ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΜΠΑΤΖΕΛΗ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ

"Θέλω να μου δείξετε εμπιστοσύνη για μια ακόμη φορά...", είπε η πρώην υπουργός, μιλώντας απόψε συγκινημένη από την ανταπόκριση του κόσμου, στην κατάμεστη αίθουσα του Εργατικού Κέντρου στην πλατεία Διάκου. 

Δείτε  φώτο και διαβάστε ολόκληρη την ομιλία της Κατερίνας Μπατζελή:

Φίλες και Φίλοι

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Η παρουσία σας εδώ σήμερα με συγκινεί ιδιαίτερα. Παρά τις δυσκολίες που ξέρω ότι όλοι σας αντιμετωπίζετε, τον προβληματισμό και την αγωνία που σας διακατέχει, εσείς βρίσκεστε εδώ.

Μαζί μου.

Δεν σας κρύβω ότι και εγώ βρέθηκα ως Υπουργός, αλλά και ως Βουλευτής μπροστά σε σοβαρά διλήμματα και  σε επιλογές πολιτικών που ήξερα ότι θα σας επιβαρύνουν.

Είχα πολιτικές και προσωπικές ενστάσεις.

Και στις δύσκολες στιγμές των ψηφοφοριών πολλοί από εσάς μπορεί να σκεφτόσασταν γιατί δεν καταψήφισα ορισμένα μέτρα, ενίοτε σκληρά.  Ή γιατί δεν παραιτήθηκα.

Τι θα κερδίζαμε όμως εάν όλοι φεύγαμε και δεν διαπραγματευόμαστε συνεχώς μέσα στη  Βουλή, μέσα στην ίδια την κυβέρνηση, αλλά και μέσα στο κόμμα, για μια διαφορετική επόμενη ημέρα;

Και αν βρίσκομαι ξανά εδώ μπροστά σας και ζητώ τη ψήφο σας είναι γιατί θέλω να παλέψω με την δική  σας την εντολή, για μια πιο δίκαιη και αξιοπρεπή ημέρα. 

Μια διαφορετική Ελλάδα που χωρίς τις θυσίες καταρχήν αυτών των ίδιων των πολιτικών, δεν μπορεί να υπάρξει.

Δε ξέρω αν η δική μου συγγνώμη ως μια νέα πολιτικός έχει την ίδια βαρύτητα με εκείνη ενός παλιού πολιτικού.

Ως νέα πολιτικός όμως εκείνο που μπορώ να εγγυηθώ για την επόμενη ημέρα είναι η καθαρότητα των απόψεών μου, η ειλικρίνεια του λόγου μου και η διαφάνεια που θα πρέπει να διακατέχει όλους τους θεσμούς.

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά που με εκλέξατε Βουλευτή το 2009. Που με τιμήσατε ως Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και ως Βουλευτή, ενώ τώρα με τιμάτε με την παρουσία σας εδώ ως υποψήφια βουλευτή.  

Με αυτά τα συναισθήματα αλληλοεκτίμησης και σεβασμού στέκομαι τώρα μπροστά σας.

Φίλες και Φίλοι,

Η 6^η Μαΐου είναι η πιο κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση της Μεταπολίτευσης.

Είναι ημέρα Ιστορικής Απόφασης. Ιστορικής  Επιλογής, αλλά και Ιστορικής Ευθύνης.

Ευθύνης για το μέλλον της χώρας μας.

Ευθύνης για τη διαφύλαξη της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας.

Και κυρίως προσωπικής ευθύνης για το αύριο που θέλουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας.  

Στις εκλογές της 6^ης Μαΐου, ο ελληνικός λαός θα πρέπει να συμμετάσχει ενεργά για να διασφαλίσει  με τη ψήφο του την επόμενη ημέρα. Τη δική του, αλλά και της χώρας του.

Για να δώσει τη δική του απάντηση στα κρίσιμα διλήμματα των καιρών.

Θέλουμε την Ελλάδα συνδιαμορφωτή και συμμέτοχο στις διαπραγματεύσεις για τη νέα Ευρώπη ή θέλουμε την Ελλάδα της απομόνωσης;

Θέλουμε τη «θωράκιση» της χώρας από την απειλή της χρεοκοπίας ή προτιμάμε να παίζουμε «κορώνα-γράμματα» την επιβίωση ενός ολόκληρου λαού;

Θέλουμε να ξαναπάμε στην αφετηρία της κρίσης την ώρα που έχει διανυθεί το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής για την έξοδο από αυτήν χαραμίζοντας και μηδενίζοντας τις θυσίες μας;

Ή θέλουμε να συνεχίσουμε την πορεία που έχουμε δρομολογήσει για να βγούμε από αυτήν τη κρίση;

Η επόμενη ημέρα για τη χώρα δεν κατοχυρώνεται με τη ψήφο διαμαρτυρίας, οργής, αγανάκτησης και τιμωρίας.

