Το δίλημμα: αιθαλομίχλη ή παγωνιά

Χθες ήταν η χρήση των καυσοξύλων ως θερμαντικού μέσου που απειλούσε με εξαφάνιση το δασικό οικοσύστημα της χώρας μας (!!!), γεγονός που οδήγησε τη μόνιμη Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής σε δύο συνεδριάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

  

Σήμερα είναι η αιθαλομίχλη που προκαλείται από την καύση των καυσοξύλων και απειλεί τις ζωές των πολιτών, που κι αυτή ώθησε σε έκτακτη ευρεία σύσκεψη παραγόντων των υπουργείων Υγείας και Περιβάλλοντος, στην οποία εκφράστηκαν απόψεις και επιθυμίες αλλά δεν ελήφθη καμία απόφαση.

Ωστόσο, το δίλημμα πλέον για τον πολίτη-κάτοικο των αστικών κέντρων και ιδιαίτερα της Αθήνας παραμένει: Να πεθάνουμε από αιθαλομίχλη αύριο ή από παγωνιά σήμερα;

Για την πρώτη απειλή πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι τα ελληνικά δάση δεν υποβαθμίζονται από ελεγχόμενες υλοτομίες. Πόσο μάλλον όταν σήμερα πάσχουν από μελέτες διαχείρισης ( το 95% τις στερούνται) αλλά και από κονδύλια για καθαρισμούς και υλοτομίες (μειώνονται κάθε χρόνο), πράγματα που συμβάλλουν στην υπερσυγκέντρωση βιομάζας, που ως πολύ εύφλεκτη ύλη συντελεί στην αύξηση του κινδύνου της φωτιάς. Είναι οι πυρκαγιές αλλά και οι καταπατήσεις αυτές που αφανίζουν τα δάση της χώρας μας.

Τη δεύτερη απειλή κανείς δεν μπορεί να την αμφισβητήσει, αφού την επιβεβαιώνουν σοβαρές επιστημονικές μετρήσεις και εκτιμήσεις. Αυτό όμως που πρέπει να δούμε είναι το μέγεθος του προβλήματος, πώς προέκυψε και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί στη δεδομένη συγκυρία.

Η χώρα μας βρίσκεται στη δίνη μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, την οποία βιώνουν περισσότερο οι οικογένειες που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν, εκτός των άλλων, και τη θέρμανσή τους. Κι αυτό δεν οφείλεται μόνο στην αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης από 0,90 ευρώ/λίτρο που ήταν πέρυσι σε 1,30 εφέτος.

Η αδυναμία αυτή οδηγεί στην αναζήτηση λύσεων μέσα από τη χρήση άλλων καυσίμων. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλα τα υπόγεια «ξεσκαρτάρισαν» από παλιές ξύλινες κατασκευές μέχρι και μελαμίνες, που αποτελούν και τους βασικότερους υπεύθυνους της παρουσίας των ρύπων και σωματιδίων της αιθαλομίχλης. Κι όπως δείχνουν τα πράγματα, ο κίνδυνος υλοτόμησης των δενδρυλλίων πολλών πάρκων της Αθήνας είναι προ των θυρών.

Η πρόταση επαναφοράς του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα επίπεδα της περσινής χρονιάς θα είναι χωρίς αποτέλεσμα, αφού τα λαϊκά νοικοκυριά ούτε σε αυτό θα μπορούν να ανταποκριθούν και θα αναγκαστούν να ζουν με την απειλή των αιωρουμένων σωματιδίων παρά να ξυλιάσουν από το κρύο. Κι ασφαλώς δεν χρειάζεται σχόλιο η θηριώδης λύση που αιδημόνως διέρρευσε, η επιβολή φόρου σε όλα τα εναλλακτικά καύσιμα και ιδιαίτερα στα καυσόξυλα!

Τους πολίτες τούς απασχολούν πολλά ερωτήματα κι όπου βρεθείς είσαι αντιμέτωπος με αυτά:

Γιατί τόσα χρόνια η Αθήνα ζούσε με το νέφος περιμένοντας το βοριαδάκι να καθαρίσει την ατμόσφαιρα, χωρίς να έχουν γίνει ουσιαστικά βήματα για την αντιμετώπισή του αλλά και χωρίς την καθημερινή προσπάθεια δημιουργίας ομαδικής υστερίας;

Γιατί φέτος, που η τιμή του πετρελαίου εκτοξεύτηκε στα ύψη, εμφανίστηκε ο μεγάλος εχθρός, τα καυσόξυλα;

Γιατί μέχρι σήμερα στις μεγάλες πυρκαγιές της Αττικής, με χαρακτηριστικότερη αυτή της Πάρνηθας του 2007, δεν υπήρξε ανάλογος θόρυβος για την αιθαλομίχλη που αιωρούταν στην ατμόσφαιρα της Αθήνας από την καύση εκατοντάδων χιλιάδων κυβικών ξυλείας;

Ομως, είτε έτσι είτε αλλιώς, στα φτωχά νοικοκυριά που δεν καίνε το τζάκι για δημιουργία ατμόσφαιρας αλλά για να ξεχειμωνιάζουν πρέπει να τους εξασφαλιστεί φθηνό και καθαρό καύσιμο. Αν αυτό είναι το πετρέλαιο ας το διασφαλίσουμε τουλάχιστον χωρίς φόρους.

Είναι βέβαια αδιανόητο στις ορεινές και ημιορεινές περιοχές της επαρχίας τα καυσόξυλα να μην αποτελούν βασικό μέσο θέρμανσης, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία (οικονομική κακουχία, αύξηση τιμής του πετρελαίου κ.λπ.). Γι' αυτό όφειλαν οι δασάρχες και η πολιτική ηγεσία του χώρου να διασφαλίσουν τα απαραίτητα καυσόξυλα για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων αυτών των περιοχών και μάλιστα προσφέροντας διπλά: κοινωνικά στο χειμαζόμενο λαό και περιβαλλοντικά στο δασικό οικοσύστημα.

Φαίνεται ότι οι αρμόδιοι εξάντλησαν την υπευθυνότητά τους όταν την περασμένη Κυριακή (5/1) σε απευθείας σύνδεση με τη ΝΕΤ και σε συνεργασία με τον επικεφαλής του Φορέα Διαχείρισης της Πάρνηθας συνέλαβαν σε απευθείας μετάδοση το μεγάλο λαθροϋλοτόμο των περιαστικών δασών της Αθήνας, έναν παππού που είχε στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου του δύο ξερά κούτσουρα για να ζεστάνει τα εγγόνια του(!!!). Δυστυχώς, αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων.

Οι ευαίσθητες ηλικίες (γέροντες, παιδιά κ.λπ.) κινδυνεύουν να ξεπαγιάσουν την ίδια στιγμή που για το νέφος και πάλι η πολιτική ηγεσία θα περιμένει το βοριαδάκι.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε 

στην Ελευθεροτυπία 

στις 11/1/13