Βετεράνο δικαιοπραξίας έχει ο δήμος Αμφίκλειας- Ελάτειας.

Η σκυτάλη αυτού αποκλείει το μεγαλείο του πρωτοτύπου.

Η Τελειότητα δεν είναι μια απλή πράξη, είναι συνέπεια συνήθειας για κάποιους ανθρώπους.

Κάποιους ανθρώπους που δεν αποτελούν  ανακυκλώσιμα υλικά, καθώς επίσης ούτε ακατέργαστα! που ακόμα και στην ανακύκλωση δεν στα αποδέχονται αν τα αποστείλεις.

Επίσης δεν αποτελούν συγκρίσιμα υλικά, διότι αν θες να πίνεις κρυστάλλινο και καθαρό νερό, οπωσδήποτε δεν θα επιλέξεις από καμένο πλαστικό  καουτσούκ ποτήρι.

Η συνέπεια συνήθειας μαζί με την:

εργασιομανία,

το όραμα,

την στελέχωση,

τον έλεγχο της απανθρωπιάς,

την ορατικότητα,

την ανιδιοτέλεια ,

την δημιουργικότητα,,

την αυτοθυσία ,

το μεγάλο όχι στα προσωπικά οικονομικά συμφέροντα,

 στον αγώνα για την συνάφεια της αξιοκρατίας,

στην αυτοσυγκέντρωση για καθαρούς στόχους,

στο κυνήγι της διαπλοκής,

στην προσφορά,

στον αγώνα για το δίκαιο,

στην διαλλακτικότητα,

στις αξίες και προτεραιότητες ανθρωπιάς της ζωής ,

στο πραγματικό ενδιαφέρον για τον τόπο .

Μα τελικά και πάνω από όλα, στην πλουσιοπάροχη εμπειρία διοίκησης, που αυτού του μεγέθους και βεληνεκούς όλων των παραπάνω, είναι αδύνατον να είναι ράθυμη προς αξιοποίηση γελιοποίησης

από δουλεμπόρους φθηνού πνεύματος,

 όσο και αν κάποιος θελήσει να την εκμηδένιση και να την υποβιβάσει.

Eτσι ως πραγματική αιτία, επιστρέφονται για επανεξέταση δημοτικές αποφάσεις, μελέτες, ενίοτε μέχρι και διαγωνισμοί που αποσύρονται από πλημμελή απροετοιμασία, λανθασμένη σύνταξη ακόμη κι από λάθος αντιγραφή πρωτοτύπου!

 Η μισή υπάλληλοι μπήκαν με ρουσφέτι, η άλλη μισή μπήκαν το 1980 , τότε που η ποιό ομορφούλα επιλέγονταν ως  γραμματέας και τότε που η προϊσταμένη, ήταν μια γυναίκα που ξεσκόνιζε τα λουλούδια στις μικρές κοινότητες!  Οπότε φέρθηκε μεγαλόκαρδα και φιλεύσπλαχνα για να σε αφήσει να αντιληφθείς το μέλλον που σε περιμένει.

Φωτογράφος παρόλα αυτά, παρέμεινε ένας στενόμυαλος ανθρωπάκος που γνωρίζει καλά, να φωτογραφίζει ,αλλά δεν μπορεί να βρει εύκολα μια εικόνα πρωτοτύπου εξουδετερωμένη από μικρόβια κουτοπονηριάς και ειρωνείας- μικροψυχίας, όσο αν καμαρώνει ,ως το παγώνι που προβάλει την δική του ομορφιά-εικόνα, ως την ιδανικότερη.

Πάντως ανεξάρτητα απ` αυτά κι εκείνα , είναι αλήθεια πως αυτό το δικό σας μεγάλο επίτευγμα  , δεν εκτιμήθηκε όσο άξιζε όχι  απ` τους συμπολίτες μας ,  λάθος κριτική, από κάποιους που τους ψήφισαν οι συμπολίτες μας.

Γιατί θεωρούσαν ότι αγαπούν τον τόπο τους αλλά αυτή

η αγάπη  ήταν παντομίμα ,

όταν είδαν την ιατρική γνωμάτευση κομπογιαννιτισμού, ασύστολης νευρωτικής διαταραχής εγκεφαλικών κυκλώσεων, πανικό, αποκλεισμό στο μετρήθηκες, ζυγίστηκες δεν εγκρίθηκες, όταν το πόρισμα έδειξε:

προσοχή σφηκοφωλιά συμφερόντων !

Αντί να εκμεταλλευτής  με την καλή έννοια και να σταθείς δίπλα σε έναν άνθρωπο, που μπορεί ουσιαστικά να σου χαρίσει αναπτύξει στον τόπο για όλα τα επόμενα χρόνια της ζωής , κοίταξες να τον πολεμήσεις, θεωρώντας μέσα στο  παγκοσμίως παμπόνηρο  μυαλό σου, ότι εσύ είσαι άξιος και ικανός να αποκλείσεις έναν ολόκληρο δήμο από μια καλύτερη δημιουργική ζωή των πολιτών ,που ανάξιοι αποδιώχθηκαν:

όσοι έχουν την ατυχία να ψηφίζουν την απαξία.

Aν είναι πάντως να συμπονάς κάποιων, καλύτερα να συμπονάς το μέλλον που σε περιμένει, μιας και αβέβαιο είναι, μιας και

δεν αντιλήφτηκες πως ψοφάς για αυτοέπαινο,

 αυτοπροβολή, παινέματα και ψέματα μα πάνω από όλα γιατί αν αξίζει ένα δάκρυ λύπης για τούτο τον τόπο, είναι ότι πρέπει να έχεις αξίες για να δεις την υπεραξία.

Και αν μοναδική αξία είναι εκείνο το σκουρόχρωμο κόκκινο σταφύλι με το κουκούτσι , που απάτητο γίνεται προετοιμασία για θεία κοινωνία και φέρνει θεραπεία η σταφυλοθεραπεία, πρέπει να γνωρίζεις το εξής:

Μήπως ξέρεις, μήπως γνωρίζεις πως η καρδιά ενός απλού πολίτη παραμένει ακόμα άδολη, και θα είναι πολύ δύσκολο να την εξαπατήσεις, θεωρώντας ότι εσύ αγαπάς αδιαπραγμάτευτα  άνευ αποδοχών  τούτο τον τόπο  ;

Η χώρα μας έπεσε θύμα διεθνούς οικονομικής τρομοκρατίας.

«Αλλά δε φοβούμαστε και δεν τα χάνουμε.

Όχι επειδή είμαστε δυνατοί, αλλ’ επειδή είναι δυνατός Αυτός που μας αγαπάει».

 Όσο υπάρχουν άνθρωποι, παρά την έσχατη φτώχεια και την ανέχεια δεν θα πάψουν να αγωνίζονται για την ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια.

Με αγάπη θα σε παραπέμψω στο νόμο της φύσης, γιατί τα παραπάνω είναι για αληθινούς ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!

Το φίδι συνήθως αποχωρεί, χωρίς να πειράξει το σκίουρο. Πριν κουνήσει την ουρά του το πονηρό τρωκτικό ,αυξάνει το αίμα που περνάει από μέσα του..

Έτσι η ουρά γίνεται θερμότερη και το φίδι που βλέπει στο  υπέρυθρο φάσμα, πιστεύει πως ο σκίουρος είναι μεγαλύτερος από ότι στην πραγματικότητα. Συνεπώς δυσκολότερος και ποιο επικίνδυνος αντίπαλος.

Να αγαπάς τον τόπος σου, να μην θες η αλήθεια να είναι αποκλειστικά η ζαχαρίτσα σου!