Διότι καμιά φορά η τιμωρία μπορεί να εξελιχθεί και σε αυτοτιμωρία.  

Η επόμενη ημέρα μπορεί να κατοχυρωθεί μόνο με σκληρούς αγώνες. 

Με διαρκείς διαπραγματεύσεις, αλλά και ξεκάθαρες διεκδικήσεις για μια ισχυρή Ελλάδα που θα βρίσκεται εντός και όχι εκτός Ευρώπης.

Με εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που θα μπορούν να συνδιαμορφώσουν ένα σταθερό πολιτικό πρόγραμμα που θα μας οδηγήσει στην τελική φάση της κρίσης.

Πολιτικές δυνάμεις που θα μπορούν να εγγυηθούν το αύριο της χώρας.

Που θα «σπάσουν» το φόβο της επιβίωσης και θα κρατήσουν ζωντανή την ελπίδα.

Με τις δυνάμεις εκείνες που απέναντι στα «εθνικιστικά σύνδρομα» που ορισμένοι εσκεμμένα καλλιεργούν στην κοινωνία, απαντούν με στοχευμένες και διαφανείς πολιτικές διεξόδου από την κρίση.

Με τις δυνάμεις εκείνες που μπορούν να συγκροτήσουν ένα ισχυρό προοδευτικό μέτωπο απέναντι στους συντηρητικούς. Οι οποίοι μέχρι σήμερα κρύβονται πίσω από τον ηγεμονισμό της Μέρκελ.

Και αναφέρομαι σε όλα τα συντηρητικά κόμματα της Ευρώπης στα οποία επισήμως περιλαμβάνεται και η Νέα Δημοκρατία.

ΑΠΕΝΑΝΤΙΑΣ,

Είναι η στιγμή να διεκδικήσουμε όλοι μαζί μια κοινωνική Ευρώπη, μια Ευρώπη που θα σέβεται τους πολίτες της, την οικονομία της, τον πολιτισμό της και θα διακρίνεται για το αίσθημα της ευθύνης, αλλά και αλληλεγγύης.

ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ

Μπροστά στα κρίσιμα αυτά ερωτήματα το ΠΑΣΟΚ αποτελεί τη μόνη αξιόπιστη λύση για τη χώρα.

Το ΠΑΣΟΚ, η δημοκρατική αυτή παράταξη του ιδρυτή μας Ανδρέα Παπανδρέου

Ø Έδωσε ιστορικά σκληρές μάχες,

Ø Κατάφερε να κρατήσει την αξιοπιστία της χώρας σε εθνικά ζητήματα

Ø Πάλεψε για να κατοχυρώσει κοινοτικά κονδύλια για τις μεσογειακές χώρες που  αποτελούσαν την «αχίλλειο πτέρνα» της ίδιας της Ευρώπης.

Το ΠΑΣΟΚ, η δημοκρατική αυτή παράταξη θα αποδείξει για μια ακόμη φορά ότι μπορούμε να δώσουμε και σύγχρονες μάχες. Εθνικές, ευρωπαϊκές και διεθνείς.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Ήρθε η ώρα να πούμε στον ελληνικό λαό όλη την αλήθεια.  Αυτήν που έπρεπε να είχαμε πει πολύ νωρίτερα. Τουλάχιστον από την ένταξή μας στην Ευρωζώνη.

Και αυτό ακριβώς θα κάνω απόψε.

Κάνοντας αυτοκριτική, αλλά και κριτική.

Για τη στάση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη στάση των υπόλοιπων πολιτικών κομμάτων.

Οριοθετώντας τις ευθύνες του καθενός μας.

Και θέτοντας με σαφήνεια και ρεαλισμό τους στόχους της επόμενης ημέρας των εκλογών.

Φίλες και Φίλοι,

Όταν το 2009 το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας βρέθηκε αντιμέτωπο με μια επώδυνη οικονομική πραγματικότητα, για  το μέγεθος της οποίας  δεν είχαμε πλήρη ενημέρωση.

Το 2004 το δημόσιο χρέος ήταν 120 δισ. ευρώ και το 2009 μέσα σε πέντε (5) χρόνια σχεδόν διπλασιάστηκε.

Το 2009 το πρωτογενές έλλειμμα, δηλαδή αυτά που συγκεντρώναμε ως έσοδα και αυτά που ξοδεύαμε, έφτασε τα 24,5 δισ. ευρώ. Ενώ το εμπορικό ισοζύγιο συνεχώς γινόταν πιο αρνητικό, αποδεικνύοντας καθημερινά ότι η χώρα αυτή εισήγαγε, δανειζόταν, κατανάλωνε, χρεωνόταν.  Και δεν παρήγαγε.

