ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΒΑΘΟΣ

Μια σκιά στο χωροχρόνο!

Όποια πέτρα και αν σηκώσεις σε τούτη την χώρα, από κάτω θα βρεις:

Απατεωνιά,

Κομπίνα,

Διαπλοκή,

Απάτη,

Διαστροφή,

σηψαιμία πτωμάτων-τεράτων.

Χτήσαμε όλα τα αγκωνάρια αλλά τον ακρογωνιαίων λίθων, δεν τοποθετήσαμε στης καρδιές μας.

Για αυτό στο καινούργιο ψηφοδέλτιο να βρεις να βάλεις και αστέγους αν θέλεις να κάνεις την διαφορά.

Γιατί οι αδιάφοροι-ηθικολόγοι περνούν για φιλελεύθεροι άνθρωποι πια, για άνθρωποι που ζουν με το πνεύμα τις εποχής μας, που έχουν για πιστεύω την

καλοπέραση,

το εύκολο κέρδος,

τις ευκολίες,

τις αναπαύσεις, κι ας μην απομείνει τίποτα που να θυμίζει σε ποιό μέρος βρισκόμαστε, από που κρατάμε, ποιοί ζήσανε πριν από μάς στην χώρα μας.

H ξενομανία μας έγινε  τώρα σωστή  ξενοδουλεία, σήμερα περνά για αρετή, κι όποιος έχει τούτη την αρρώστια πιο βαριά στον εγκέφαλο, λογαριάζεται για σπουδαίος άνθρωπος.

Όποιος αγαπά  την χώρα μας, τα ήθη και έθιμα μας, την παράδοσή μας, την γλώσσα μας, την παιδεία μας θεωρείται οπισθοδρομικός.

Αλλιώς τον λένε :

σωβινιστή

τοπικιστή

μισαλλόδοξο

φανατικό

επικίνδυνο και εχθρικό.

Το μασκάρεμα άρχισε πρώτα από το πνεύμα, και ύστερα έφθασε και στο σώμα.

Ενώ πρώτα ξεχωρίζαμε από τις άλλες φυλές, γιατὶ είμαστε:

σεμνός,

φιλότιμος,

ντροπαλός,

καταδεκτικός λαός, τώρα γίναμε αγνώριστοι.

  

Και ξέρεις; σαν θα λείψουν οι Έλληνες από το πρόσωπο τις γης, μήπως θα απομείνουν τα βουνά, οι ακροθαλασσιές, οι θάλασσες, τα νησιά και τα βράχια με τον ελληνικό χαρακτήρα τους;

Καημένη Ελλάδα! Τί τέλος σε περίμενε! Καημένη Ελλάδα νομίζουν ότι ξόφλησες!

Μα δεν έχεις μήτε κάποιον να σε κλάψει, γιατὶ την κηδεία σου τη γιορτάζουνε σαν γάμο, με χαρὲς και με τραγούδια, που αυτά ευτυχώς δεν είναι ελληνικά.

Το χταπόδι βοσκά στον πάτο τις θάλασσας, μαζὶ με το χταποδάκι. Άξαφνα το καμακίζουνε. Το χταποδάκι φωνάζει: με πιάσανε μάνα! Η μάνα του του λέει: μην φοβάσαι παιδί μου!

Ξαναφωνάζει το μικρό: με βγάζουν από την θάλασσα!

Πάλι λέει η μάνα: μην φοβάσαι παιδί μου. Και πάλι: με σβουρίζουν μάνα! Μην φοβάσαι παιδί μου!

Με κόβουνε με το μαχαίρι! Μην φοβάσαι παιδί μου!

 Με βράζουνε μάνα! Μην φοβάσαι παιδί μου!

Με μασάνε μάνα! Μην φοβάσαι παιδί μου!

Πίνουνε κρασὶ μάνα! Τότε εκείνη αναστέναξε και φώναξε:

Αχ, σε έχασα παιδάκι  μου! Γιατὶ το κρασὶ είναι ο αντίμαχος των χταποδιών, επειδή το λιώνει στο στομάχι.

Δηλαδή η μάνα δεν φοβήθηκε μήτε το μαχαίρι, μήτε την φωτιά, μήτε τα δόντια, αλλά το κρασί, που είναι πιο ήρεμο και αθώο μπροστά στα μαχαίρια και τα δόντια.

Η Ελλάδα σαν το χταποδάκι πέρασε από φωτιές, δόντια, μαχαίρια, αλλά πνεύμα ΔΕΝ παρέδινε.

