"ΤΑ...ΚΟΥΜΠΙΑ". -

Ανεβασμένος με το ζόρι ο ελληνισμός στο τραίνο της παρακμής, σέρνεται ολοένα και περισσότερο προς την καταστροφή, τον γκρεμό,το άγνωστο, τον αφανισμό. Είναι όμως παρακμή η κρίση η πρόκειται γιά κρίση με χαρακτηριστικά παρακμής; Ιδού το ερώτημα.

    

Ο πιστοποιημένα για παραπάνω απο τα τελευταία 40 χρόνια λάθος προσανατολισμός μας, συνέτεινε  η οχι  στην κατρακύλα , στη σημερινή ιστορική μας παρακμή; Και εάν ναί, ποιός έχει για ό,τι σήμερα βιώνουμε , την κύρια την βασική ευθύνη;

      

Αυτό ,κυρίως αυτό, πρέπει να μας προβληματίσει .Και κάτι άλλο: Εχει μήπως αυτό σημάνει το τέλος μιάς "φάλτσας" συλλογικής μας παραμυθίας; Είναι αυτό συνεπώς το τέλος του εμφανέστατα νεποτικού νεοελληνικού μεταχουντικού μοντέλου;

 

Του μοντέλου της αφόρητης ,πρωτόγνωρης φυλετικής μας κοινωνικής παθογένειας:  

 

Μεγαλύτερης και αποδειγμένα εμφανέστερης από εκείνη που πρωτοφανερώθηκε από της ίδρυσης του πρώτου Ελλαδικού Κράτους στα 1833 και δυστυχώς από τότε μας κατατρέχει.

     

Και ενώ από τότε πέρασαν κοντά δυό αιώνες, εξακολουθούμε να "εισπράτουμε "θεωρητικολογίες ,και νεολογισμικά φληναφήματα,από την οξειδωμένη πολιτική σκηνή, με ταγούς ανερυθρίαστους, θρασσείς και ,το κυριώτερο,απρόβλεπτους στη λήψη αποφάσεων που δυστυχώς μας φτωχαίνουν και υπεξαιρούν την αξιοπρέπειά μας.

Τι είναι σήμερα το κράτος μας;

Ενα κράτος άβουλο, μιμητικό, μεταπρατικό που δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει και έχει καταντήσει παρίας στην Ευρώπη. Με λαό που χωρίς κάν να ερωτάται ,εξωθείται  σε απομίμηση δυτικών προτύπων και κόστος ανυπολόγιστο εθνικά.

     

Το περιβόητο "ανήκομεν εις την Δύσιν", δεν ειπώθηκε πρώτιστα από τον Καραμανλή. Παραβολικά από τον Κοραή πρωτοειπωθηκε. Βέβαια οι νεωτεριστές και διαφωτιστές ,αυτοί

οι "κάργα" 'Ελληνες ,άλλες διαθέσεις, αλλα είχαν στο μυαλό τους , και άλλοι ηταν τότε οι

καιροί: Πως θα μπορούσαμε να  σταθούμε στα πόδια μας ,ύστερα από κατακτητική ταλαιπωρία αιώνων .

     

Σήμερα όμως; Τι γίνεται σήμερα;Απόγνωση, αβεβαιότητα, τρέλλα εως αλλοφροσύνης σε όλα τα επίπεδα .Ψάχνουμε λύσεις, αγωνιούμε ,μιζεριάζουμε , απαγοητευόμαστε .

  

Και το χειρότερο,περιμένουμε ,προσδοκούμε κάποια μυστήρια ,αόρατη λύση στα προβλήματα της καθημερινότητάς μας . Κάποιον σωτήρα. Από πού όμως; Ποιόν; Και κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε πως οι διάφορες "μήτρες αρωγής" είναι ...μπαλώματα, φερεντζέδες ,ωραίο.. περιτύλιγμα της κακομοιριάς μας .Και που στο περιτύλιγμα συμβάλλουν καίρια και μιθριδατικά οι "εσωτερικοί" μας άρχοντες , οι κυβερνώντες .Και κάθεται ο έρημος ο πολίτης με βλέμμα απλανές και μυαλό μαντάρα να περιμένει κάτι.