Οι αγορές, οι τράπεζες δεν μας δάνειζαν πλέον.  Έπρεπε να βρούμε λεφτά από άλλους. Όχι από τις τράπεζες. Διότι ακόμη και αν μας δάνειζαν, θα ήταν με πολύ υψηλά επιτόκια. Διότι το  ρίσκο που αναλάμβαναν για τα χρήματα που μας δάνειζαν ήταν μεγάλο, εφόσον πίστευαν ότι δε θα τα έπαιρναν πίσω. Όπως συμβαίνει άλλωστε στο χρέος, στο δανεισμό ενός νοικοκυριού που δεν μπορεί να πληρώσει τις τράπεζες από όπου έχει δανειστεί.

Έπρεπε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να βρει άμεσες λύσεις. 

Για να μπορέσουν να πληρωθούν οι μισθοί, οι συντάξεις, τα φάρμακα, τα σχολεία, αλλά και ταυτόχρονα να γίνουν και μεγάλες αλλαγές.

Μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα, στη δημόσια διοίκηση, την παιδεία, την υγεία.

Μεταρρυθμίσεις, οι οποίες δεν θα εξοικονομούσαν μόνο δημόσιους πόρους, αλλά θα ξεκαθάριζαν την ίδια τη λειτουργία του δημοσίου, τις παρατυπίες, τις απάτες και θα δημιουργούσαν ένα άλλο περιβάλλον εμπιστοσύνης του πολίτη απέναντι στο δημόσιο. Δηλαδή απέναντι στην ίδια την πολιτεία.  

Ταυτόχρονα, και το ενθυμείστε όλοι, ότι το κλίμα στην Ευρώπη ήταν ιδιαίτερα αρνητικό έως και εθνικά προσβλητικό.

Η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους θεωρούνταν για τη χώρα μας ως «εθνική προσβολή» και για την Ευρώπη ως οικονομική καταστροφή.  Αλλά έστω και έτσι, για να γινόταν αναδιάρθρωση το 2010 έπρεπε να είχαν συμφωνήσει οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, η ελληνική κυβέρνηση, οι ευρωπαϊκές τράπεζες, οι ελληνικές τράπεζες, οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, καθώς και οι περιβόητοι οίκοι αξιολόγησης.

Ας μου πει ένας, εάν το κλίμα ήταν όχι απλώς ώριμο, αλλά τουλάχιστον θετικό για να γίνει αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους στα μέσα του 2010.

Και αναγκαστήκαμε να προχωρήσουμε ως λύση ανάγκης σε γραμμικές και οριζόντιες αλλαγές για να καλυφθούν οι έκτατες ανάγκες. Που δεν ήταν τίποτα άλλο παρά οι υποχρεώσεις μας απέναντι στους ίδιους τους πολίτες.

Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο όπου η εθνική συναίνεση, ο εθνικός διάλογος και οι κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες ήταν αναγκαίες προϋποθέσεις για να διαπραγματευτούμε όλοι μαζί τη σταθερότητα και την αξιοπρέπεια της χώρας, το ΠΑΣΟΚ το 2009,2010 σήκωσε στις «πλάτες» του όλο το βάρος. 

Ø τις ιστορικές διαρθρωτικές αδυναμίες των δομών της οικονομίας,

Ø τα χρέη και τα ελλείμματα της ΝΔ,

Ø τις ισχυρές αντιδράσεις φορέων που είχαν ισχυροποιηθεί μέσα από την ίδια τη λειτουργία του κράτους,

Ø τις ανθελληνικές συμπεριφορές ορισμένων που έτρεξαν για μια ακόμη φορά να βγάλουν τα λεφτά τους έξω από τη χώρα.

Τη στιγμή που  εκείνη  έδινε τη «μάχη των μαχών».

Και από την άλλη τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα τορπίλιζαν κάθε συναινετική, αναγκαία συμφωνία με αποσπασματικές απόψεις, θεωρητικές προσεγγίσεις για το ο ξεπέρασμα της κρίσης. Στην ουσία όμως το μόνο που έκαναν ήταν να μας εκθέτουν  σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.

Και να δημιουργούν στο εσωτερικό φοβικά αντανακλαστικά στους πολίτες.

Κάποιοι υποστήριξαν και πιθανά να συνεχίζουν δειλά πλέον να το λένε, ότι θα μπορούσε να υπάρξει αναστολή της αποπληρωμής του δανείου για μερικά χρόνια. Ξέχασαν όμως να μας πουν.

Πώς θα διασφαλιζόταν η συμφωνία αυτή εφόσον οι δανειστές μας δεν αποδεχόντουσαν το σενάριο αυτό; Και εάν αυτό γινόταν αποδεκτό -που δεν έγινε- τι θα κερδίζαμε αν το βάρος όλης της εξόφλησης θα το μετακινούσαμε τρία ή τέσσερα χρόνια μετά; Είχαμε να κερδίσουμε κάτι; Απλά και μόνο θα μεταφέραμε το βάρος των πληρωμών ακόμη περισσότερο στις επόμενες γενιές.