Ο Φράγκος δεν έρχεται με μαχαίρια πια, πιστόλια και φωτιές.

 Ήρθε με χάδια και γλυκόλογα.

Ήρθε με δώρα, με λεφτά, να ανακουφίσει την φτώχεια μας, να διασκεδάσει μαζί μας, να χορέψει μαζί μας, να μάς ευκολύνει την ζωή με τα μηχανήματά του.

Όπως το χταποδάκι έλιωσε στο κρασί, έτσι και η Ελλάδα κοντεύει να χαθεί από το γλυκό κρασὶ που την μέθυσε και δεν ξέρει τί κάνει και ξεγυμνώθηκε και ξεγύμνωσε ανθρώπους ,και διαφημίζει πως χάθηκε το «δελτίο αποστολής», και προβάλει πως «πλαστό το  υποχθόνιο τιμολόγιο κύρους» για να υπάρχει η αλληλουχία και συνέχεια της κλοπής, και   ποιούς προκαλούν οι αναίσχυντοι  δείχνοντας τα φαγητά και τις μαγειρικές που δείχνουν τα τηλεοπτικά κανάλια τη στιγμή που οι περισσότεροι :

"δεν έχουν ψωμί και τυρί"....

Ο θεός έδωσε κάτι εντολές που ψάχνω να βρω την λύση τους ακόμα. Δεν γίνεται λέει να εργάζεσαι για δυο κυρίους η τον ένα θα αγαπήσεις ή τον άλλον θα μισήσεις..

Αυτό πάλι; που το πας; που πήρε το  «βούρδουλα» μαστίγιο ήθελα να πω στον ναό του ,γιατί τον κάνανε λέει «οίκο εμπορίου»;

Μήπως αυτό το είπε γιατί θα μαστιγώσουν και όλους όσους στέκονται ακόμα όρθιοι, υγιείς, ισορροπημένοι, θαρραλέοι έλληνες και όχι θρασίμια προδοσίας, ασυδοσίας  για να βρουν από πού άρχισε να χάνετε σιγά-σιγά η μπάλα;

Η Ελλάδα δυστυχώς  έγινε ένα παζάρι που πουλιούνται όλα σε όποιον θέλει να τα αγοράσει.

Καταντήσαμε να μην έχουμε επάνω μας τίποτα το ελληνικό από το πνεύμα μας ίσαμε το σώμα μας.

Η μιζέρια της  ελπίδας δεν υφίσταται όμως.  Για όλα υπάρχει η λύση.

Γονάτισε .

Σήκωσε τα χέρια.

Έσκυψε το κεφάλι .

Όχι δεν πυροβόλησε!

Προσευχήθηκε.

Αυτές φτερούγες δυο ανοίγοντας όπου και να είσαι θα σε φτάσω .

Θεέ μου όλα τα έπαιξα και   τα έχασα μα εσέ δεν θέλω να σε χάσω.

Εμείς βαδίζουμε με το βυζαντινό ρολόι εκείνο που ένα εσπερινό από το ποιό ψηλό σημείο κάποιας εκκλησιάς του Άγιου όρους ρίχτηκαν, οι τελευταίες ακτίνες του ήλιου μέσα στην θάλασσα και αντανάκλασε η Σκιάθος όπου έγινε υπό την σκιά του Άθωνα. Στην Κ. Διαθήκη πουθενά δεν χαρακτηρίζεται ή Εκκλησία ως Θρησκεία, άλλ' ως «οδός» , δρόμος δηλαδή και τρόπος ζωής, που οδηγεί τον άνθρωπο στο να συνειδητοποιήσει την απαλλαγεί τον παθών του, την προσπάθεια του ανθρώπου να μην κάνει στον πλησίον όσα δεν θα ήθελε να του κάνουν. Τελικά «οδός» δεν είναι ο ίδιος μόνος του αλλά η οδός του αντανακλά και στον δίπλα του.

  

Δεν μπορεί, λοιπόν, ο Χριστιανισμός και η Ορθοδοξία να χαρακτηρίζεται  απλή Θρησκεία, διότι ο κύριος λόγος που όλα τα θρησκευτικό -κοινωνικό--πολιτικά-φιλοσοφικά συστήματα που αναπτύχτηκαν ανά τους αιώνες

κατάρρευσαν

και δεν ευδοκίμησαν, δεν επικράτησαν  για ένα πολύ  απλό λόγο: γιατί δεν αλλάξαμε μέσα μας και δεν αναζητήσαμε να κάνουμε πράξη σε αυτή την ζωή αυτό:

το αγάπη ου ζητεί τα εαυτής

Ου φθονεί

Δεν χαίρεται με την αδικία , αυτά τα απλά πραγματάκια δηλαδή που η ορθοδοξία ως επίσημη θρησκεία του ρωμαϊκού κράτους ήθελε να   διαφύλαξη  το συγκεκριμένο Ορθόδοξο δόγμα που ήταν   η προϋπόθεσης για μία θεραπεία των πολιτών, η οποία θα επέφερε κοινωνική εξυγίανση, μέσω της θεραπείας της προσωπικότητας ενός εκάστου πολίτη.