 

Από ποιούς όμως ; Μήπως απ' αυτούς  που σήμερα ,κάπως όψιμα ,μας προέκυψαν κήνσορες και τιμητάδες και που τώρα ανακάλυψαν -θυμήθηαν τις κρατικές κλεψιές ,τις λουμπινιές και ενώ για δεκαετίες  όντας κυρίαρχοι εξουσίας λοιδωρούσαν ,επιτιμούσαν και υποβίβαζαν τη δικαιοσύνη ,τώρα ξαφνικά τη... θυμήθηκαν  και φανφαρονικά και με αμετροέπεια μιλούν για "κράτος δικαίου" , και "περί  δικαίου αίσθημα",λές και απευθύνονται σε ...χαχόλους.

     

Γίναμε λέει σκεπτικιστές .Πως να μη γίνουμε ;Δηλαδή αυτοί που μας έφεραν εως εδώ,που "μας έριξαν στον ασβέστη", τώρα είναι αυτοί και μόνον αυτοί που θα μας σώσουν; Είμαστε σοβαροί;

     

Η διανόηση σε αφασία,οι δικαστές παρόντες -απόντες ,οι εκπαιδευτικοί θεσμοί  απόλυτα απόντες , η εκκλησία τα .κατα δύναμιν.Υπάρχει κανείς επιτέλους να δώσει νόημα ζωής, κουράγιο επιβίωσης σ' αυτόν το λαό; Σ' αυτή την κοινωνία; Το δυστύχημα είναι πως η κρίση δεν περιορίζεται σε μιά τάξη π.χ. επαγγελματιών.Διατρέχει  το σύνολο της κοινωνίας.

      

Ερχονται και οι πολιτικο'ι και μας κυβερνούν με νομοθετικές πράξεις (άλλο φρούτο αυτο) ,ό,τι αυθαίρετο και αντιδημοκρατικώτερο. Ετσ, δηλαδή , σε πιάνει τρέλλα.Να πετάξεις όλα τα εγχειρίδια της "Κυβερνητικής" σαν επιστήμης στα σκουπίδια.

      

Και η Βουλή; Που είναι η Βουλή; Εμείς βουλευτές δεν ψηφίσαμε ;Τι διάολο συμβαίνει, τι δουλικότητα  είναι αυτή , τι οσφυοκαμψία.

    

Είναι αξίωμα.Πρέπει να είναι αξίωμα:Στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες  οι λαικοί αντιπρόσωποι-εκπρόσωποι ,οι ...προκριθέντες, οι ψηφισθέντες ,αυτοί και μόνον αυτοί είναι υποχρεωμένου να σε στηρίξουν .Τελεία  και παύλα .Κάποιος θα πεί:"Ευκταία νομοτέλεια ". Ε', ας πεί ό,τι θέλει.

      

Στο τέλος όλοι αποφαινόμαστε : Συντελεστές της κρίσης ,φυσικοι αυτουργοί είναι οι πολιτικοί.Και βέβαια είναι .Μήπως όμως και ο λαός είναι επί μέρους συνυπεύθυνος;

     

Φθάσαμε σε σημείο ο πολίτης να αισθανεται ,να λογίζει το κρατος αντίπαλο, εχθρό, απειλή.Γι' αυτό και ο νεοέλληνας στις δοσοληψίες του κοιτάει πως να το ...γελάσει, να το αποφύγει. Και άν  ερωτηθεί γιατί το κάνει ,θα σου απαντήσει: Αμύνομαι!!!..Κι' αν επιμείνεις στην ερώτηση , έχει έτοιμη την απάντηση : Στο Κράτος και την τρόικα...