Οι εισηγητές του σεναρίου αυτού εθελοτυφλούσαν γιατί δεν ήθελαν να αντιμετωπίσουν άμεσα την ουσία του προβλήματος και της κρίσης.  

Άλλο σενάριο που ακούστηκε. Η γενική αναστολή πληρωμών.   Δεν πληρώνω.

Δηλαδή να μπλοκάρουμε ακόμα και τις πληρωμές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προς τις άλλες μεσογειακές χώρες της Ευρώπης.  της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας.

Δηλαδή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να μην μπορεί να δανείσει ομοιοπαθούσες χώρες του νότου της Ε. Ε που μας δάνειζαν και μας δανείζουν από τους ήδη προβληματικούς προϋπολογισμούς τους, για να ξεπληρώνουμε εμείς τους μισθούς, τις συντάξεις, τα φάρμακα, τις δόσεις του χρέους κτλ.

Δηλαδή την αλληλεγγύη που εκείνοι μας έδειχναν, ακόμη και στερούμενοι εθνικούς τους πόρους, εμείς έπρεπε να τα ανατινάξουμε στον αέρα.

Και μετά θα είχαμε το θράσος να ζητήσουμε από την Ευρώπη να είναι αλληλέγγυα των λαών και όχι των τραπεζών .

Και στις δύο όμως περιπτώσεις ή και σε άλλα σενάρια, δεν υπήρχε καμία ολοκληρωμένη πρόταση για το τι μπορεί να γίνει.  Δηλαδή, εάν καθυστερούσαμε τις πληρωμές ή γίνονταν αναστολή, πιστεύει κανείς ότι για να ξεπληρώσουμε το χρέος μας, δε θα γινόταν εξορθολογισμός των δημόσιων δαπανών, περικοπές,  μεταρρυθμίσεις;

Οι οποίες παρεμβάσεις θα ήταν ακόμη μεγαλύτερες από τις σημερινές, του Μνημονίου Ι και ΙΙ, διότι δε θα είχαμε τον αέρα της ρευστότητας που μας δίνουν τα δάνεια που διοχετεύθηκαν στο ελληνικό δημόσιο.  

Και αυτό είναι το καλό σενάριο.

Διότι το κακό σενάριο το οποίο υποκρυπτόταν πίσω από αυτές τις λογικές της μονομερούς εθνικής αντίδρασης, δηλαδή της αντίδρασης μόνο από εμάς, της αναστολής ή παύσης των πληρωμών ήταν η επιλογή να βγούμε από το Ευρώ, την Ευρωζώνη, την Ευρώπη.

Διότι και βάσει της Συνταγματικής Συνθήκης της Ε.Ε μια χώρα μπορεί να βγει από την Ευρώπη μόνο όταν εκείνη το επιλέξει.

Αλλά ακόμη και τώρα ακούγονται προεκλογικά από «νεοσσά» κόμματα παρόμοια  σενάρια, τα οποία δημιουργούν αντίστοιχες ψευδαισθήσεις.

Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υποκύψουμε στις «σειρήνες» της επιστροφής στη δραχμή.

Η ελληνική οικονομία σε καμία περίπτωση δεν είχε και δεν έχει ανάγκη για την επανεκκίνησή της, τη δραχμή.

Ο ζωτικός χώρος της Ελλάδας είναι εντός της Ευρώπης.

Φίλες και Φίλοι,

Στα δυόμισι χρόνια διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ κατηγορηθήκαμε ότι δε διαπραγματευθήκαμε όσο θα έπρεπε.  

Όσοι ισχυρίζονται ακόμη και σήμερα κάτι τέτοιο, λένε ψέματα.

Κανείς φυσικά δεν λέει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έκανε σοβαρά λάθη.

Ότι δεν καθυστέρησε στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Ότι δεν έκανε αδικίες.

Κυρίως όμως δεν ενημέρωσε από την αρχή τον ελληνικό λαό. Δεν του έδωσε να κατανοήσει την κρισιμότητα της κατάστασης και την παθογένεια της ελληνικής οικονομίας.

Αλλά και το μεγάλο επίτευγμα, ευρωπαϊκό και εθνικό -και θα τολμούσα να πω και διεθνές- με τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης που αλλάζει το σύνολο του τρόπου της χρηματοδότησης των ευρωπαϊκών πολιτικών.

Αλλά κυρίως που ισχυροποιεί τις πολιτικές ηγεσίες  των κρατών έναντι των αγορών, αλλά και έναντι  κερδοσκοπικών επιθέσεων των οίκων αξιολόγησης.

Όσο και αν κάποιοι αρνούνται πεισματικά να πουν την αλήθεια, γνωρίζουμε όλοι μας πολύ καλά ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν το κόμμα εκείνο που διαπραγματεύθηκε το νέο τρόπο στήριξης των αδύναμων χωρών.  Αντίστοιχα το 1982 έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου με τα Μεσογειακά Προγράμματα.

