάλ υποκρισίας και επιδεξιότητας τσίρκου. Πήρε, όμως, τα εύσημα από την μιντιοκρατία – και τι δεν έσυραν στους έχοντες άλλη άποψη, από την τραπεζοκρατία ( 23,2 δις δανείστηκε μόνο το τελευταίο δίμηνο ) και απ’  όλους εκείνους τους ληστές, που κρύβονται πίσω από αδήλωτους και αφορολόγητους λογαριασμούς, offshore εταιρείες, κ.ά. ληστρικά οικονομικίστικα τεχνάσματα και τερτίπια.

    Μ’ αυτό το αδίσταχτο προνομιούχο πολιτικό προσωπικό, μπορούν να συμβούν τα πάντα. Ο πρώτος σπόρος συγκάλυψης ρίχτηκε. Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο : προστατεύουμε με κάθε μέσο στα δύσκολα τους φίλους, τους συνεργάτες και τους κουμπάρους. Τσακίζουμε για το θεαθήναι τα πολιτικά πτώματα για άλλοθι. Πολιτικάντικη τακτική της παρεοκρατίας, που χρεοκόπησε τη χώρα και συνεχίζει το ίδιο βιολί  προκλητικά. 

    Όπλα τους το  «πολιτικό τους πλυντήριο» και η «πολιτική ευθύνη», δηλαδή  απάτη με θρασύτητα, άλλα δεσμεύονται πριν τις εκλογές και εντελώς τα αντίθετα κάνουν, όταν αναλαμβάνουν την εξουσία.

Σε ποια ευρωπαϊκή χώρα, η κυβέρνηση, θα μπορούσε να κρατάει στα συρτάρια της για 2,5 χρόνια μία λίστα με λογαριασμούς, να μην την αξιοποιεί ποικιλοτρόπως και να κόβει συντάξεις των 330 Ευρώ, ή να ψάχνει εκβιαστικά 325 εκατομμύρια Ευρώ;

Ποια σοβαρή χώρα, θα έπαιρνε μία τέτοια λίστα και δεν θα την πρωτοκολλούσε;

Ποια σοβαρή χώρα, δεν θα τιμωρούσε, όλους εκείνους, που έβλαψαν την κοινωνία;

    Η δική μας πολιτική εξουσία δεν έκανε τίποτα από τα παραπάνω, αντίθετα λογόκρινε τη  λίστα, που δόθηκε επίσημα από το εξωτερικό – μέχρι και ο Η/Υ του υπουργείου χάθηκε – και συνεχίζει να προκαλεί, λέγοντας τη γνωστή φράση «ότι θα πατάξει τη φοροδιαφυγή». Υποψιάζεται, ο κάθε νοήμων πολίτης, τι επιλογές έχουν γίνει σε εγχώριες λίστες ( ελέγχους ακούμε, αλλά δεν εισπράττεται τίποτα), όταν η επιλογή μαγειρεύεται με άνεση από την ελιτίστικη παρέα των προνομιούχων.

  

    Το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα με το πολιτικό του προσωπικό, διαλέγεται με τους ισχυρούς πελάτες του, τους έχοντες και κατέχοντες, τις συντεχνίες για να διατηρούν τα προνόμια τους και αυτό τα δικά του κεκτημένα.

  

    Ούτε τους φόρους του δεν πληρώνει το πολιτικό προσωπικό, όπως οι κοινοί θνητοί, άνεργοι, συνταξιούχοι, μισθωτοί και ειλικρινείς πολίτες.

  

    Τα 2,5 χρόνια που κρατούσε το πολιτικό προσωπικό τις λίστες στα συρτάρια και χτύπαγε με ψευδολογίες τη φοροδιαφυγή, τα ταμεία άδειασαν, η διαφθορά γιγαντώθηκε – πατώσαμε διεθνώς, η ανεργία εκτοξεύτηκε στα ύψη, πλησιάζει το 60% στους νέους, η φτώχεια τσακίζει 2 εκατομμύρια συμπολιτών μας και οι φοροεπιδρομές προς τα αδύνατα κοινωνικά στρώματα δεν έχουν τέλος.

  

    Το νέο χτύπημα στη φοροδιαφυγή και στη διαφθορά θα γίνει τον Μάιο με νέο φορολογικό νομοσχέδιο μας ανακοίνωσαν πρόσφατα. «Ζήσε μαύρε μου, να φας το Μάη τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι»…

  

      Η συζήτηση για τη λίστα Λαγκάρντ συμβολίζει και ακτινογραφεί το ποιόν του πολιτικού συστήματος. Σε  προέκταση και σ’ ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας μας, διαπαιδαγωγημένο χρόνια τώρα να καθοδηγείται εύκολα, να ανέχεται την αδίσταχτη απατεωνιά, τον εξευτελισμό με εκβιασμούς – νέα δημοκρατικά ήθη, να δίνει δύναμη στο αναξιόπιστο πολιτικό προσωπικό, να σπέρνει τη διχόνοια στην κοινωνία και να λεηλατεί τη χώρα προς όφελος των προνομιούχων και φίλων τοκογλύφων.

   

    Περιμένει από τους μιντιάρχες – αν είναι δυνατόν, που χρωστούν στο δημόσιο ταμείο τεράστια ποσά ( από δάνεια, φόρους, εισφορές και κανόνια ) να ενημερωθεί αντικειμενικά και από τις δημοσκοπήσεις, που στήνουν με καθοδηγούμενα ερωτηματολόγια, να του υποδείξει ποιο από τα λαμόγια θα ψηφίσει.

   

    Χάθηκε μία ακόμη ευκαιρία ευθύνης από το πολιτικό κατεστημένο να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό και τον «εαυτόν του»: να παραιτηθεί από το δικαίωμα να δικάζει – Γιάννης πίνει Γιάννης κερνάει, άρθρο 86 του Συντάγματος και να στείλει στη δικαιοσύνη υποθέσεις των μελών του με ενδείξεις για ποινικές ευθύνες.

   

    Την ίδια ευκαιρία έχασε και ο λαός, που έπρεπε να βρίσκονται έξω από το κοινοβούλιο κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες για να θυμίσουν στους επαγγελματίες ψευδολόγους, ότι η απατεωνιά και η συγκάλυψη σε βάρος του – δημόσιο συμφέρον, είναι βαριά ποινικά αδικήματα και τιμωρούνται. Να πιέσει, να αρχίσει επιτέλους η αυτοκάθαρση, το ξεβρόμισμα του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος και όλων των εξουσιών του, να δώσει τέλος στα νέα μέτρα, που προανήγγελλε η εξωτερική με την εσωτερική τρόικα, ως τιμωρία μη επίτευξης στόχων από την εξαθλιωμένη κοινωνία.

   

    Είναι ντροπή, να μας δουλεύουν κάθε φορά, οι εκπρόσωποι των δανειστών και τοκογλύφων, Λαγκάρτ,  Μέργκελ και ο ξένος τύπος, όσο και αν υποκρίνονται, όταν λένε, ότι το έχετε παρακάνει με τη διαφθορά ( υπονοώντας… και τους εξαθλιωμένους, που δημιούργησαν…)  και πρέπει, επιτέλους, να ελεγχθούν και να φορολογηθούν οι προνομιούχοι μάγειροι στο Ελλαδιστάν των Βαλκανίων.

 

ΚΑΡΑΝΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

gkaranasios24@gmail.com