    

Και τότε ,ρε φίλε , εσύ που οδηγείς στην εθνική ,όταν διασταυρώνεσαι με  άλλον οδηγό από απέναντι, γιατί του κάνεις σινιάλο , αναβοσβήνοντάς του τα φώτα; Για να τον ειδοποιήσεις πως λίγο παρακάτω περιμένει η..τάξη; Για να τον γλυτώσεις από ενδεχόμενη παράβαση βέβαια.Δηλαδή του λές :-Φίλε ,καλά κάνεις και πάς με 200.Είσαι παραβάτης , μπορεί και να με σκοτώσεις, αλλά έχε το νού σου, πρόσεχε ,παρακάτω  σε περιμένει η "ασπρούλα", ο τροχονόμος.Είναι ευθύνη πολίτη αυτή; Και αφού εσύ πάς με λογική ταχύτητα , γιατί εξομοιώνεις τον εαυτό σου με τον παραβάτη,την παρανομία;Δηλαδή δεν διαιωνίζεις, δεν συνεργείς έτσι στην ανευθυνότητα.

 

Τι είναι αυτό δηλαδή; Μόνο "φάλτσα "ελληνόφρονη φιλοτιμία είναι. 

      

Μυρίζουν εκλογές .Πληθώρα οι "ασύμμετρες μηντιακές αναφορές ".Ερχονται δηλαδή τα ΜΜΕ και καθημερινά σου αναδεικνύουν παραπλανητικά η και "κατά παραγγελίαν"πληροφορίες και θέματα για μίζες σε εξοπλιστικά προγράμματα , παρανομίες  δανειοδοτήσεων  από τράπεζες , ξέπλυμα χρήματος από  ημέτερους κ.λ.π.

      

Και σύ "δεσμώτη" τηλεθεατή ... τσιμπάς.Τρώς το...παραμύθι της μηντιακής φαντασμαγορίας  και λές :-Καλά να τους κανουν,να τους πάνε όλους φυλακή..Κάποιος δίπλα σου λέει: -Να μήν τους χώσουν μόνο φυλακή , να φέρουν και τα λεφτά πίσω ...

       

Ποιά λεφτά όμως φουκαρά τηλεθεατή ; Τα ψίχουλα ; Αφού το ...πακέτο ,τα πολλά 

φαγώθηκαν , έκαναν φτερά και πέταξαν κάπου προς ...Καυμάν μεριά.

     

Και κάθεσαι και σκέφτεσαι -όλοι το σκεφτόμαστε:Τι ζημιά εχει γίνει στην κοινωνία, στους θεσμούς κα;ι φυσικά σε σένα τον ίδιο. Πας παραπέρα σε άλλη παρέα και εκεί το ίδιο θεμα συζήτησης : Ποιός όμως θα αποκαταστήσει τη ζημιά; Σκέφτεσαι κι' άλλα:

     

Ποιός θα δώσει απαντήσεις στα νέα παιδιά , τα άνεργα που μαραίνονται κάθε μέρα και περιμένουν το 5άευρω  από τον παππού και τη γιαγιά γι να πιούν ενα καφέ.Ποιός θα δωσει απαντήσεις στον από καιρό άνεργο  οικογενειαρχη, στον έρημο τον συνταξιούχο , τον πολύτεκνο κ.α. , που δεν ξερει τι θα του ξημερώσει;Μήπως "το πλεόνασμα" και η πολιτεία; Ποιά πολιτεία; Αυτή που σε έχει "πλακώσει" στους φόρους και δεν μπορείς να πάρεις ανάσα;Που σου λέει: "Αγόρασες βρακί; Κράτα το ύφασμα και φέρε τα...κουμπιά !..Ποιά κουμπιά; Στέκεται ποτέ το βρακί χωρίς ...κουμπιά;

      

Και έχεις και μερικούς που σου λένε πως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία .Λάθος. Μήπως πρίν τη ελπίδα πεθάνουμε εμείς;

        

Λοιπόν, εγώ από αύριο θα πάω και θα "κτυπήσω" πινακίδες μαιμού. Κι' αν με πιάσουν , ας με κλείσουν μέσα. Και που είμαι έξω , τι καταλαβαίνω; Μήπως είμαι καλλίτερα;

 

 

Υ.Γ. Το παραπάνω κείμενο γράφεται με αφορμή  μια σημαντική επέτειο. Σαν σήμερα στις 14 προς 15 Ιανουαρίου του 1822  , καθιερώθηκε ως εθνικό σύμβολο  από την Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου η Ελληνική Σημαία, η Σημαία μας .-