Το ΠΑΣΟΚ  καθόρισε για μια ακόμη φορά τις εξελίξεις στη χώρα. Αλλά και στην ίδια την Ευρώπη.

Φίλες και Φίλοι,

Σε όλες αυτές τις  κρίσιμες διαπραγματεύσεις για τη χώρα το ΠΑΣΟΚ πάλεψε μόνο με τις δικές του δυνάμεις. Σε αντίθεση με τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα που προτίμησαν να παρακολουθούν από μακριά, από τα  «θεωρεία» την κρίση αντί να ενισχύουν την εθνική μας διαπραγματευτική δύναμη.

Δυστυχώς, στην πιο κρίσιμη και ιστορική καμπή για τη χώρα  η μικροπολιτική επικράτησε εκείνης της  εθνικής στρατηγικής.

Η πελατειακή αντίληψη επικράτησε εκείνης των ρήξεων και των συγκρούσεων.

Ο λαϊκισμός, δεξιός ή αριστερός, αντιδρούσε σε κάθε αλλαγή που πρότεινε το ΠΑΣΟΚ, οικονομικού και διαρθρωτικού χαρακτήρα. Ένας λαϊκισμός που  μαχόταν και μάχεται να διατηρηθεί στην ουσία το παλιό  πελατειακό, οικονομικό, αδιαφανές μοντέλο της χώρας.  Αυτό που οι ίδιοι κατηγορούσαν ότι το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια της διακυβέρνησης του είχε φτιάξει.,

Στην ουσία τα πολιτικά κόμματα αυτά βρίσκονται σε πλήρες αδιέξοδο αλλά και σε εσωτερική σύγχυση.

Ποιος ακόμη κι όταν ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου δύο φορές ζήτησε την ουσιαστική συμπαράσταση και συνεργασία από τα άλλα πολιτικά κόμματα και κυρίως από τη ΝΔ, αρνήθηκε  ή λιποτάκτησε;

Είτε αρνούμενος να συμμετάσχει είτε βαφτίζοντας την συναινετική κυβέρνηση ως κυβέρνηση ειδικού σκοπού.

Η Νέα  Δημοκρατία, δε  διστάζει ακόμη και σήμερα, σε μια περίοδο όπου το βάρος της ευθύνης είναι μεγάλο, να επιδίδεται σε τακτικές μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.

Μετά τις εξαγγελίες στο Ζάππειο Ι και το Ζάππειο ΙΙ όπου ποτέ δεν μας είπαν πώς θα βρουν τα χρήματα για να τις υλοποιήσουν, ήρθε προχθές στο Ζάππειο ΙΙΙ, ο Πρόεδρος της Ν.Δ και τόλμησε να μιλήσει για φορολογική αμνηστία.

Σε εκείνους που έβγαλαν τα χρήματά τους έξω τη στιγμή που:

Ø το τραπεζικό σύστημα κλονιζόταν,

Ø οι επιχειρήσεις δεν μπορούσαν να πάρουν δάνεια,

Ø οι μικροομολογιουχοι έχαναν το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων τους,

Ø οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί είχαν περικοπές και

Ø  τα φορολογικά έσοδα έμεναν στάσιμα.

Να δώσει δηλαδή αμνηστία σε εκείνους που εγκλημάτισαν σε βάρος της χώρας του.

Να παρακαλέσει εκείνους που δεν πρόκειται να επιστρέψουν τα χρήματά τους αν προηγουμένως δε διασφαλίσουν δεν κερδοσκοπήσουν στη χώρα τους.

Να καλύψει εκείνους τους οποίους οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι κατήγγειλαν για τη χρεοκοπία της χώρα.

Από την άλλη, σε μια περίοδο  «διάρρηξης» της κοινωνικής συνοχής, ανεργίας, σε μια περίοδο όπου οι νέοι βρίσκονται σε αδιέξοδο, προβάλλουν ή μάλλον αυτοπροβάλλονται ως εθνοσωτήρες νέοι πολιτικοί σχηματισμοί, κυρίως ακροδεξιοί.

 Σχηματισμοί εθνικιστικοί, βίαιοι, υπόγειων διασυνδέσεων, αγνώστων, που καλλιεργούν φοβικά σύνδρομα στους ίδιους τους πολίτες. Και κυρίως στους νέους.

Μετατρέπουν την αγωνία των νέων σε απόρριψη της δημοκρατίας. Μετατρέπουν την ανεργία σε βία.

Μετατρέπουν τη μεταναστευτική πολιτική σε ρατσισμό.

Μετατρέπουν την πολιτική δραστηριότητα των πολιτικών που ζητούν τη ψήφο της κοινωνίας, σε πρόκληση και προπηλακισμό.

