“Ηθική και πολιτική, αν και
διαφέρουσιν εις όνομα, είναι όμως μία και η αυτή επιστήμη.” [Αδ. Κοραής]
.jpg)
Αν αυτός είναι ο ορισμός του
θέματος, που για μένα είναι, θα τον επέκτεινα λέγοντας ότι η ηθική είναι το
θεωρητικόν, η δε πολιτική το πρακτικόν. Τι συνέβη επομένως και απαξιώθηκε
στον τόπο μας η πολιτική;
Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να
το βρούμε!!
Απώλεσε την ηθική της. Μεταβλήθηκε
σε μηχανισμό παραγωγής ποικίλων ωφελημάτων, διαστρέβλωσε κάθε έννοια
δικαιοσύνης, κατέλυσε το κράτος των Νόμων, το οποίο μετέβαλε σε ύφασμα αράχνης,
διάτρητο, αδύναμο να συγκρατήσει την ανομία.
Επί τριάντα τόσα χρόνια όχι μόνο
δεν εκριζώθηκε το τρίπτυχο της καταστρεπτικής πορείας, δηλ. η πλεονεξία η
φιλοπρωτία και η τιτλομανία, αλλά αντιθέτως θέριεψε, το τέρας εξετράφη τόσο που
καθυποτάσσεται ακόμη και τώρα, τώρα που λογικά επέρχεται το τέλος του.
Παρά
ταύτα γεννά ακόμη σπασμούς: τι άλλο αποδεικνέυει η πανσπερμία των πάσης φύσεως
κομματικών μορφωμάτων που αναφύονται ταχύτερα κι από μανιτάρια και ο κάθε
φιλόπρωτος τιτλομανής πλεονέκτης δημοκόπος
δημαγωγώντας ασυστόλως κραυγάζοντας, κρίνοντας και επικρίνοντας χωρίς
ποτέ να αναλαμβάνει οποιαδήποτε ευθύνη
ασελγεί.
Ασελγεί επί του σώματος της μητέρας Πατρίδος, ασελγεί επί εννοιών και
αξιών, εγκλωβίζει καλοπροαίρετους πολίτες, προβληματίζει νέους που αγνοούν την
ιστορία της 30ετίας, μιας και δεν την έζησαν.
Τι απομένει;
Απομένει η
διαδικασία καθάρσης και αυτοκαθάρσης της μεγάλης ιστορικής παράταξης, του
βασικού και κύριου κορμού που κράτησε στις πλάτες της ετούτη την Πατρίδα σε
όλες τις κρίσιμες ιστορικές καμπές της, που την οδήγησε στην πρόοδο και την
προκοπή, η παράταξη που λοιδωρήθηκε και κατασυκοφαντήθηκε όσο καμία άλλη, η
παράταξη του αστικού χώρου, των παραγωγικών και εργατικών δυνάμεων, των δυνάμεων
του πολιτικά λογικού, του ορθού, του μέτριου, του πατριωτικού.
“Ανδρ' αγαθόν γενέσθαι χαλεπόν,
χεσρί και ποσί και νοώ τετράγωνον, άνευ ψόγου τεταγμένον” Οι τετράγωνοι
παντού και πάντοτε εγεννήθησον ολίγοι· οι πλειότεροι είναι στρογγυλοί και
κατρακυλούν εδώ και εκεί όπου τος κινήση η τύχη ή όπου τους φυσήση του ιδίου
συμφέροντος ο άνεμος.” [Αδ. Κοραής ΟΛΙΓΟΙ ΟΙ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΙ ΑΝΔΡΕΣ Προς Α.
Κοντόσταυλου 25.10.1822]
Κωνσταντίνος Ι.
Κουτσογιαννακόπουλος
Υποψήφιος Βουλευτής με την Νέα Δημοκρατία στον Νομό Φθιώτιδας
Πολιτικό Γραφείο – Λεωσθένους 12, ΤΚ 35 100
τηλ. 22310 52814 || κιν. 6944
386138
Αδαμάντιος Κοραής είχε προειδοποιήσει
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σημαντικότερο όμως όλων είναι, ότι ο Κοραής εξηγεί, στο κείμενο – μανιφέστο του (180 χρόνια πριν), τις αιτίες των σημερινών μας δεινών και είχε προειδοποιήσει τους τότε Έλληνες τι έπρεπε να πράξουν για να αποφύγουν την προδιαγεγραμμένη σημερινή καταστροφή. (Φυσικά οι Έλληνες έκαναν ακριβώς τα αντίθετα).
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΣ
Παράκλησις ομογενούς γέροντος
Φίλοι ομογενείς, εις μίαν από τας Ελβετικάς συμπολιτείας, επάνω του προεδρικού θρόνου, φέρονται γραμμένα τα δύο ταύτα ονόματα Ελευθερία και Πατρίς (Liberte et Patrie). Το Λακωνικόν επίγραμμα τούτο είναι πολλής διδασκαλίας μεστόν, άξιον όχι μόνο να επιγράφεται εις τα πολιτικά συνέδρια, αλλά και να το φέρη κρεμαστόν πας ένας πολίτης εις το στήθος ως ιερόν εγκόλπιον και φυλακτήριον της ειρήνης, της ελευθερίας, της αρετής, εις ένα λόγο της ευδαιμονίας του. Από τα δύο ταύτα, πατρίδα λέγω και ελευθερίαν, αδιαιρέτως ενωμένα, κρέμεται όσην η Πρόνοια μας εσυγχώρεσε ν’ απολαύσωμεν εις τον παρόντα κόσμο ευδαιμονίαν. Εν από τάλλο χωρισμένον δεν αρκεί να μας καταστήσει ευδαίμονας [...]