Όλα γελούν σε αυτό το σπίτι ,

ρωτάω ποιος είναι αφεντικό

μου παν για κάποιο Σαμαρείτη

σε σένα τι είπανε ότι ο εθελοντισμός  πληρώνετε;

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΕΥΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ Η ΔΕ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ

ο κύριος λόγος που οι φίλοι μας ευρωπαίοι ακολουθώντας τα χνάρια τους μας ισοπέδωσαν.

Οφείλουμε τούτη την ιερή στιγμή για το έθνος να ιδρύσουμε το κόμμα του

εθνικού συναγερμού

 όπου μέσα σε αυτό θα υπάρχουν πρόσωπα που έχουν πετάξει από μέσα τους τον Στάλιν , τον Μαρξ, τον Χίτλερ, που έχουν πετάξουμε από μέσα μας αυτούς που σε κατά τόπους περιφέρειες κρίθηκαν ποιο σκληροί ηγέτες πλάνης, απανθρωπιάς, εξουθένωσης , δουλοπρεπείς εξαθλίωσης την ανθρώπινης αξίας γιατί σε  κάθε περιοχή της Ελλάδας   ξεπέρασαν ακόμα και την

επί Νέρωνος το έτος 64

επί Δομετιανού τό έτος 81

επί Τραϊανού το έτος 112

επί Μάρκου Αυρηλίου τό έτος 176

επί Σεπτιμίου Σεβήρου τό έτος 202

επί Δεκίου το έτος 249

επί Ουαλεριανού το έτος 258

επί Διοκλητιανού το έτος 304

και έπραξαν το μεγαλύτερο έγκλημα για τα παιδιά του έθνος μας και της φυλής μας τα ιδεώδη γιατί

 «έως τού θανάτου αγώνισαι περί της αληθείας» δεν υπόγραψαν και οι τοκογλυφία μας εκμηδένισε.

Και τότε υπήρχε ένας Μέγας Κωνσταντίνος, ο  ανακηρυχθείς άγιος και ισαπόστολος, με διάταγμα περί ανεξιθρησκίας που δίνει τέλος στους διωγμούς των χριστιανών και

Σήμερα

Ποιος θα δώσει τέλος στον απαγχονισμό σκλαβιάς ποιός  θα μπει μπροστά να σηκώσει  ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΝΑ ΠΕΙ ΣΤΟΠ στον αφανισμό της ηρωικής φυλής μας;

Δεν κατάλαβαν καλά το τραγουδάκι:

Εγώ τον θεό μου τον θέλω αλήτη

Τον θέλω τα βράδια να φεύγει από το σπίτι(πάει και κοιμάται με τους άστεγους)

Τον θέλω να λέει στον φόβο κάλος τον

Και ας είναι ένας άγνωστος

Σε πλήθος αγνώστων…

Και ενώ τεμαχιστήκαμε ,διασκορπιστήκαμε, διαμελιστήκαμε, αποκοπήκαμε, πυρποληθήκαμε, εξοντωθήκαμε , σφαγιάσαμε μεταξύ μας την ομοψυχία, κόψαμε και το τελευταίο κομματάκι και το βάλαμε κλήρο από τον ΑΡΑΦΟ ΧΙΤΩΝΑ φιλανθρωπίας που ΒΡΕΧΕΙ ΕΠΙ ΔΙΚΑΙΟΥΣ… ΚΑΙ ΑΔΙΚΟΥΣ…  ΔΕΝ ΗΡΘΕ

ΟΠΩΣ ΑΝΟΗΤΑ ΘΕΩΡΕΙΣ ΩΣ ΚΡΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΖΩΗΣ(βλέπουμε μέχρι τότε)

….ΗΡΘΕ ΩΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΓΕΙΑΣ…

αν μας πει  ότι δεν κερδίσαμε πάντως  την άλλη  θα πάρουμε τηλέφωνο……

Βασιλοπούλου Παναγιώτα