Φίλες και Φίλοι,

Η παρουσίαση ακροδεξιών στοιχείων δεν μπορεί να μας αφήσει απροβλημάτιστους.

Εμείς όμως πρέπει να αφήσουμε απροστάτευτους και ανημέρωτους τους νέους ανθρώπους;

Διότι το μέλλον τους  δεν θα κατακτηθεί με φόβο και οργή. Αλλά με τη συμμετοχή όλων τους στην ίδια τη δημοκρατία που διασφαλίζει την αναγνωρισιμότητα των θέσεων, των προγραμμάτων, των προσώπων και που δεν κρύβει με «μαεστρία τα παραμάγαζα».

Η ανεργία που παραμορφώνει την ίδια την κοινωνία, που μελαγχολεί τους νέους, που συγκλονίζει την ίδια την οικογένεια και που καθηλώνει νομούς και περιφέρειες, όπως των δικών μας μας,

είναι το πεδίο που προσωπικά θα δώσω την μάχη μου. Και είμαι σίγουρη ότι θα τη δώσει και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ.

Θα πρέπει να επισημανθεί όμως και η έντονη κοινωνική δραστηριότητα της Εκκλησίας σε ζητήματα συνεισφοράς, μια δραστηριότητα που πρέπει να προστατευθεί από οποιεσδήποτε άλλες  παρεμβάσεις.

Χθες ο Πρόεδρος Βαγγέλης Βενιζέλος ξεδίπλωσε όλες τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ, θέσεις οι οποίες είναι διασφαλισμένες και κοστολογημένες. Δεν κρίνω σκόπιμο να τις επαναλάβω, θα ήθελα  όμως να εστιάσω περιληπτικά  την προσοχή σας σε τρεις μεγάλες ενότητες.

Σε αυτήν της ανεργίας.

Στόχος είναι να επιταχυνθούν όλες οι διαδικασίες ώστε τα προγράμματα που είναι σε εξέλιξη για την ενίσχυση της απασχόλησης, να ολοκληρωθούν μέχρι το καλοκαίρι του 2013, αντί για το τέλος του 2014, όπως ήταν ο αρχικός προγραμματισμός του ΕΣΠΑ

Δεύτερον είναι ανάγκη να αυξηθούν οι πόροι του ΕΣΠΑ για την ανεργία των νέων μέσα από την ενίσχυση του άξονα της απασχόλησης,  Ήδη έχουν διασφαλιστεί  250 εκατομμύρια ευρώ περισσότερα για τον τομέα αυτόν, ενώ διεκδικούμε επιπλέον 150 εκατομμύρια από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, ώστε να έχουμε συμπληρωματικούς πόρους 400 εκατομμυρίων».

Σε αυτή των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και  επιχειρήσεων.

Ø Διεκδικούμε να επεκταθεί αισθητά το πεδίο εφαρμογής της υφιστάμενης νομοθεσίας, δηλαδή του νόμου 3869/2010 για τη ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και φυσικά πρόσωπα, σε ατομικές επιχειρήσεις, σε επαγγελματίες που έχουν την ιδιότητα του εμπόρου βάσει κριτηρίων.

Ø Μετά την ανακεφαλαιοποίηση, γίνονται προσπάθειες για να διευθετούνται όλα τα δάνεια που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν, ώστε να διευκολυνθούν και να πάρουν ανάσα  οι δανειολήπτες.

Και σε αυτήν της ανάπτυξης με :

Ø Την αναμόρφωση του Εθνικού Φορολογικού Συστήματος

Ø Την ενίσχυση της ρευστότητας μέσα από τη διοχέτευση στην αγορά περίπου 20 δισ. ευρώ που θα εξοικονομηθούν από την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος,

Ø Τη σύσταση του Ενιαίου Ταμείου Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων του Υπουργείου Ανάπτυξης

Ø Την απελευθέρωση των μεγάλων έργων του ΕΣΠΑ

Ø Τη στήριξη της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Σε αυτές τις εκλογές για πρώτη φορά η ψήφος που σας ζητούμε δε θα μας τη  δώσετε ανάλογα με αυτά που θα σας «υποσχεθούμε».  

Διότι και αν σας υποσχεθούμε,

 ή δεν θα μας πιστέψετε

ή θα έχετε επιφυλάξεις για το αν μπορούν να γίνουν

ή εμείς θα διεκδικήσουμε για  να γίνουν.

Είναι η πρώτη φορά που το πρόγραμμα ενός κόμματος ή των πολιτικών κομμάτων που διεκδικούν την κυβέρνηση, σας είναι γνωστό κατά το μεγαλύτερο μέρος του. 

Και το οποίο μπορεί συνεχώς να εμπλουτίζεται με μέτρα διαφανούς διαχείρισης του ή με  πολιτικές  ισοδύναμου αποτελέσματος.