Τα μέσα ταύτα (δια την απόλαυσιν τινός καλού) είναι τα εξής:
Πρώτον μέσον. Να μείνετε ως διέταξεν απ’ αρχής το προσωρινόν πολιτικόν σας σύνταγμα, αβασίλευτοι [συμβούλευσε δηλαδή, το νέο ελληνικό κράτος να είναι δημοκρατία -όπως ιδρύθηκε στην Επανάσταση- και όχι μοναρχία όπως το επιθυμούσαν οι ξένες "προστάτιδες" δυνάμεις και οι ντόπιοι ολιγαρχικοί]. [...]
να ομονοήσωσιν ως αδελφοί, να περικυκλώσωσιν ως ανδράποδα τον νεοφανή βασιλέα, να συγκροτήσουν αυλήν, να τον μεταμορφώσωσιν εις δεσπότην, αν σέβεται το «Ουχ ούτως δε έσται εν υμίν», ή να τον καταστήσωσι δεσποτικώτερον, αν τρέφη τα οποία σπανίως οι βασιλείς αποστρέφονται δεσποτικά φρονήματα και να τον διδάσκωσι πώς και μέχρι πόσου να σας φορολογή, δια να συμμερίζωνται μ’ αυτόν τους ιδρώτας σας, να σας βυζάνωσι και αυτό το αίμα, εώς και ουδέ εις τους φόρους αρκούμενοι να σας καταχρεώσουσι υποβάλλοντες τα κτήματά σας υποθήκην εις βαρύτατα δάνεια, των οποίων μέλλετε να πληρώνετε σεις τους τόκους και οι απόγονοί σας τα κεφάλαια.
Δεν είναι σχεδόν ουδεμία βασιλεία σήμερον αρκούμενη εις τους φόρους των υπηκόων. παρά τους συνεχώς αυξανομένους φόρους καταχρεώνονται με δάνεια, ώστε να χρεωκοπήσωσι πολλάκις [...].
Εάν εξεναντίας φορτισθήτε βασιλέα, δεν έχετε να φοβήσθε μόνον (ως έλεγα) το βαρυδάπανον. Άλλο τούτου μυριάκις βαρύτερον και αισχρότερον σας προσμένει, η καταφρόνησις. [...] …αφού σας στραγγίξωσιν όλους τους ιδρώτας, μέλλουν και να σας καταφρονώσιν ως δούλους χρεωστούντας να τρέφετε και να στολίζετε την αργίαν των[τεμπελιά τους] και να σας ονομάζωσι Σκυλολόγιον (Canaille), καθώς μας ονόμαζαν Κιοπέκ οι Τούρκοι [και κοπρίτες κατά τον Θόδωρο Πάγκαλο]. Τοιαύτη είναι η διάλεκτος όλων των ολιγαρχικών. Πώς άλλως ημπορούσαν να διακρίνωνται από τους αδελφούς των οι τιτλοφορούμενοι ευγενέστατοι, ενδοξότατοι, εξοχώτατοι, εκλαμπρότατοι, παρά ονομάζοντες τους λαούς άθροισμα σκύλων; Ναι, φίλοι ομογενείς, Σκυλολόγιον! Ποίους; Εσάς, εκ των οποίων εγεννήθησαν οι Βότσαροι, οι Νικήται, οι Μιαούλοι, οι Κάναροι και άλλοι αείμνηστοι ήρωες. Ποιοι; οι μη όντες καλοί να τεκνογονώσι παρά Αρχοντόπουλα, Τσελεπίδας, Βεϊζατάδας [τίτλοι "ευγενείας" των πλουσίων γόνων] και άλλα αντικοινωνικά μισάδελφα, ανθρωπόμορφα θηρία.
Άλλο, φίλοι ομογενείς, όσων είπα πολύ πλέον αισχρόν και αξιοθρήνητον. Όχι μόνον θέλουν να σας ονομάζει Σκυλολόγιον [όπως και ο Πάγκαλος σας αποκαλεί κοπρίτες],
ως «Κυνάρια από των ψιχίων των πιπτόντων από της τραπέζης αυτών» [για να τρέφεσθε ως σκυλάκια από τα ψίχουλα που θα πέφτουν από τα τραπέζια τους] (Ματθ. ιε΄, 27).
Αυτά προειδοποιούσε ο σοφός Αδαμάντιος Κοραής πριν 180 χρόνια, οι τότε Έλληνες δεν τον άκουσαν και κατάντησαμε όπως ακριβώς τα προέβλεψε. Ωστόσο, ο λόγος του είναι πάντα επίκαιρος, με την ελπίδα να βρει σήμερα πιο καλούς και περισσότερους ακροατές να τον λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν τους και σύντομα, γιατί άλλος καιρός δεν μας μένει, να αποτινάξουμε αυτή την αισχρή ολιγαρχία από τον τόπο μας και να ζήσουμε -επιτέλους- ελεύθεροι, βάζοντας τέρμα στην μεταπολίτευση.