Η πρόκληση και το δίλημμα είναι μεταξύ της επιλογής των προσώπων και κομμάτων.  Όχι κατ΄ ανάγκη βάσει του προγράμματος. Αλλά θα τους κρίνετε βάσει της αξιοπιστίας τους. Της αποτελεσματικότητάς τους.  Της αποφασιστικότητάς τους.

Φίλες και Φίλοι,

Βασική μου αρχή ήταν να ανοίξουμε νέους ορίζοντες στον τόπο μας, ώστε η Φθιώτιδα να αποκτήσει τη δική της «ταυτότητα». Να αναδείξουμε από κοινού τα συγκριτικά και ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα του νομού μας. Διότι μόνο μέσα από τη συλλογική δράση  διασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα, ενώ ταυτόχρονα αποδεικνύεται και ο ουσιαστικός ρόλος του καθενός μας. 

Και με την αρχή αυτή πορεύτηκα όλο αυτό το διάστημα.

Από το 2009, ως Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, αλλά και ως εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή στον Τομέα Ανάπτυξης,  θα μπορούσαν να αναφερθούν πολλές παρεμβάσεις μου, μικρές και μεγάλες. Η κάθε παρέμβαση όμως μετριέται από την αποτελεσματικότητά της ως προς το συλλογικό καταρχήν συμφέρον. 

Μερικές από τις παρεμβάσεις που μπορούν να αλλάξουν την ίδια την αναπτυξιακή φυσιογνωμία, αλλά και τις δυνατότητες αυτού του τόπου, ενός τόπου πλούσιου, πάνω και κάτω από το έδαφος, είναι η γεωθερμία, η γεωργία και ο υδάτινος πλούτος.

Στην προσπάθεια αυτή :

Ø Ανέδειξα το θέμα της Γεωθερμίας ως σημαντική πηγή ενέργειας για την Ανάπτυξη. Μετά από πολλές παρεμβάσεις μου έγινε διεθνής διαγωνισμός για την εκμετάλλευση του γεωθερμικού πεδίου του Σπερχειού από τη ΔΕΗ Ανανεώσιμες. Ενώ τα  χαμηλά γεωθερμικά πεδία που εμπίπτουν στην αποκεντρωμένη περιφέρεια δινουν τη δυνατότητα στοιυς αγρότες και την τοπικλη αυτοδιολίκηση να έχοιυν χανμηλκλό κλοστος παραγωγής,  

Ø Απαγορεύτηκε η αλιεία με γρι- γρι στο Μαλιακό Κόλπο, διασφαλίζοντας τον πλούτο των αλιευτικών αποθεμάτων και το εισόδημα των αλιέων μας

Ø Γίνεται μελέτη για τον έλεγχο της χημικής ποιότητας των αρδευτικών υδάτων του Σπερχειού (1,8 εκατ. ευρώ), όπου με την  ένταξη της περιοχής της Λεκάνης του Σπερχειού στο πρόγραμμα Προστασίας των Υγροτοπικών Συστημάτων(20 εκ. €),   θα διασφαλιστεί η προστασία του περιβάλλοντος, το αγροτικό εισόδημα, αλλά και η ποιότητα των τοπικών μας προϊόντων.

Ø Προωθήθηκαν για πρώτη φορά οι  Ανανεώσιμές Πηγές Ενέργειας, ως συμπληρωματική οικονομική δραστηριότητα των αγροτών, δραστηριότητα η οποία παρά τις  δυσκολίες, διασφαλίζει ένα εισόδημα όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά και την περιφερειακή και τοπική οικονομία.

Ø Εντάχθηκαν στον «Αλέξανδρο Μπαλτατζή»  το αρδευτικό δίκτυο Ανατολικής Βίστριζας (27 εκ.€) , το έργο υδροδότησης αρδευτικών δικτύων από το Φράγμα Σμοκόβου (30 εκ. €), η κατασκευή λιμνοδεξαμενής Νέου Μοναστηρίου (προϋπολογ.3,6 εκ. €), το Φράγμα πολλαπλών σκοπών στο Χείμαρρο Μπουγαξίου(προϋπολογ. 3,6 εκ.€).

Ø Λύθηκε μέσω κρατικών ενισχύσεων (ΠΣΕΑ) το πρόβλημα αποζημίωσης των παραγωγών βρώσιμης ελιάς της Φθιώτιδας και άλλων 6 νομών της χώρας που είχαν πληγεί λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών του 2009

Ø Διασφαλίστηκε το μεγαλύτερο μέρος της κατανομής των επιδοτήσεων στους καπνοπαραγωγούς που «κόπηκαν» επί ΝΔ.

Ø Εγκρίθηκαν τα προγράμματα Leader και ΟΠΑΑΧ για τη Φθιώτιδα (26 εκ. €)

Ø Κατοχυρώθηκε ο επαγγελματίας αγρότης με το Νόμο για το Μητρώο Αγροτών, λύθηκε οριστικά το πρόβλημα της ψηφιοποίησης των αγροτεμαχίων,  διασφαλίστηκε η  έγκαιρη και διαφανής καταβολή των επιδοτήσεων. Μέτρα τα οποία κατοχυρώνουν  τους Έλληνες γεωργούς στη μελλοντική Κοινή  Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ).

Ø Εφαρμόστηκε ο νέος κανονισμός για τον ΕΛΓΑ, όπου το δημόσιο ανέλαβε χρέη 4 δισ. Ευρώ από την προηγούμενη κυβέρνηση. Ο οργανισμός πρέπει να εξελιχθεί και σε οργανισμό προστασίας των εισοδημάτων και οργανισμό χρηματοπιστωτικής διευκόλυνσης των ίδιων των αγροτών.

Ø Νομοθετικές πρωτοβουλίες- «Παρακαταθήκη» στο ΥΠΑΑΤ(Μητρώο εμπόρων, ανασυγκρότηση συνεταιρισμών-συνδικαλιστικού κινήματος, νέο θεσμικό πλαίσιο ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών, διαχείριση αγροτικής γης, φυτοφάρμακα)

Ø Προώθησα την επανακήρυξη της Γέφυρας Γοργοποτάμου ως ιστορικού μνημείου με στόχο τη διεκδίκηση του Σήματος Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO

Στάθηκα Δίπλα στον Πολίτη και τους εργαζόμενους της Φθιώτιδας

Ø Για την Αγροτική Τράπεζα που πρέπει να παραμείνει ένας από τους βασικούς πυλώνες στήριξης της αγροτικής οικονομίας και περιφερειακής ανάπτυξης. Μια τράπεζα που πρέπει και εκείνη να μπει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και να μην έχουμε τράπεζες δυο ταχυτήτων.

Ø Για τη διασφάλιση των εργαζομένων και των καταθέσεων στη Συνεταιριστική Τράπεζα Λαμίας. Θέμα το οποίο έχω θέσει και στο Υπουργείο Οικονομικών για να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη πρόταση  για την πορεία των συνεταιριστικών  τραπεζών.

Ø Ενίσχυση του συνολικού προϋπολογισμού του ΠΕΠ Στερεάς Ελλάδας- των πόρων του Ειδικού Αναπτυξιακού Προγράμματος. Τα οποία προγράμματα θα οδηγήσουν στην καλύτερη κατανομή των πόρων και υλοποίηση των αναπτυξιακών προγραμμάτων.

Ø Για τη διατήρηση και ενδυνάμωση του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας με την ίδρυση νέου τμήματος για ενέργεια και περιβάλλον

Ø Για τη διασφάλιση των αποθεματικών των επιμελητηρίων που επλήγησαν από το PSI

Ø Για την αξιοποίηση κτιρίων των σταθμών του ΟΣΕ στην Αμφίκλεια και τη Στυλίδα

Ø Για τη συνέχιση του προγράμματος μεταφοράς των μαθητών στα σχολεία.

Ενώ συνεχώς επεδίωκα την ενημέρωση του φθιωτικού λαού με ημερίδες και εκδηλώσεις, όπως την ημερίδα για τη Γεωθερμία, την Ημερίδα για την Ελιά ως Ενέργεια Ανάπτυξης, την εκδήλωση για τη θέση της Ελληνίδας Αγρότισσας στο δίκτυο κοινωνικών υποστηρικτικών δομών του κράτους, την ημερίδα για την Μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, την ημερίδα για τα Προϊόντα Ελληνικής Γης, Προϊόντα Μεσογειακής Διατροφής στην Ελλάδα και στον Κόσμο-Στρατηγική Προώθησης,  το Κοινωνικό Διάλογο για την Αγροτική Πολιτική, την εκδήλωση  «Νέα εποχή για την Ελληνική γεωργία. Στρατηγική-Πολιτικές ΥΠΑΑΤ 2010-2011».

Φίλες και Φίλοι,

Η πορεία της Ελλάδας είναι στα χέρια σας.

Οι καιροί είναι κρίσιμοι.

Η ψήφος αποτελεί δικαίωμα.

Αλλά και προσωπική ευθύνη για το παρόν και το μέλλον.

Θέλω να μου δείξετε  εμπιστοσύνη για μια ακόμη φορά.

Δε φοβάμαι να πάρω το βάρος της ευθύνης για να μπορέσω να συμβάλω και εγώ στην αλλαγή.

Ζητώ να μπω μπροστά με  τη ψήφο σας.

Για ένα ΠΑΣΟΚ που θα συνεχίσει να αγωνίζεται

Για μια Ελλάδα που θα συνεχίσει να διεκδικεί.

Για μια Ευρώπη που αρχίζει να αλλάζει.

Για μια νέα γενιά που έχει δικαίωμα να οραματίζεται.

Σας ευχαριστώ πολύ

Και με τη Νίκη!